Ik studeer de Chaconne uit de Carl Flesch editie van Peters. (Ongedateerd, vermoedelijk +50 jaar oud) Er zitten mooie vondsten in maar over het algemeen is het een horreur. Helemaal gezet in de romantische interpretatie van barokmuziek in die tijd. Veel gedoe in hogere posities, lelijke portamento positiewisselingen en vermijding van de 2e positie. Welke editie kunnen jullie me aanraden die beter aansluit bij de huidige muzikale opvattingen? Waar ik groot belang aan hecht is: * goed nagedacht over stokvoering in zijn algeheel. * minimaal gebruik van 'romantische' positiewisselingen. * mooi uitgeschreven kadens en de stokvoering daarvan.
Beste Kees, ook ik heb de Chaconne (Partita 2) geleerd en gespeeld uit de editie Peters. Op mijn exemplaar staat: aangeschaft op 5 december 1965, dus komt redelijk in de buurt van 50 jaar oud. Heb ook nooit andere uitgaves geprobeerd. Ik vind dat 'veel gedoe in de hogere posities' nu juist prachtig, hoewel er maar weinig uitvoerenden zijn die het op die manier uitvoeren. Neem nou eens maat 40: alles op de G. Of aan het eind in maat 254: dat past zo goed in het totale klankbeeld dat ik me een andere zetting nauwelijks kan voorstellen. Ook worden in diverse uitvoeringen de flageoletten angstvallig(?) gemeden en ik vraag me af: waarom? Ik kan echter geen andere editie aanbevelen, omdat ik daar geen ervaring mee heb.
Wat verwacht je eigenlijk van een goede editie? Dat-ie je voorschrijft hoe je iets moet spelen, met fraseringsbogen en vingerzettingen? Met uitgewerkte akkoorden? Bärenreiter heeft een fraaie oertekst-uitgave, dan moet je bepaalde zaken zelf uitvogelen. Volgens mij heeft Peters ook een uitgave waarin de oertekst genoteerd staat onder de "bewerking". De Chaconne lijkt me voor amateurs vrij moeilijk..
De uitgave van de sonates en partita's van Bach door Carl Flesch, dateert uit de jaren twintig van de vorige eeuw. Deze uitgave bevat, zoals door Liuwe al aangegeven, ook de 'oertekst'. Overigens weten wij niet of dit inderdaad de oertekst is, want Flesch baseert zich, evenals voor hem Joachim-Moser, op de 'Rust-Priegersche Handschrift'. Overigens vraag ook ik mij af wat je met een 'moderne' (of nog erger: authentieke) uitgave aan moet. Naspelen wat een ander heeft bedacht? Als je technisch in staat bent de chaconne te spelen, moet ook het bedenken van vingerzettingen niet zo'n probleem zijn. Maar raadpleeg, in geval van twijfel, gerust Flesch. Want als er iemand over logische vingerzettingen grondig heeft nagedacht en gepubliceerd, was het wel Carl Flesch. Het gestelde vermijden van de 2e positie trof mij, aangezien niet gedocumenteerd, als wat ongerijmd. De techniek van het vioolspel bevatte voor Flesch geen enkel probleem. Dat hij een soms wat saaie violist was, is een andere zaak. Overigens is het spelen van sommige akkoorden in zowel de Chaconne als de fuga's niet mogelijk zonder 2e positie. Nog erger: de linkerhand staat soms in meerdere posities tegelijk. Wat bedoel je overigens met een kadens in de chaconne van Bach? Bach zelf zou nooit op het idee zijn gekomen. Hopf
