Zou ik werkelijk de enige zijn die plezier heeft aan samenspelen en die het leuk vind dat te delen met anderen...?
Ik krijg wel heel aardige reacties op wat ik vertel over het fijne van samenspel! Ik hoor eigenlijk haast nooit anderen over samenspel-ervaringen, misschien is het ook wel zo dat een forum zich daar eigenlijk niet zo voor leent.
Mijn indruk is dat het niet aan het karakter van het forum ligt. Het ene onderwerp roept meer reactie op dan het andere en ook per periode misschien verschillend. Een samenspel ervaring van de laatste tijd: zo'n moment dat het helemaal klopt en de muzikaal leider helemaal blij de groep inkijkt om hoe zuiver het was. Soms is het eerste kwartier rommelig; de afstemming is er nog niet. En dan ineens .... yes!
Goed ik zal ook eens een bijdrage doen aan dit mooie topic. Gisteren heb ik met een Cellovriendin samen gespeeld. Ik had gevraagd of zij met mij de stukken voor de Frankrijk Cello vakantie wilde doornemen. En dat was heel erg goed en gezellig om te doen. Maar vooral heel erg leerzaam. Samen doorspelen en een beeld krijgen van de stukken. Wat mij vooral opviel was dat ik tijdens mijn eigen studie best wel wat 'blinde vlekken' heb. De fouten die ik zelf niet meer zie. Een noot van 2 tellen die ik standaard 3 tellen maak, een rust die ik elke keer weer oversla. En wat ook fijn is dat ik punten waar ik wat onzeker word nu samen doorspeel. Wat een feestje om zo samen te studeren. En een kopje thee met iets lekkers erbij maakt de feestvreugde compleet. Het was super gezellig en we vergaten de tijd, onze knorrende maag vertelde ons dag het hoog tijd was om te lunchen. En vandaag ga ik lekker verder aan de slag met de stukken. En voor as zaterdag heb ik lekker een nieuwe afspraak gepland om heerlijk samen te oefenen en te genieten.
Ik speel al een hele tijd niet meer in orkestverband noch met iemand anders (piano oid). Als ik dan al ervaringen deel, berusten die op herinneringen uit het verleden.
Ja, eigenlijk wel. Zo af en toe neem ik de viool mee als ik naar iemand toe ga, die ook viool speelt. Halen we herinneringen op aan vroeger tijden en spelen duetten. Heel erg leuk! Er is een reden waarom ik me niet aansluit bij een gezelschap of orkest, maar die kan ik hier beter niet openbaren.
Wat jammer dat er een reden is om je niet aan te sluiten bij een gezelschap! Is die reden niet te verhelpen? Nu ja, dan blijft het het een mysterie van het strijkersforum.
Goedemiddag muzikanten, bij toeval op dit forum verzeild geraakt werd ik getroffen door bovenstaande uitnodiging. Na summier scannen van enkele andere inzendingen denk ik dat mijn bijdrage hier op zijn plaats is. Na 11 jaar vioolles zonder al te veel resultaat kon ik achter bij de eerste violen van een symfonieorkest aansluiten. Na jarenlang via de radio klassieke, en andere, muziek te hebben gehoord, was het een ervaring zelf bij het samenspel te worden betrokken. Toen kreeg ik de kans met een paar mensen hongaarse volksmuziek te gaan spelen. Geen partituren, grammofoonplaten luisteren en meespelen. Er ging een wereld voor mij open. Dat duurde drie jaar, toen liepen onze wegen uit elkaar. Maar toen mijn primasz 20 jaar later belde dat zijn 2e violist in het ziekenhuis lag en hij me vroeg voor drie optredens in te vallen, was een weekend stukken doorspelen genoeg om te zien dat dat zou lukken. Ondertussen was ik in mijn werkomgeving jaren lid van een symfonieorkest waarbij ik merkte dat de ambities van het orkest niet met mijn capaciteiten overeenkwamen. Gelukkig bleek er een poolse zang en dansgroep te zijn, waarbij ik kon meespelen. Ook ben ik lid van het kempisch volksorkest, een groep die op de eerste zondag van de meeste maanden in een restaurant bij de abdij van Postel volksdansmuziek speelt waarop ook gedanst wordt. Ik hoop met dit verhaal te laten zien dat de muziek het je mogelijk kan maken nu na bijna 80 jaar nog actief van je hobby te profiteren.
Dat heb je mij heel goed geïllustreerd! Je bent richting volksmuziek uitgegaan, of het nu hongaars is of uit andere streken, volksdansmuziek spelen in een groep is ook nog eens héél fijn spelen, zo heb ik ook mogen ervaren. Alles beweegt op de melodieën en ritmes die je samen 'loslaat'.
Recent samenspeelfeestje was in Zutphen, waar we in de Oude Bornhof mooie stukken mochten laten horen. Vandaag zijn we met z'n vieren van muziekgroep Ravelijn hier bij mij alvast wat nieuwe stukken gaan proberen. We werden steeds fanatieker, omdat het best pittige muziekjes waren om die echt maattechnisch kloppend te krijgen. Maar goed dat mijn buren uit buurtkatten en eekhoorntjes bestaan...
Ah leuk, samenspel! Ik ben gek op samenspel, ik doe het alleen haast nooit. Ik ben met name viool gaan spelen omdat dat veel mogelijkheden opende tot samen spelen (ik speel eigenlijk piano) maar ik schaam me nog te erg voor mijn spel om echt een aanvulling te kunnen zijn op iemand.
Gewoon lekker dooroefenen! Hier en daar zijn er wel samenspeelmogelijkheden voor degenen die bijvoorbeeld gevorderd beginner zijn. Het lastige voor violisten is dat ze bij samenspel melodiepartijen krijgen die dan al een bepaald niveau vereisen, al is dat niveau dan nog niet hoog. Beginnend cellisten kunnen al vrij gauw mee gaan doen met basschema's in de eerste positie. Ik weet niet hoever jij met viool bent. Bij sommige muziekscholen hebben ze wel een ensemble waar je terecht kunt, zelfs als je er verder geen les hebt. En dan heb je voor samenspel vereniging Huismuziek waar ze aangeven welk niveau je voor welke gelegenheid nodig hebt. Je hebt Stichting Volksmuziek Nederland waar je in een weekend met elkaar samenspeelt en dan kiest voor een workshop die het hele weekend tot aan de gezamenlijke uitvoering doorgaat. Je hebt wereldmuziekgroep Ravelijn waar ook leuke partijen voor violisten wachten.
Ja, ik moet eerst eens op zoek naar iemand die met mij af en toe samen wil spelen zodat ik er een beetje handigheid in krijg, veel oefen en wat repertoire opbouw Muziekschool lijkt me niks, in mijn ervaring zitten daar alleen jonge mensen in de samenspeelgroepen. Ik heb een soort afschrikwekkend beeld overgehouden van de volwassenen in mijn eigen muziekschool vroeger.
't Kan per plaats verschillen, maar bijvoorbeeld in Wageningen hadden we een groep in de leeftijd van 40 tot 80. En dát zeg je met een lach (icoontje). Maar gelukkig hóef je niet naar de muziekschool, omdat er nog zoveel meer is. Vergeten te melden dat vereniging Huismuziek ook nog een spelersbank heeft, dus een bestand aan amateurs die op zoek zijn naar anderen om mee samen te spelen. En locale, zelfstandige, afdelingen Huismuziek hebben ook nog ensembles en niet allemaal voor de super gevorderden. En het is zomaar mogelijk dat er van het SF iemand in je omgeving woont die ook wil samenspelen. Hoop dat je gauw iemand vindt!
Ja, dat hoop ik ook Liefst iemand die al iets beter speelt: ik denk dat als je twee slechte strijkers hebt het helemaal niks wordt met de intonatie. In ruil zou ik dan pianobegeleiding kunnen geven
