Ik heb vaak geen grip op de snaren en dat irriteert me mateloos Als ik de snaren schoonmaak heb ik 10 minuten grip en dan is het weer 'pet'. Uiteraard zit eea ook wellicht wat in de techniek, maar ook heb ik vrij dunne snaren. Kan het zijn dat hars op dunnere snaren eerder aankoekt dan op dikkere snaren? Heb je sowieso meer grip op dikkere snaren? Ik gebruik niet teveel hars overigens. Heb uitvoerig getest op meer en minder hars
Kan mij goed voorstellen dat je dat erg iriteert. Wat adviseert je docent? Denk dat het eerder aan je techniek ligt dan aan de snaren of hars. Rust je strijkarm ontspannen naar beneden? Gewicht via arm op strijkstok?
Naar mijn weten strijk ik redelijk zoals het hoort nu. Soms nog iets teveel pols. Wellicht nog iets teveel snelheid, daar kan het ook in zitten misschien?
Theoretisch heeft een dikkere snaar een groter contactoppervlak met de haren dan een dunne(re) snaar. Bij een groter contactoppervlak is daarom meer wrijvingsweerstand nodig om die snaar in trilling te krijgen. Die weerstand kan dan verkregen worden door óf meer stokdruk óf meer hars of beide. Maar niet alleen méér hars kan nodig zijn, soms kan worden volstaan met dezelfde hoeveelheid hars maar dan van een plakkeriger type.
Zou het kunnen dat je strijkstokhaar gewoon aan vervanging toe is? Of dat een andere soort hars fijner is? Ht soort snaar maakt ook wel verschil denk ik. Stalen snaren met chroom omwikkeling geven bij mijn altviool sneller ruis en bijgeluid dan snaren met synthetische kern.
Het zit 'm iig niet in de hars, heb nu Bernardel in huis misschien toch eens een snaar vervangen. Op de a heb ik er geen last van. Met meer druk is het wel beter maar dan zit er veel te veel spanning in mn arm en pols, meer druk zonder spanning lukt me niet
Het is helemaal niet de bedoeling dat je aktief druk geeft. Het gewicht van je strijkarm via je wijsvinger op de strijkstok. Alles ontspannen houden. Succes!
Nou ja, je moet wel iets met je spieren, anders hoor je niks en valt je strijkstok maar ik snap je strekking en ontspannen is een kunst
Ik speel altviool, en ik snap je punt wel. Ik heb vaak het gevoel dat ik geen grip heb, met name op de dikke C snaar. Mmaar het maakt veel verschil welke stok ik gebruik (lichte vs. zware. Zwaar werkt beter) en welke snaar ik opzet. Op bv. een Spiorcore Forte, wat een dikke, gladde snaar is met hoge spanning, moet ik echt kracht zetten om hem te laten klinken. Daar houd ik niet van, dus na veel experimenteren ben ik uitgekomen op de Warchal Brillant C snaar. Een snaar met een lage spanning, waardoor hij heel makkelijk aanspreekt. En toch nog voldoende klank geeft. Niet die hele diepe resonantie die ik bij een strakke snaar rkijg, maar dit is voor mij het beste compromis. De kunst is dan om er snarn bij te zoeken die genoeg spanning hebben om ze netjes per stuk te kunnen aanstrijken (te slappe snaren, dwz op mijn erg kleine alt geeft Warchal voor de hele set, automatisch ongewenste arpeggios) maar niet zo hoog dat het klankverschil in het oor loopt.
Mijn ervaring, bijvoorbeeld met de G- en de C-snaar: de chroomstalen van Jargar vroegen altijd om een forse druk; 'groot' spel en dat bracht veel trilling teweeg. De veel dunnere G en C van Larsen hebben lagere spanning en een zware omwikkeling, Wolfraam. Een lichte streek is genoeg en subtiel spel is mogelijk. Rond 1700 hadden cellospelers moeite met de dikke darmsnaren op G en C. Toen vonden ze uit: dunnere snaar met zilveren omwikkeling. Zelfde effect als hierboven. En, zoals hierboven al genoemd, als er met veel hars weinig grip is kan het aan de beharing vd stok liggen.
Hoop toch ergens dat dat het toch niet is, want dan zou ik al 6 maanden met oude beharing spelen. Lastig dat je snaren niet kan uitproberen zonder ze te kopen...
De benadering van een vioolbouwer is vaak 'het zou kunnen dat ....' en 'wat je eens kunt proberen is ..... '. Snaren uitproberen: bij Contrada Musica (waar ik klant ben) wordt gezegd dat ik een afspraak kan maken om in de studio snaren uit te proberen. Zoveel ik maar wil. Als ik dat nog eens doe zal ik aldaar het setje dat het beste bevalt ook kopen natuurlijk. Wat ook wel wordt geadviseerd: een snaar kopen die dicht zit bij wat je al hebt. Dus een kleine sprong naar verbetering maken (en beginnen met 1 snaar van een ander type). Voorbeeld: iemand heeft Jargar chroomstaal, de gewone, en bestelt een Jargar G-silversound. Zilver is zwaarder en beter aansprekend op lage snaren. Als die snaar het goed doet ook de C van dat type. Als 'ie toch wat stug blijft een C met wolfram ..... enz..
Vragen ze er daar geen vergoeding voor? In Zutphen (Snaarwijzer) gaat het per uur, dat kost dus wat. Maar een zwaardere snaar spreekt bij mijn weten juist minder gemakkelijk aan! De extra massa maakt dat een dergelijke snaar een hogere snaarspanning heeft c.q. moet krijgen om dezelfde frequentie te krijgen. Bij alten is dat voor de C vaak hét probleem: die snaar is meestal veel te slap.
Snaarwijzer claimt de goedkoopste te zijn, maar je betaalt dan voor extra service. Overigens kun je bij VOF Doesburg in Nijmegen ook advies krijgen en snaren uitproberen. De prijs voor snaren is daar lager dan bij snaarwijzer. Als je eenmaal weet wat je fijn vindt, kun je de snaren er ook bestellen en ze laten opsturen.
