Persoonlijk vind ik dit instrument een van de allerbeste ooit gebouwd! Het ding schijnt US$ 8 miljoen waard te zijn. Ik had niet eerder van James Ehnes gehoord, maar die kan er wel schitterend op spelen! Paganini: Caprice No.9 Bach: Chaconne
Op het eerste gehoor: zeer aansprekend. Als ik het goed begrijp, Frits, is je oog al eerder op dit instrument gevallen! De opvattingen/discussies over oude en nieuwe instrumenten, dat oude Italiaanse niet perse mooier hoeven zijn, daar zie ik wel wat in. Maar toch, net als deze viool een juweel zal zijn ken ik de cello van Giovanni Sollima; een oude Italiaanse cello met zoveel karakter, wonderbaarlijk!
nog een leuk artikeltje over James Ehnes http://www.youthareawesome.com/james-ehnes-on-the-myth-of-the-stradivarius/
Stel dat je in die zaal, nadat iedereen weg is, eens 2 uurtjes die viool in handen mocht hebben ...... !
Dan klinkt die Strad ongeveer hetzelfde als je eigen viool. Het is toch voor het grootste deel de violist die je hoort. Als deze James Ehnes op mijn viool zou spelen dan klinkt die opeens ook fantastisch. Ik moet altijd denken aan de vrouw die na een concert tegen Yehudi Menuhin zei: Uw viool klonk fantastisch vanavond, waarop Yehudi de viool bij zijn oor hield en sprak: ik hoor niets.
Yo-Yo Ma leende eens zijn Strad (Davidov-cello) uit aan een student. Na uren en uren spelen, helemaal opgewonden door het geluid, gaf de student 'em terug. 'Ga nu eens', zei Yo-Yo 'met dezelfde verwachting op je eigen cello spelen ....' . Dat verhaal bevestigt jouw bewering, Geert. Ook dat bij blinde tests een Stradivarius niet altijd 1e of 2e wordt. Maar dan de andere kant: zoals Frits schrijft over deze viool en zoals ik regelmatig musici hoor over een Stradivarius of andere oude Italiaan: ze hebben het over iets heel speciaals. Net als Pieter Wispelwey, als hij een aantal maanden een Stradivarius cello kan lenen (terwijl hij zelf een heel bijzondere cello uit 1760 heeft).
Wat is er toch zo bijzonder aan een Stradivarius viool? Mijn viool, niet superduur, heeft een Stradivariusmodel, is ca 100 jaar oud, dus handgemaakt. Waarin zou-ie niet net zo klinken als een echte Stradivarius??
O ja, dat kan best hoor. Wat ik wilde aangeven met dit onderwerp is de klank van deze viool: die vind ik ultiem! Dat zou mijn klankideaal kunnen zijn. Dat het nou een Stradivarius is, is van ondergeschikt belang, het kan evengoed een modern instrument zijn als de klank maar hetzelfde is.
Het begrip "klankideaal" is iets zeer persoonlijks. En de klank komt uit een luidspreker, neem ik aan. Ik heb subliem klinkende violen gehoord, in de pauzes van orkestrepetities, en dat waren vaak violen van volstrekt onbekende bouwers. Je ervaart klank niet altijd op dezelfde manier, het hangt soms af van het weer, van je stemming of van wat je hebt gegeten. Je ervaart bovendien een klank ook anders als je wéét wie het instrument heeft gemaakt, de psychologische component zogezegd. Een Stradivari zal nooit slecht klinken dus...
Liuwe zegt: Een Stradivarius zal nooit slecht klinken dus... En dat is ook zo, ten eerste komt dat natuurlijk omdat er een violist op speelt van klasse, ene Tobias zullen ze nooit een Strad in handen geven, maar ten tweede en dat is minstens zo belangrijk wordt zo'n Strad natuurlijk door een goede vioolbouwer in orde gemaakt en onderhouden, en dat is net zo belangrijk voor de klank van een instrument als de bespeler. Enige jaren geleden toen ik nog redelijk veel speelde, hoorde ik kneusjes van Violen en middelmatige Chineesjes opbloeien als ze bij de vioolbouwer waren geweest. Deze mensen zijn in staat door het plaatsen van een goede kam de juiste snaren en meestal door het goed plaatsen van een nieuwe stapel wonderen te verrichten. Daarom zeg ik altijd het dondert niet wat voor een Viool je koopt, maar ga er even mee naar een vioolbouwer, voor de één of tweehonderd euro die zo'n stakker rekent ( want ze worden vaak onderbetaald voor hun werk ) heb je jaren meer speel plezier van je instrument. P.S. ik heb geen aandelen bij de hier bekende vioolbouwers.
Voor de een is 'heel veel' heel veel, voor een ander is dat veel te weinig. Ook weer een persoonlijke zaak die mede afhankelijk is van wat je uit een instrument kunt halen. Naarmate je verder komt met de techniek van het vioolspel weet je ook steeds beter de beperkingen van het instrument te achterhalen.
Dat was voor zover mij bekend niet Menuhin, maar Heifetz. Die reageerde vaak bot en cynisch op complimenten.
Het was Menuhin. Trouwens over Menuhin gesproken hij had wel het etiket één van de beste spelers te zijn, maar dat is een sprookje, hij wist zichzelf gewoon goed te verkopen. Het was natuurlijk wel een heel goed violist, maar er waren in zijn tijd betere spelers dan hij.
Menuhin presteerde erg wisselend. In topvorm hoorde je een van de beste violisten. Wanneer hij echter zenuwachtig was leed zijn spel daar zeer onder. Gehaast, vals met een bibberstok etc.