dank je, loopen kun je ook via de laptop, met gratis programma's bijvoorbeeld ambiloop of moebius - alleen heb je dan een heel kleine vertraging (latency). Maar als je eenmaal iets leuks hebt kun je het bewaren en opnieuw gebruiken. Op de meeste multi effecten met een looperfunctie kun je niets opslaan, jammer als je een leuke loop hebt... dat kan op een beetje goed looppedaal natuurlijk wel. En de bediening daarvan is gemakkelijker, met een voetschakelaar. Op een laptop is spelen en bedienen natuurlijk lastig... moet ook met voetschakelaars kunnen denk ik, maar dat heb ik nooit uitgezocht....
Loopen via de laptop met gratis programma's: nieuwe wereld gaat voor mij open. Ik begreep overigens dat met die apparaten van Boss wél opgeslagen zou kunnen worden. Je krijgt daar ook computerprogrammatuur bij. Puntje van aandacht dus! Maar ik ga inderdaad ook eens lekker kijken naar de programma's die jij noemt.
Met de generatie multi effecten met ingebouwde looper die ik ken zijn de mogelijkheden beperkt, met speciale loopers kun je vaak met een sd kaartje je loops opnemen. Wat de laatste generatie multi effecten kan doen weet ik niet precies. Soms moet je ervoor kiezen om jezelf te ontwikkelen met wat je hebt in plaats van alle nieuwste ontwikkelingen te volgen
Dat laatste kan ik zeker onderschrijven! Eigenlijk zou je al met heel eenvoudige apparatuur (welke is dat) jezelf een heel stuk kunnen ontwikkelen. De apparatuur geeft dan net die paar zetjes en faciliteiten.
de "eenvoudige" gebruiksvriendelijke apparaten kosten wel wat, maar je kan er meteen mee aan de slag (reken 150 tweedehands). De meer geavanceerde optie is gratis als je al een goede laptop en evt externe geluidskaart hebt, maar niet is gebruiksvriendelijk. Kost even tijd voor je ermee kan werken. Dan heb je de simpele maar beperkte loopers op multi effectpedalen (Digitech rp 255, 355, rp500, bp355 etc en Boss pedalen), en natuurlijk nog de zeer geavanceerde en dure speciale uitgebreide loopers. (vanaf plm€500) Overigens vind ik loopen zoals het meestal gebruikt wordt (als een soort one man band in middle of the road muziek veel ostinato partijen live in je eentje kunnen spelen) muzikaal nauwelijks interessant en de lol van samenspelen met anderen vaak om zeep brengen. Het kan allemaal heel 'kijk mij nou" overkomen, maar de muziek is op termijn gewoon niet boeiend om te spelen of om te luisteren... In die zin vraag ik me af of een investering de moeite waard is... de tijd die ik in met twee stokken spelen heb gestoken leverde voor mij muzikaal veel interessantere dingen op... het geeft ook de mogelijkheid om heel gelaagd te spelen en meerstemmige dingen te doen.
Eigenlijk ben ik met mijn e-cello niet van plan de solo-kant op te gaan. Tijdens het leren omgaan met apparaatjes e.d. kan het wel heel leuk zijn om eens een one-women band te kunnen spelen voor mezelf. En het is leuk dat resultaat aan anderen te laten horen. Uiteindelijk is het wel een soort 'navelstaar'concert, want ik ben dan alleen met mezelf bezig en telkens een muzikaal laagje aan het toevoegen. Ik zal de frisse inbreng van een ander missen met haar/zijn instrument.Inspelen op elkaar is leuker dan op jezelf! (dit is mij al van jongsaf heel effectief bijgebracht door een pianolerares met voorliefde voor quatre-mains!) Wel handig al die pedalen die je noemt. Allemaal gitaareffecten of ook baseffecten? Je geeft verder aan dat je muzikaal gezien het oefenen met twee stokken je eigenlijk meer heeft opgeleverd, want hiermee bijvoorbeeld de mogelijkheid heel gelaagd en meerstemmig te spelen. 't Geeft te denken... Met twee stokken spelen doe je ook op je electrische?
alleen de bp355 is een baseffect, en wellicht heeft Boss er? ik heb me toendertijd alleen goed op digitech georienteerd... zeker! daar is het nog gemakkelijker omdat je onder de snaren iets meer ruimte hebt.
Dit laatste snap ik niet: onder de snaren iets meer ruimte bij e-cello? Bedoel je tussen snaren en bovenblad?
ja, en in de uitsparingen in de zijkanten van de cello... even vergeten hoe die heten... doordat een e cello meestal smaller is daar, heb je meer ruimte.
Duidelijk! Mijn e-cello heeft hele grote uitsparingen aan de zijkant (de taille, nagegeslagen in Tipboek). Dat ziet er zeker gunstig uit voor twee stokken! Bij de Yamaha heb je aan één kant nog een strip die de vorm van een cello suggereert (monteer je die er dan niet op als je met twee stokken aan de gang gaat?). Mijn Bridge heeft aan beide zijden een héél grote taille.
de yamaha 210 is supertransportabel, en heeft geen strip maar alleen een soort linkerhandsteun naast de hals. de 110 heeft een strip. Bij een Duitse Cello, die heel breed is gebouwd, kom ik soms in de knel. Maar die is momenteel uitgeleend... Bij m'n wat slankere Franse cello gaat het perfect.
Mijn acoustische cello is ook van een Duitse bouwer. De e-cello bij mij is dus wel bij uitstek geschikt voor dubbele-stok-avonturen. Ja, dat Yamahamodel met alleen zo'n steun, dat ken ik wel van de plaatjes (jouw plaatje wil hier maar niet tevoorschijn komen). Wel grappig dus, dan blijkt die e-cello nog voor nóg meer avonturen geschikt.
niet iedere Duitse is even breed hoor! Die van mij wel... geweldig in de bas trouwens. Het is vooral krap voor de onderste stok als de bovenste stok de a- sneer aanstrijkt...
Wow, de combinatie van twee stokken met effectmogelijkheden uit je digitale apparaten Dit is echt wat je noemt "lekker maken" (waarschijnlijk niet direct de intentie toen je het schreef).
De kerstman gaat binnenkort het volgende bij mij afleveren: Leuk toch? Anders moest hij dit met zijn arreslee weer naar het noorden terugvoeren... Dus hier gaan ook experimenten van komen, spánnend...
Dat is dan een nep kerstman, want de echte Kerstman deelt de cadeautjes uit met de Kerst, en niet na de Kerst.
Beste Tobias, wat zou ik liever willen? Een echte kerstman die met zijn bolle buik mijn huisje voorbij glijdt op z'n arreslee of een neppe die mij tenminste weet te vinden?