Als ik het artikel zo doorlees, is er wat aan te doen! Dat is beter dan te moeten horen, "niets aan te doen, u zult er mee moeten leven!" Ik denk dat er genoeg hoop is, maar ik ben geen KNO-arts.
Ze laat me nu over een jaar terug komen. Afwachten wat mijn gehoor doet. Ze zei ook dat ik na de operatie nog steeds in aanmerking kwam voor een gehoorapparaat omdat het gehoor maar een klein stukje zou verbeteren. (Volgens mij dacht zij aan het weghalen van de extra botgroei) Frits, ik weet wat ik nu heb. Hoop dat een gehoorapparaat mij helpt en dat ik eraan kan wennen. Dan hoor je mij niet zeuren.
Hiermee is er dus duidelijkheid aan het ontstaan, Anouschka. Met de vervolgstappen, wennen en over een jaar terug komen lijk je ook wat rust in je situatie te brengen. Het is een kwestie met impact en met 'dan hoor je mij niet zeuren' kies je een moedige weg. En dat helpt ook enorm!
Hoi Jan, Jan, minder horen doet geen pijn. Ik ga er niet dood aan. Het is alleen erg vervelend. Daarom vind ik dat ik niet moet zeuren. Hier in huis gaat het wel. Ze weten hier in huis dat ze niet op een afstand tegen mij moeten praten. Dat ik regelmatig vraag wat men zei. Alleen bv in het verkeer. Je rekent ook best wel op je oren en in zo'n situatie vertrouw ik mijn gehoor niet meer. Dit is één voorbeeld. Ik ga dus maar braaf een gehoortoestel uitproberen. Aan opereren zitten ook altijd risico's. Daarom zal ik me altijd afvragen, als een operatie aangeboden wordt, of ik het wel moet doen.
Dat zal geen enkele specialist zo zeggen. Die drukken zich altijd uit in de kans die je hebt om iets te krijgen.
Ze wees op de grafiek van de gehoortesten van mij aan; nu hoor je dit. Na een operatie hoor je dit maar dan heb je nog een gehoorapparaat nodig. Als dat werkelijk zo is bedank ik. Ik las op internet dat een arts in Amsterdam de stijgbeugel kan vervangen door een protese. Dat dat goede resultaten kan hebben. Kan...
Ik ben blij voor je dat je weet wat er aan de hand is en dat er keuzen te maken vallen. Gelukkig heb je gewoon een heldere en nuchtere uitleg gekregen over wat het verschil zou kunnen zijn tussen wel en niet opereren (best klein, begrijp ik uit je verhaal). Dan ben je inderdaad wel bezig met risico's afwegen. De vakliteratuur van specialisten staat volgens mij ook bol van de statistieken van voorkomende verschijningsvormen van allerlei kwalen in hun onderzoekspopulatie. Bij hoeveel % ontwikkelt zich die en die vorm van XXX, etc. Als je je vak goed bijhoudt, dan kan ik mij voorstellen dat zo'n kansverhaal ook van je tong rolt voor je je er erg in hebt als specialist. Een beetje beroepsdeformatie misschien.
Ik ga uitstappen bij het ensemble. Naar stillere muziek. Contact gelegd met een lerares om les te nemen: eenvoudige duetten op hoog niveau leren spelen (naast mijn spel voor cello solo).
Natuurlijk heel erg jammer voor je dat je uit het esemble moet stappen, maar stukken op hoog nivo leren spelen lijkt mij ook een hele mooie uitdaging! Dus in iedergeval veel plezier met je lessen
Heel jammer voor je van het ensemble, maar wat mooi dat je toch weer een aantrekkelijk nieuw alternatief hebt kunnen bedenken! Er zijn prachtige duetten om op hoog niveau te spelen, ik wens je daar dan ook veel speelvreugde mee!!!
Dank jullie wel! Als ik, uitgerust en wel, op een ochtend de cello pak, dempertje erop, niet te hard en niet al te lang, dan ben ik helemaal blij. Op ensemble heb ik een jaar of 6 (toch!) samenspel beleefd met leuke mensen en dat is verrijkend. Duetten met een topleraar zal ook verrijkend zijn en nu en dan slaat mijn gehoor op hol, zoals 'gewoonlijk ..'
Natuurlijk niet leuk dat je gehoor dan helemaal op hol slaat, maar hoe je terugkijkt op ensemblespel en je toch weer iets nieuws hebt bedacht....heb je die leraar al gevonden? Ik weet uit mijn 'pianotijd' met supergevorderde vrienden hoe we quatre-mains speelden, wat kun je daar prachtige dialogen in bereiken. Want dat zijn het dan, het zijn niet alleen partijen die harmonisch prachtig kloppen. Er kan zoveel meer gebeuren! Degene die mij daarin opgeleid heeft, een Heemsteedse concertpianiste, ben ik nog steeds dankbaar! Maar wat voor piano geldt, geldt dan natuurlijk ook voor andere instrumenten!
Dat is een mooie vergelijking, @Marcelita , hoe het kan zijn met 4 handen. Dat samenspel is met cello duo ook goed voor te stellen. De lerares die ik benaderd heb heeft een wachtlijst ..... . Zij is kundig in barok, hedendaags en folk (en volgt zelf ook studie op barokcello). Mooier kan het niet! Verder heb ik ook een van mijn voormalige leraressen in gedachten.
Hier word ik alleen maar heel nieuwsgierig van. Ik zie natuurlijk reikhalzend uit naar je ervaringen als je een maal kunt starten met het duetspelen met één van hen! Hopelijk lost de wachtlijst spoedig op!
Ik heb gisteren mijn gehoorapparaat opgehaald en een maand op proef. Een chique apparaatje hoor. Klein met een draadje in het oor. Afstandbediening erbij. Heel raar om nu weer stereo te horen en geluiden te kunnen lokaliseren. Fijn om alles goed te kunnen verstaan! Het is net zoals je voor het eerst een bril krijgt. Wennen. De audiciën kan er 6 programma's in programmeren. 3 Heeft ze er tot nu toe ingeprogrammeerd. 1) dagelijkse stand. Omgevingsgeluiden en 1 op 1 gesprekken gelijk. 2) drukke omgevingstand. Als je dan een 1 op 1 gesprek voert wordt dat naar voren gehaald ofwel uitgefilterd. 3) orkeststand. De orkeststand kan ik volgende week pas uittesten. Of misschien zaterdagmiddag. Want dan ga ik naar een musical kijken waar onze viooljuf in het orkest meespeelt. Gisteren heb ik vioolgespeeld met gehoorapparaat in. Eerst in stand 1. De zuiverheid hoor ik veel beter en sneller! Handig! Alleen... bepaalde tonen kwamen in flinke golven binnen bij mij. Flinke wolftonen dus. Dus zette ik de orkeststand aan. Bij sommige tonen was dat in mindere mate nog. Dus zette ik het gehoorapparaatmet de afstandbediening een paar tikjes zachter. Wat het fijnst is tijdens het viooloefenen moet ik zo nog uitzoeken. Wat het fijnst is laat ik de volgende keer inprogrammeren. En het is ook niet de bedoeling dat mijn viool als een electrische viool klinkt. Al hoorde ik nu de mooie volle klank van mijn viool weer! Want die was ik al een tijdje kwijt.
Als ik dat zo lees, ziet dat er veelbelovend uit. Alleen kwam bij mij de vraag op of het niet mogelijk zou zijn die 'orkeststand' zélf te kunnen programmeren, dat zou het aller mooist zijn! Want zo'n audicien hoort niet wat jij hoort met het gehoortoestel. Het lijkt me dat de betrokkene dat het beste zélf kan beoordelen.
Daar zeg je me wat Frits! Ze sluiten het gehoorapparaat aan op de computer en voeren dan wat in. (Met een speciaal programma waarschijnlijk) Ik kan het zelf bijregelen door zachter of harder te zetten. Ik ben blij met de afstandbediening. Anders moet ik steeds achter mijn oor zitten frutselen. Ik ga onthouden hoe ik de standen bijregel. Dan passen ze dat een volgende keer aan.
Maar in ieder geval wel vooruitgang! Het zal even duren voordat je de beste stand voor je hebt bereikt voor thuis vioolspelen en orkeststand; er is in ieder geval wel uitzicht op weer fijn kunnen spelen!
