Op bijgevoegde foto is duidelijk te zien dat de (A-snaar) niet meer is zoals hij moet zijn. Sinds eergisteren heb ik een andere huurviool waar ook nieuwe snaren opzitten (thomastik medium, rood). Gisteren zag ik tot mijn schrik dat van de A snaar de omwikkeling is ' geknapt' Zie foto. Nu vraag ik me af; hoe kan dat met snaren die net nieuw zijn? En mag je spelen als de snaar op deze manier beschadigd is? Is dat schadelijk voor de haren op de strijkstok? Helaas kan ik zelf nog geen snaren vervangen. Gelukkig heb ik wel een reserve-setje thuis en zal ik wachten op de volgende les, maar ik was er niet vanuitgegaan dat ik al na 2 dagen gebruik van moest maken van mijn reserve-snaren. Alvast bedankt voor de antwoorden! Anne
of het echt kwaad kan weet ik niet zeker maar ik zou er niet meer op spelen. gezien de plek waar hij kapot is, strijk je precies op dat deel. de randen van de omwikkeling zijn toch iets scherp en daarmee kunnen de haren van je strijkstok sneller stuk gaan. het is niet normaal dat dit na twee dagen gebeurt maar soms heb je pech. ik had laatst ook een A snaar die na twee weken kapot sprong...het gebeurt wel eens. Kun j er mee terug naar de vioolbouwer? Zitten de snaren in de huurprijs? Het vervangen van snaren is niet heel moeilijk. Misschien woont er een violist in jouw buurt en kan die persoon er even een nieuwe snaar voor jou opzetten? Als je wil kun je nier je woonplaats noemen en kan er iemand reageren die daar ook woont en voor jou de snaar wil vervangen...
Snaren kunnen ook na twee dagen spontaan of door externe oorzaken kapotgaan. Mijn ervaring leert dat dit slechts zelden een productiefout betreft. De snaar raken met de slofring kan ook desastreus zijn. De meeste verhuurders laten het risico voor gebroken snaren bij de huurder, al pas ik in mijn eigen verhuurpraktijk regelmatig coulance toe bij gevallen van pech na twee dagen.
Bedankt voor de reacties. Ik heb een nieuwe snaar gekregen. De oorzaak zou het vele stemmen zijn. Er zitten nl nieuwe snaren op de viool en de viool is 'verhuisd' naar mijn adres; een ander vioolklimaat dus.... Viool was heeel gauw vals en ik moest m na ong. 10 minuten spelen steeds weer stemmen. En door het schuiven van de snaar over de kam kan beschadiging optreden is mij verteld. Nu is alles weer oké. Gebruiken jullie ook een zacht potlood of zeep o.i.d. voor de bovenkant van de kam om het glijden van de snaren over de kam makkelijker te laten gaan. En welk materiaal heeft de voorkeur? en de E-snaar: In hoeverre vinden jullie het beschermomhulseltje (ik weet niet hoe het heet) ter hoogte van de kam noodzakelijk? Hier wordt verschillend over gedacht.
Een beetje potlood in het groefje op het bovenzadel kan geen kwaad en op het aanraakpunt bij de kam ook niet, al is de werking daar minder. Nieuwe snaren moeten in de eerste paar dagen vaak worden bijgestemd. Kunststofsnaren als Thomastik Infeld reageren niet zozeer op vocht/droogteschommelingen, het instrument mogelijk wel. Het beschermomhulsel bij de E snaar is bedoeld als kambescherming(tegen insnijden door de E snaar), niet zozeer als snaarbescherming. Gewoon gebruiken (al kan het ook zonder): laat 1/3 van het hulsje naar de toets uitsteken, 2/3 naar de snarenhouder.
Dat plastic hulsje om de E-snaar is maar een kort leven beschoren en helpt eigenlijk een week of zo. Daarna werkt de snaar zich allengs naar de kam toe om er een inkeping te maken. De mate waarin dat gebeurt is afhankelijk van de hardheid van de kam. Er zijn kammen die daar een ebbenhouten driehoekje of ovaaltje in hebben, waardoor de snaar gehinderd wordt in te snijden. De kammen die ik pas snijd krijgen op de plek van de E-snaar een stukje perkament. Het voordeel daarvan is, dat het nauwelijks zichtbaar is ten opzichte van de zwarte ebbenhouten inleg en dat het perfect werkt!
Dat zo'n buisje al na een week niet meer werkt is sterk overdreven. Zo'n stukje perkament (of veel liever nog een stukje trommelvel) is uiteraard een mooiere oplossing. Het ingezette ebben-hoekje zie je bijna nooit.
Ik schreef: "een week of zo". Mag van mij ook twee weken zijn, maar die snaar gaat er een keer doorheen en daar gaat het om.
Ik zie vele E snaren die al ruimschoots "in blessuretijd" verkeren (dwz. al vele jaren op een instrument zitten) en die niet door het buisje zijn gesneden. Nu gebruikt het ene merk snaren steviger buisjes dan het andere, maar zelfs "na een week of zo" in welke kleur dan ook afgedrukt, blijft m.i. sterk overdreven, al zal het zeker wel eens voorkomen.
Het materiaal waarvan het buisje gemaakt is zal zeker uitmaken hoe lang het ding meegaat, de kleur waarin die tekst staat aangegeven weer niet. Zo zal eentje van niet al te hard plastic minder lang meegaan dan eentje van polyurethaan. Ik heb alleen geen idee wat de samenstelling is van zo'n buisje. Nooit iets over gelezen ook. Zou wel een leuk onderzoekje kunnen zijn. De hardheid heeft naar mijn mening dan weer wel invloed op de klank: een zachter buisje zal meer dempen.
Het aantonen van PVC is heel gemakkelijk te doen met een eenvoudig testje. Daarvoor heb je dan wel dat hulsje nodig. Zal eens zoeken of ik een oud exemplaar heb. Testje doen en dan meld ik dat wel.
Een artikel in de Strad wordt pas interessant wanneer er bewezen kan worden dat diverse fabrikanten van snaren en dan met name de E-snaar, een hulsje gebruiken met verschillende samenstelling. Alleen PVC laat zich vrij eenvoudig kwalitatief analyseren. Buisjes met een andere samenstelling vereisen een analytisch onderzoek waar speciale apparatuur voor nodig is. Uitbesteden is een vrij kostbare aangelegenheid. De enige optie die me te binnen schiet is de fabrikant zélf vragen. Zoiets heb ik al wel eens gedaan bij Warchal omdat ik wilde weten wat de samenstelling van hun kunststof snaren was (Karneol). Ik kreeg eerst een antwoord dat ze dat niet wilden prijsgeven omdat zoiets informatie is over hun proces , later deden ze daar niet moeilijk over en maakten ze dat in hun info op de site bekend. Hetzelfde gold voor de snaarspanning: eerst niet willen prijs geven, daarna op de site bekend gemaakt.
Wat is het nut van de verdeling: 1/3 richting toets en 2/3 richting staartstuk? Waarom niet op de helft contact maken?
Ik heb er geen onderzoek naar gedaan, maar het boerenverstand zegt mij dat de snaar op het aanraakpunt met de kam 0 uitslag heeft, maar 1-2 mm verderop al wel een heel klein beetje. Een beschermhulsje mag dat niet belemmeren, vandaar mijn advies om de verdeling 1/3-2/3 te laten zijn. Dat is wat ik zelf ook doe bij het opzetten van snaren, uit automatisme, want ik heb dat natuurlijk al tienduizenden keren moeten doen. Wat het materiaal van de hulsjes betreft: het zal mij worst wezen
Heb een testje gedaan aan een hulsje van een Evah Pirazzi (Pirastro): géén PVC. Wat het dan wel is, kan ik hier zo 1-2-3 niet bepalen. Om het onderzoekje wat meer inhoud te geven zou het aardig zijn wanneer meer mensen hier aan mee doen. Dan is het natuurlijk wel gewenst dat men weet hoe dat in z'n werk gaat. Van belang is te vermelden of de test positief of negatief was en van welke fabrikant het hulsje was. De test staat bekend onder de naam Beilstein-test en toont al dan niet de aanwezigheid aan van halogenen, waarvan Chloor er ook eentje is. Aangezien bij verbranding van PVC (polyvinylchloride) Chloor wordt gevormd is deze methode uitstekend geschikt om PVC aan te tonen. Aangezien het Bert worst zal wezen wat de samenstelling is van zo'n hulsje mag hij mij gerust een serie van die dingen opsturen. Hij heeft er immers al tienduizenden vervangen? Dus zal er binnenkort wel een aantal zijn die daarvoor in aanmerking komen.
Die tienduizenden die ik heb vervangen zijn met de betreffende snaar in de afvalbak verdwenen. Je vervangt toch zelf ook wel eens snaren neem ik aan? Zal kijken wat ik voor je kan doen.
Ja ik vervang ook wel eens snaren en de oude werden - net zo als jij dat doet- weg gegooid. Daar zit dan meestal het hulsje (of wat er nog van over is) aan vast. Nu zal ik het hulsje er eerst afhalen. Maar ik vervang geen 10 E-snaren per week, dus bij mij loopt het niet zo'n vaart. Het onderzoekje stopt natuurlijk wanneer al de bekende merken de revue zijn gepasseerd. Als al die hulsjes niet van PVC blijken te zijn, weten we nog niet veel méér. Ik zou daarom willen adviseren om zo'n hulsje doormidden te knippen en een helft te gebruiken. Dan is er nog steeds voldoende materiaal voor de Beilstein-test. Mocht het geen PVC zijn, dan is er in ieder geval nog testmateriaal over om er een andere analyse op los te laten.
Ik zal de hulsjes in de komende tijdverzamelen, noteren van welke snaar en ze je toesturen. Het knippen, Beilstein en andere testen laat ik dan graag aan de erkende chemicus over. Alvast succes.