Heeft iemand wel eens een snaaranalyse geprobeerd? Dit kun je doen bij Snaarwijzer. Je gaat er met je cello heen en dan worden er verschillende snaarcombinaties uitgeprobeerd op jouw cello, aangepast aan jou wensen. Dit is iets wat ik altijd nog graag zou willen doen. Iemand dit ooit geprobeerd? Zo ja, wat vond je ervan?
Daphne, je uitleg is duidelijk. Ook je volgende stap en waarom. Zo´n tijdje zoeken en ervaren kan leiden tot kiezen met overtuiging. Weten wat het beste past bij je cello en jezelf. Daarna kan er ook wat meer rust komen op het thema snaren kiezen, al hoeft een voorkeur ook weer niet levenslang hetzelfde te blijven. Succes! en leuk dat je ons op de hoogte houdt. De ervaringen kan een ander op ideeen brengen.
Nog een update, nu ook met Silver Sound C (combinatie is nu dus Larsen medium A en D, en Jargar Silver Sound G en C). De C zit er nu net sinds vanmiddag op: Het zooitje dat op mijn cello zat, zorgde er ook voor dat het optimaal klonk en speelde. Nu met de Silver Sound C past het wel weer heel goed bij elkaar! Ik was heel erg verrast door het resultaat. Mijn cello heeft ineens weer de power die ik vanaf het begin ken! Kennelijk was de Jargar standaard set gewoon niet zo geschikt voor mijn cello. Die gaat er ook niet meer op. Maar de combi die ik nu heb, klinkt heel vol, warm, helder en in balans over de vier snaren! Dat één snaar zo veel verschil kan maken (of misschien wil ik dat graag horen). Bijkomend voordeel iss dat mijn wolf veel minder aanwezig is. Ik weet niet of de Silver Sound snaren zwaarder zijn dan de standaard van Jargar. In ieder geval had ik heel veel moeite met het vinden van de wolf. Hij is er nog wel, maar eigenlijk niet hoorbaar op de d snaar, en als ik mijn stuk speel, speel eigenlijk ook niet hoorbaar op de G snaar. Eens zien hoe dat zich gaat ontwikkelen. Het weer en dergelijke spelen natuurlijk ook mee met het vormen van de wolf. Voor mijn gevoel spreekt de G nu ook veel gemakkelijker aan. Maar misschien wil ik dat horen. Ik ben nu in ieder geval dusdanig positief verrast, dat ik er niet meer zo zeker van ben of Larsen voor C en G wel echt nodig is. Dit klinkt ook echt fijn! Over een paar weken zal ik nog eens een update plaatsen. Daphne
Gefeliciteerd, Daphne! De kans dat je het niet inbeeldt is ook groot. Dit is precies wat zilver- en wolfram omwonden snaren nogal eens teweeg brengen. Dat 1 snaar zo'n verschil maakt is ook de ervaring van menig cellospeler. Misschien Larsen G en C niet nodig? Dat zou heel goed kunnen als ik je verhaal zo lees. Ook al ben ik Larsen fan: voor jou en jouw cello is dit een prachtige combinatie. Zwaarder? Ja, zilver en wolfram geeft een zwaardere omwikkeling dan de chroomstaal jargars. Veel plezier!
Larsen ontwikkelde een variant op Magnacore: cello magnacore G en C Arioso. De kenmerken van Magnacore, maar dan lagere snaarspanning. Lijkt me geweldig. Zie http://blog.larsenstrings.com/?p=286 (Voor mezelf, inschatting: 70 % kans dat larsen original het toch beter doet op mijn cello).
Larsen Arioso: Ik kijk er naar uit, maar ze zijn nog niet bij de groothandel. In dit kader nog wel een ander nieuwtje: Jargar Superior wordt nu als volledige set geleverd voor cello met een wolfram C en G. Ik heb tot nu toe één set gehad en die uitgeprobeerd op een nieuwe Oost-Europese cello. Dat klonk héél goed: iets ronder dan de Larsens, maar dat kan ook het instrument geweest zijn.. Waarschijnlijk kunnen we deze snaren van Jargar in het zelfde rijtje plaatsen als Larsen (Magnacore), Evah Pirazzi GOLD en Thomastik Versum. Ze vallen (helaas) ook in dezelfde prijsklasse
Larsen Magnacore a, d, G, C en Magnacore-Arioso G en C (lagere spanning). Inmiddels verschijnt er her en der wat info over Larsen Magnacore en de Arioso, n.a.v. ervaring/uitproberen. Aitchisoncellos (Engelse cellobouwer met informatieve website) gaat meerdere cellisten vragen de G en C Arioso uit te proberen en een review te schrijven. In de zomernieuwsbrief wordt dit opgenomen. Snaarwijzer schrijft uitermate positief over Magnacore en noemt het ongeveer de top van cellosnaren. Bert Boon Vioolbouw geeft op de website bij Magnacore een beschrijving van klank en aanspreekbaarheid, zeer positief. Ook bij Arioso wordt het karakter daar behoorlijk positief beschreven. De karakterisering die Larsen zelf beschrijft lijkt voorlopig bevestigd te worden. Op de website van Larsen kun je doorklikken naar PDF met technische gegevens (zoals snaarspanning)(voor de liefhebber). Ik las overigens een review van een professioneel celliste: zij vond de Magnacore keihard en verkoos weer de Original (net als ik tot nu toe). In de muziekwereld worden de Magnacores gesignaleerd, maar er zijn genoeg solisten waarbij waar de G en C nog steeds Spirocores zijn, ook als a en d Larsens zijn.
Ik heb de Larsen Magnacore Arioso G en C op een instrument gezet en ben er erg enthousiast over. Net als alle andere nieuwigheden (binnenkort) de Pirastro Perpetual, de Jargar Superior C en G, Versum van Thomastik en wie weet wat er nog meer komt allemaal "spelers"in het top-prijssegment, al moeten we de juichende reclame van de producenten maar met een korreltje zout nemen: er bestaat geen snaar die een panacee is voor alle instrumenten.
Compas voor snaarkeuze. Als je weet wat je wilt (warmer, meer helder, gefocust, krachtig) kan het compas helpen. Klik aan voor pdf (cello). Zoiets zou elk merk kunnen aanleveren! http://larsenstrings.com/2016/06/30/larsen-strings-sound-compass/
Dat is een terechte kanttekening. Wel geeft het kompas speciale eigenschappen van het snaartype. Dus als de cello wat minder warmte heeft kan gekozen worden voor ...... enz. enz.. Om vervolgens te kijken hoe de cello reageert. Volgens mijn Larsenervaringen tot nu toe klopt het kompas behoorlijk.
Inderdaad, celli zijn zeker wel te typeren als helder versus dof, warmte vs. schel/'koud'. Er kan wel wat worden getest en die gegevens hebben ze, mag je veronderstellen, gebruikt bij het samenstellen van het kompas. Wél een goed idee, want zo kun je toch al gericht gaan zoeken naar de juiste snaren. Anders tast je toch nog meer in het duister. Dat kan ook behulpzaam zijn bij het combineren van snaren. Als je bijvoorbeeld de A en D snaar van het ene merk wil en de G en D van een andere. Je kiest dan snaren die bij je cello horen en mogelijk zijn ze dan ook in combinatie mooi op je cello. En het zou ook heel mooi zijn als er een computerprogramma (van een onafhankelijke, dus geen snarenverkoper) partij zou kunnen worden ontwikkeld, waarbij je eerst wat kenmerken van je cello kunt weergeven, waarna de meest waarschijnlijk aantrekkelijke snarensets en combinaties van merken uit de bus rollen. Ach, dit is een beetje dromen, kan beter nu gelijk gaan slapen!
Hier een opname van een cellist die een echte vergelijking maakt. Hij speelt afwisselend fragmenten met - G en C snaar Evah Pirazzi - G en C snaar Larsen Magnacore. Prachtig om de nuance te zoeken! (Op a en d snaren heeft hij Larsen original).
Dit is leuk! Ik wist niet dat de lage snaren van Evah Pirazzi zo mooi kunnen klinken!Je kunt als cellist zo de snaren uitkiezen die naar jouw gevoel het meest de sfeer helpen op te roepen bij je uitvoering. Op de cello die ik hoor, vind ik de Evah Pirazzi warmer klinken dan Magnacore. Als de cello van zichzelf al heel helder is, kan magnacore het misschien net iets té helder (dus wat over de top zodat het wat kouder gaat klinken). Denk ik. Deze opname leert mij dat het ook voor mijn cello de moeite waard is om eens Evah Pirazzi te proberen voor de lage snaren. Nu zit er dus medium larsen op en dat gaat nog prima, maar er komt natuurlijk weer een keer een moment dat ze aan vervanging toe zijn.
De Evah Pirazzi snaren hebben ook mijn interesse. In het algemeen wordt gezegd dat ze juist aan de heldere kant zitten, maar het kan dus anders uitpakken. Hier horen we dus een andere bevinding (#138) van @Marcelita . PS *Wie weet ga ik, Larsen fan van het 1e uur, nog wel eens Evah soft proberen. *Toen Evah snaren net uitkwamen kon ik, na een tip van @BertBoonVioolbouw , van Pirastro een gratis a-snaar krijgen, een proefexemplaar als promotie. Later vroeg ik bij Pirastro of ik een setje kon proberen, maar dat doen ze niet. Die a-snaar was wel een bijzondere, karakteristiek, minder rond dan Larsen, stroever aanvoelend.
Nu ja, zie het toch meer als een aarzelend vermoeden. Ik zou eens van die snaren op mijn cello moeten zetten (dus bij G en C) om dan te beleven wat er gebeurt. Op basis van hoe de hogere snaren met Larsen klinken, kreeg ik een bepaalde indruk van die cello uit #137) maar ik kan er helemaal naast zitten. Wat voor indruk hebben jullie van die cello?
