Muziekkeuze tijdens de celloles

Dotzauer heb ik ook, maar vind ik niet zo leuk. Af en toe denkt mijn leraar er aan en spelen we er een paar, maar gelukkig zijn er dan weer teveel andere dingen om te doen en lijkt hij het weer te vergeten. Maar het komt wel steeds terug, want hij vindt Dotzauer heel nuttig.

We spelen nu duetten van Popper (op. 76a) en nr. 2 van het vervolg (76b). De duetten vind ik wel leuk, nr. 2 van 76b nog erg moeilijk. Afgelopen week heb ik een les van zijn vrouw gehad (ook muziekdocent, maar geen cello) en hebben we een heleboel stukken gespeeld (Romberg, Trowell, Cirri) die zij op de piano begeleidde, ook erg leuk!

 

Mijn leraar moest zich door bundels Dotzauer heen werken en daar werd hij niet echt blij van. Voor zijn leerlingen zoekt hij de variatie op.
Duetten van Popper staan ook in Stuchewsky, alleen ontbreken de nummers in de bronvermelding. Binnenkort staat er eentje op mijn "menu", die ziet er leuk uit.

Misschien mag je wel overstappen op een andere bundel etudes die je meer motiveren om te oefenen.
Zelf ben ik wel blij met etudes die mij alle uithoeken van mijn stok laten voelen en mij daarbij dwingen goed te intoneren.

 

Hij doet gelukkig genoeg andere dingen tussendoor en ik wil ook heel graag goed leren spelen, dus blijf ik wel oefenen. Hij weet ook wel hoe ik over Dotzauer denk, maar als hij het verstandig vindt, dan wijkt hij niet. Ik accepteer dat ook wel, want ik vertrouw er op dat hij weet wat nodig is om goed te leren spelen. Als ik iets moet doen wat ik niet leuk vind, zegt hij altijd dat ik dan maar moet genieten van de mooie cello waar ik bij hem op mag spelen...

 

Mijn docent heeft nu 11 Dotzauers voor mij uitgedraaid en ik begin bij nr 4 dus ik denk dat ik ze niet allemaal ga doen. Ik ben blij dat hij iets heeft uitgezocht om aan mijn streektechniek te werken want die blijft een beetje achter bij mijn linkerhand. En daarbij vind ik het leuk om te doen.

In mijn conservatoriumtijd had ik voor saxofoon ook etudeboeken met hele saaie technieketudes. Verstand op 0, blik op oneindig, metronoom aan en maar stampen, steeds een tikje sneller...één grote brok frustratie was dat. Geestdodend en het had niets met muziek te maken. (Overigens ook wel hele mooie stukken gespeeld hoor, het was niet alleen maar etudes)

Een paar jaar nadat ik was gestopt, ben ik opnieuw les gaan nemen bij een professionele dirigent die ook saxofonist was, een geweldige man, en qua benadering heb ik echt weer moeten leren dat ook technische etudes, ja ook toonladders muziek zijn, als je dat er zelf maar van maakt. Zelfs met een toonladder kan je een verhaal vertellen. Pas toen kreeg ik er weer plezier in.
Ik ben mijn oude saxofoonleraar hier nog altijd dankbaar voor; het heeft de manier hoe ik nu met het cellospelen omga, zeker beïnvloed. En kan ik hierdoor genieten van een toonladder en zal ook Dotzauer wel bevallen. En natuurlijk heb ik geen druk; daarom geeft mijn docent ook veel inspraak in de muziekkeuze; het is immers hobby voor mij, zegt hij, ik hoef geen vak te leren.

 

Dat is denk ik wel in dezelfde richting als mijn leraar bedoelt. Genieten van de mooie klank van het instrument en het spelen en dat doe ik ook wel, maar van andere muziek geniet ik toch wat meer.

Maar ik heb verder geen klagen, ben erg tevreden over mijn leraar. We hebben het heel gezellig, hij leert me veel en hij weet me uit te dagen om heel veel te spelen. Voor mij is het ook een hobby, maar wel een die ik heel serieus neem en een beetje dromen van meer dan alleen hobby mag natuurlijk best, al is dat niet heel realistisch als je pas na je 40ste start en nog geen jaar speelt...

 

Hallo allemaal, daar ben ik ook weer even. Druk weekje gehad en daarbij ook naar Contrada geweest. Schrijf ik zo over in andere topic.
Ik ben nog steeds met het ene stukje van Breval bezig dat me in meerdere opzichten zoveel moeite kost.
Ik heb besloten me voorlopig maar even te concenteren op goed oefenen en fouten mogen maken. En zelf mooie stukjes uitkiezen en uitproberen.

Volgens mijn docent leg ik de lat heel hoog en daardoor stop ik steeds als iets me niet bevalt. Met name als het om de toon gaat of als ik vals speel. 'Meters maken' zegt hij en hij bedoelt dat ik door moet spelen al klinkt het niet goed. Daarnaast moet mijn toon nog steeds steviger klinken. Omdat ik bang ben voor 'kraakjes' houd ik in. Daardoor komen er meer kraakjes. 'Stevig doorstrijken dan strijk je door de kraakjes heen' is het advies.

Frustrerend als je soms het gevoel hebt dat je techniek klinkt alsof je twee weken bezig bent. Ik vind het echt soms afschuwelijk wat ik doe. Maar ik stel nu natuurlijk hogere eisen dan in het begin.
Mijn linkerhand is nog steeds 'het probleem', ik zet de vingers te laat neer. Bij een toonladder gaat het wel maar zo gauw het een beetje moeilijk wordt word ik slordig. Of ik denk dat het goed is en het is het niet.
En dit is in Breval goed te horen, dus ga maar weer ermee aan de slag.

Grote grepen, positiewisselingen, het is nog geen gesneden koek. Maar dat gaat wel lukken naarmate de tijd vordert.
Een mooie toon weten te maken is voor mij het allerbelangrijkste omdat dat is waar ik naar zoek, de basis. Grote grepen en positiewisselingen lukken wel beter, op den duur.

Gisterenavond heb ik weer een of ander cellofilmpje bekeken van iemand die uitlegde hoe je een mooie toon moet maken.
Relaxen was het devies, schouders en armen ontspannen en alles 'zwaar' maken.(niet de muziek, maar
je lijf). Armen, schouders en handen ontspannen en niet wrikken of duwen. Klinkt allemaal heel logisch maar ik vergeet het vaak.

Het gaat alweer naar de zomer toe, vakanties tussendoor dus niet meer veel tijd tot de zomervakantie.
Ik wil voor die tijd nog goed aan trekken en ook in de lange zomerperiode niet stilstaan. Daar moet ik ook maar eens goed over denken hoe ik dat aanpak, twee maanden is erg lang. Wij krijgen nooit 'huiswerk' op voor die periode omdat de docent vindt dat je in die periode voor je plezier moet spelen. Maar dat is voor mij nu niet genoeg. Ik wil verder..
Nu even over naar het andere topic over Contrada.

 

O, dit is zo herkenbaar! Al zit bij mij het probleem eerder in de rechterhand. Blijkbaar moeten we daar gewoon maar doorheen, en dat kan inderdaad alleen maar door meters maken. En toch proberen te genieten!

 

Hallo gevoelige snaar, even kort, ik ga zo weg.
Mijn docent zegt dat als je denkt dat het probleem rechts zit het meestal links is. Betekent dit dat de ene docent meer aandacht besteedt aan rechts en de andere aan links?
Ben soms wel benieuwd of er ècht niet op rechts wat te verbeteren valt bij mij. Ja de gangbare dingen als: als ik veel loopjes moet doen ga ik soms meer staccato strijken en ik vind zelf dat mijn streken te wiebelig zijn, niet mooi evenwichtig, ik raak ook nog wel eens een snaar die ik niet moet raken.
Ik ga nu weg.. Later misschien meer..
Doei!

 

Als het links moeilijk wordt, heb je natuurlijk ook geen aandacht voor rechts. Ik merk dat in ieder geval wel, zodra ik moeilijke positiewisselingen en/of snaarwisselingen links heb, gaat rechts alle kanten op. Dus, als je links beter geautomatiseerd hebt, gaat het strijken ook beter.

 

Grappig, mijn docent zegt juist het tegenovergestelde: volgens hem zit bij vrijwel iedereen het probleem rechts. Ik moet nieuwe stukjes ook oefenen met mijn linkerhand op de rug. Hij begint altijd met drie stappen. Eerst alleen de streek op één losse snaar, daarna de streek op de juiste snaar en daarna een keer alle noten zonder ritme en ook een noot maar één keer, dus als er a-a-a-b-c-d staat, speel je a-b-c-d. De eerste twee stappen kosten altijd veel tijd, we kunnen makkelijk een les van een uur over de streekindeling van 4 maten doen. Hij zegt dat de vingers vanzelf komen als de streek goed is. Helemaal vanzelf gaat het niet is mijn ervaring, over een positiewisseling kunnen we bijv. nog best lang bezig zijn, maar het helpt zeker en wordt er vooral een stuk mooier van als je de streekindeling goed hebt. Misschien toch eens een proeflesje bij die van mij nemen

Heb je trouwens je stukje over Contrada al ergens gepost? Ik zie het niet, maar misschien kijk ik op de verkeerde plek. Ik ben wel benieuwd. Ik wil ook zelf een cello gaan kopen, speel nu nog op een huurcello. Mijn leraar heeft me beloofd dat hij me er een gaat proberen te verkopen. Als ik bij hem kom oefenen, zorgt hij dat hij er een klaar heeft staan en zo kan ik rustig de tijd nemen om verschillende cello's te proberen en te vergelijken. Mijn smaak is alleen nogal verpest door de mooie, oude en erg dure cello waar ik tot nu toe meestal bij hem op speel en die hij bovendien niet verkoopt. Maar ik heb afgelopen week al een paar keer op een andere gespeeld die ook wel bevalt. Heb nog geen idee wat de prijs is en wil er ook wel meer proberen, voordat ik er een koop.

 

Ja, waardoor je dus, als het links even moeilijk wordt met positiewisselingen bijvoorbeeld, je rechts niet zomaar lekker goed doorstrijkt. Dan domineert links dus terwijl het echte werk eigenlijk rechts moet gebeuren.

Allemaal zó herkenbaar! Ik hoor mijn leraar dus ook regelmatig vaststellen dan links weer eens de baas speelt.

 

Nuttige info! Dit betekent dus ook, dat als je rechts een goede basis hebt, het links gemakkelijker wordt? Of liever gezegd : het geheel ? Klinkt wel vrij logisch, al is het natuurlijk ook belangrijk dat je links de vingers op tijd neerzet. Het is dus kennelijk maar net waar je de focus legt.
Ik heb het stukje van Contrada gepost, zal even kijken of het er staat.

 

Wat je natuurlijk kunt doen, is kijken of er bij de vereniging huismuziek een leuk muziekweekend gepland is. Of zelfs een of andere kamermuziekweek waar je aan mee zou kunnen doen. Die week is heel leerzaam en de tijd daarvoor ben je de stukken voor die week aan het oefenen, dus ook weer gericht. Want ik begrijp dat je dat zoekt.
En je moet inderdaad de meters maken. Gewoon durven doorstrijken, ook al is het een stuk minder dan je zou willen horen.
Wat ik merk, is als ik wat angstvallig strijk ('help, het gaat toch niet vals klinken?'), dan gáát het vals klinken!
Dus zet even een lekkere stevige streek neer. Lekker met het gewicht van je arm op de snaar en intussen heb je je strijkstok natuurlijk goed vast. Door dus gewoon goed te durven strijken, word je ook beloond met een goede klank als je links de toon goed hebt weten te treffen. Doe je het links goed en rechts niet goed, dan klinkt het nog steeds niet. Je hebt dus meer aan goed strijken en links er wat naast zitten. Met een goed gehoor, dus herkenning dat het niet helemaal de goede toon was, ga je steeds beter de juiste toon pakken. Het geheel wordt dan beter.

 

Hallo Marcelita,

Leuke tips! Ik heb toevallig gisteren die website gevonden (vereniging huismuziek) maar zag niet direct zoiets als jij bedoelt. Wel ensembles van 17 personen maar dat vind ik dan weer wat veel. En dan denk ik ook : ik ben helemaal niet goed genoeg voor zoiets. (Ik zit wel en een beginnersensemble van mijn docent maar daar zit ik ook al heel lang in).
Is het zo dat de vereniging huismuziek in de zomer ook wel eens weekenden organiseert?

Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar wat jij zegt over links en rechts. Omdat ik zo gefixeerd ben op de juiste klank/toonhoogte strijk ik idd niet door. Dat zegt mijn docent ook steeds. Dus lekker doorstijken en goed leren strijken en dan komt links vanzelf?
Grappig toch dat er kennelijk verschillende opvattingen bestaan. Wat Nikin schrijft over die oefeningen, dat vind ik best interessant. Omdat ik zo vaak het gevoel heb dat ik slecht strijk. Misschien krijg ik ook wat meer inzicht wat dit betreft als ik cello's ga luisteren bij die docent/ vioolbouwer van Nikin.

 

We zouden ook een keer samen wat kunnen afspreken, we wonen toch bij elkaar in de buurt en in de zomer heb ik ook wel behoefte aan meer dan alleen wat voor mezelf spelen. Ik speel ook wel vaak met mijn twee kinderen van acht, maar dat is toch weer anders... Mail maar eens als je zin hebt!

 

Ja, leuk Nikin,..! maar jij bent toch al heel ver? Misschien speelt jouw zoon van 8 wel beter dan ik..
Ik vind het wel een leuk idee hoor... Je hoort sowieso wel van me als ik naar Bottendaal ben geweest.

 

Ik speel pas 8 maanden... Volgens mijn leraar ben ik een rare leerling, op het ene vlak een beginner, op het andere al wat verder doordat ik veel speel en al redelijk wat ervaring op andere instrumenten heb.

Mijn zoon 9 maanden en mijn dochter 3 maanden, valt dus allemaal nog wel mee.

Ik ben benieuwd wat je ervaring in Bottendaal is. Hij had je mail nog niet gezien, maar was nu onderweg naar huis van een concert, zou kijken als hij thuis was.

 

Toen ik zelf ging kijken, kwam ik ze ook niet tegen dus iets te snel gedacht dat ze dat zouden bieden.
Zoals @Nikin al aangeeft: je kunt ook zelf iets met elkaar regelen. Dan heb je het in eigen hand en wordt het niet te groot. Voor meerstemmig cello is er erg veel op diverse niveaus en voor diverse groepsgroottes.
Voor met z'n tweeën is er al een flink aanbod aan niet zo moeilijke duetten, zodat je er ook aan toe komt het mooi te laten klinken. Dynamiek erin.

Als je nog met violisten wat wilt/kunt regelen, of met fluitisten, dan kun je ook leuke stukken spelen met niet te moeilijke partijen voor cello. Haydn heeft daar best wel wat voor gecomponeerd bijvoorbeeld.

 

Nikin: Ja maar in die acht maanden heb jij al meer gedaan dan ik in drie jaar..maar als jij het niet erg vindt..graag!
Je kunt er altijd van terugkomen.

Ik ben wel benieuwd wat er gebeurt als ik het idee heb dat de methode van jouw docent beter bij mij zou passen..het zou maar zo kunnen dat hem al iets opvalt aan mijn manier van strijken bijvoorbeeld.
Maar uiteraard ben ik ook vertrouwd met mijn docent, het ensemble en de sfeer van het geheel.

 

Het is altijd leuk om een keer te proberen en dan zien we wel of het klikt. We kunnen tegen die tijd ook wel een keer muziek uitwisselen, kunnen we alvast wat voorbereiden. Ik speel ook weleens samen met een andere leerling van mijn leraar, dat vinden we ook allebei leuk en we willen ook samen gaan spelen met nog een ander, met z'n drieën dus. En ach, het maakt niet uit hoe ver de een en de ander precies is, als je maar muziek hebt waar je allebei een beetje mee uit de voeten kunt. Ik heb wel leuke niet al te moeilijke stukjes en jij vast ook wel dus het wordt vast leuk

Nu nog even heel hard werken tot het zomer is, want ik heb altijd een piek in mijn werk in april t/m begin juli