Gisteren was ik bij mijn vioolbouwer en liet hem mijn stok zien. Er lieten namelijk steeds meer haren los en ik moest steeds vaker harsen. Ja, zei hij, die moet inderdaad opnieuw worden behaard. De haren waren helemaal glad en hars bleef niet meer kleven, zei hij. Hoe weet je dat? Hoe kan hij dit constateren? Morgen haal ik de stok op, en dan vraag ik dit ook, zodat ik de volgende keer niet te lang blijf hannesen. De stok is namelijk anderhalf jaar terug behaard (niet door deze vioolbouwer trouwens) en ik heb in die tijd nog een hele poos, ik denk wel zeker een half jaar, met een andere stok gespeeld. Ik vond het dus wel snel dat hij opnieuw behaard moet worden!
Eigenlijk geef je zelf al een goed antwoord: als je steeds vaker moet harsen is er toch iets niet in orde. Het schijnt dat dat ook nog zou kunnen worden opgelost bij de vioolbouwer/stokkenmaker door de haren met alcohol te behandelen. Dat klusje luistert heel nauw en als je dat niet goed doet, ben je met de beharing verder van huis en moet je in ieder geval opnieuw laten beharen.
Het moment waarop de stok opnieuw behaard dient te worden is niet afhankelijk van de tijd dat het geleden is dat er nieuw haar opkwam, maar afhankelijk van het aantal 'bedrijfsuren'. Je kunt een stok heel weinig gebruiken en als je dat tien jaar lang doet hoeft er na die tien jaar geen nieuw haar op. Tenzij de boel is aangevreten of aangetast door welke oorzaak dan ook. Er zit ook nog verschil in kwaliteit van de haren: Mongools hengstenhaar is wat fijner, wat dunner dan Chinees haar. Heb je dunner haar dan zijn er meer haren nodig voor de vorming van een mooi lint. Het effectieve oppervlak van dunner haar is groter dan dik haar, zodat je er meer hars op kwijt kunt wat mooi verdeeld wordt. Ik zou daarom gaan voor de beste kwaliteit haar.
Vind ik ook lastig om te weten. Als je steeds vaker loopt te hannisen, dan denk ik bijna altijd dat het aan mijn ligt, dat ik mijn dag niet heb, dat het waarschijnlijk te droog of te vochtig is in huis, dat ik mijn spieren te veel aanspan, en zo kan ik nog wel 100 dingen meer bedenken....... Maar ik vraag mij eigenlijk nooit af of ik dan misschien nieuwe beharing nodig heb, ik blijf meestal een hele poos doorgaan voor het kwartje valt. En vaak ligt het ook niet aan de beharing, maar inderdaad aan 1 van de 100 andere dingen. ........Maar als het wel aan de beharing ligt, dan is het ook weer heerlijk om met de nieuwe beharing te spelen
Om het nog ingewikkelder te maken: de vioolbouwer zei dat het ook nog aan de snaren kan liggen als je merkt dat je steviger moet duwen voor dezelfde klank of het idee hebt dat je te weinig grip hebt...
Dus hoog tijd dat onze specialisten hier op het forum ons uitleggen hoe het allemaal zit! Strijkstokbouwers, vioolbouwers, alstjeblieft, jullie wijze inzichten graag hier delen met ons!
Bedoelde de vioolbouwer niet dat je merkt met het strijken dat de snaren niet goed gepakt worden? Daarmee ligt het niet direct aan de snaren maar je hoort het dan aan een slechte toonvorming.
Ik denk dat ze haar plicht als huisvrouw moet uitoefenen. Hoe dat precies is geregeld ga ik natuurlijk niet over.
Blijkbaar ben je lekker met je stok en de nieuwe snaar aan het spelen Je eerste post dat je je stok terug had was rond 14.00 en toen je ging koken was net rond 18.00 Dus lekker aan de slag geweest!
Liever geen alcohol of spiritus. Wordt een vieze kliederboel en is ook erg schadelijk voor de lak. Mee uitkijken dus. Snaren kan je wel schoonmaken met een beetje alcohol of, zoals mijn viooljuf deed, met eau de cologne. De viool dan voor de zekerheid op de kop houden. Strijstokhaar kan je eventueel één keer uitwassen in een schaaltje met lauw water en groene zeep. De slof losmaken en al het haar zo los mogelijk in het schaaltje leggen. Alle hars en vervuiling weekt er uit. Goed uitspoelen en ook heel goed laten drogen. Je moet natuurlijk wel weer opnieuw harsen, dat kost wel eens wat moeite. Als de stok dan na een tijdje weer slechter gaat strijken dan is het tijd voor een nieuw haar.
