Je hebt waarschijnlijk wel Podium Witteman gisteren (28-1-2018) gezien. Daar waren nog drie violen en een cello van Stradivarius die Paganini had vóórdat hij die "Il canone" had. Een heel strijkkwartet had Paganini dus verzameld. Tijdens de uitzending wordt daar meer over verteld. Ook dat later de zoon die instrumenten weer heeft verkocht en dan weer véél later die instrumenten weer bijelkaar zijn gekomen. Ze werden ten hore gebracht door het Quartetto die Cremona in een deel van een strijkkwartet van Haydn en Verdi. https://www.npo.nl/podium-witteman/28-01-2018/VPWON_1283716 Je kunt het Quartetto die Cremona met de ze instrumenten ook nog morgenochtend horen en woensdag- en donderdagavond tijdens de strijkkwartetbiënnale in het Muziekgebouw aan het IJ. Hoe zou het voelen, zo'n viool van 20 miljoen bij je te hebben waar een groot componist op heeft gespeeld en gecomponeerd?
Vioolconcerten van Schumann...daar schijnen er twee van te zijn. Eén die hij componeerde toen hij al behoorlijk depressief was en die door zijn vrouw Clara en vrienden Joseph Joachim en Johannes Brahms is weggemoffeld. Daar kwam een soort tijdslot op: pas een eeuw na de dood van Robert zou het mogen worden gespeeld. In 1956 dus. (er is een hele geschiedenis te vinden op internet hierover) https://www.opusklassiek.nl/componisten/schumann_vioolconcert.htm Maar Robert Schumann en een viool? Had hij die, speelde hij daarop? Naar de viool van Schumann kun je lang zoeken. Zijn composities werden uitgeprobeerd, gespeeld door Joseph Joachim. Je kunt dan dus beter kijken naar welke violen Joseph Joachim bespeelde. Robert Schumann componeerde weliswaar voor viool en voor cello (en er is dus ook een vioolvariant van het celloconcert in a opus 129). Op welke cello is dat concert in a dan uitgeprobeerd? Hier heb ik nog niets over kunnen vinden. Wel is er bekend waar Joseph Joachim op speelde (overigens: Joseph Joachim heeft ook gecomponeerd) Van 1849 tot 1890 was dat op een Stradivarius die uiteindelijk via een erfenis van een oud-student aan het New England Conservatory aan dit conservatorium is geschonken. https://www.thestrad.com/new-englan...ius-violin-from-si-hon-ma-estate/4059.article en https://tarisio.com/cozio-archive/property/?ID=40496 Ook op de Stradivarius viool die nu in het bezit is van de Nippon Music Foundation, is bespeeld door Joachim. Ook wel bekend als de Joachim-Aranyi viool. bron: https://www.nmf.or.jp/instruments/eng.html
Heb ik inderdaad gezien ja. Wat een prachtig kwartet. Hoe het zou voelen? Ik denk dat het tegenvalt. Je maakt het in je beleving groter dan het is door de mythevorming rond deze instrumenten, die, daar wil ik niets aan afdoen, geweldig zijn. Maar € 20.000.000 ,-, dat is toch totaal van de realiteit losgezongen?
De realiteit is wel dat er exorbitant hoge bedragen worden neergeteld voor prachtige violen. Dat prachtige zit voor een goed deel wel in de klank, maar je betaalt ook voor de mythe en de geschiedenis. Een bedrag is natuurlijk pas realiteit als het ook echt de verkoopprijs is geworden. Schattingen van de waarde, tja, misschien wel door een deskundige met enig gefundeerd idee over hoeveel bepaalde particulieren of vermogende organisaties ervoor zouden willen neertellen; het blijft toch wel iets waanzinnigs hebben. (vind ik). Ik zou niet echt met een gerust gevoel op pad gaan met zo'n instrument. Immers, constant qua waakzaamheid in de hoogste staat.
Precies en het maakt ook dat de instrumenten voor de topmusici die erop zouden moeten kunnen spelen onbereikbaar worden. Welke grote solist van de jonge generatie heeft er nog een dergelijk instrument in zijn of haar bezit? Ze belanden in collecties of in musea. Doodzonde.
De viool van Mozart. Mozart bespeelde een viool van de Italiaanse vioolbouwer Pietro Antonio Della Costa. Men vermoedt dat Mozart deze viool tien jaar voor zijn dood in zijn bezit kreeg. Met deze Costa viool componeerde hij waarschijnlijk een aantal sonates voor piano en viool. De viool werd gedoneerd aan het Mozarteum.
Inderdaad. Maar van de echte topinstrumenten heeft het NMF er maar 1 in haar collectie, te weten een Del Gesu viool, momenteel in bruikleen gegeven aan Daniel Rowland. De rest dreigt onbereikbaar te worden en moet ondergebracht worden in fondsen om zo uitgeleend te worden aan toptalenten. Ook verdwijnen er topinstrumenten in prive collecties. Jammer. De prijzen worden tot waanzinnige hoogte opgedreven.
Ja, want de instrumenten worden tot beleggingsobjecten verheven. Het heeft dan niets meer met muziek te maken. De instrumenten worden fossielen van een voorbijgegaan tijdperk. Er kunnen dan alleen nog maar verhalen over worden verteld, maar ze mogen niet meer doen waarvoor ze gemaakt zijn. En voor fondsen als het NMF wordt het dan ook niet meer haalbaar zulke topinstrumenten aan te schaffen. Dan gaan ze voor de 'second best' en dan kunnen daar toch weer meer musici op spelen.
De mythe van een kostbare viool is toch fijn. Het is onzin dat weet iedereen, net zoals iedereen weet dat kaboutertjes niet bestaan. Ook dat hele NMF ontleend zijn bestaan aan die flauwekul. Een goede viool van rond de 1500 euro is nooit en te nimmer te onderscheiden van een veel duurder instrument. Ik houd van fantasie want het geeft het leven geur en kleur. Daarom houd ik ook van die mythe en van dat gekke NMF.
Je hebt waarschijnlijk nog nooit op een echt goed instrument gespeeld Tobias. Om nog maar te zwijgen over wat een stok van klasse doet voor je spel.
Maar wat voorkomen moet worden is de misvatting dat wanneer iemand zich een peperduur instrument aanschaft, het spel opeens stukken beter zou worden. Dat klinkt mogelijk heel logisch, maar ik heb het meegemaakt. Iemand schafte een duur instrument aan en het werd er niets beter op. Ja, de klank was wat aangenamer maar het spel verbeterde niets. Hetzelfde geldt voor een uiterst kostbare strijkstok. Een kostbaar instrument heeft alleen maar zin als je erg goed kunt spelen waardoor je eruit kunt halen wat er in zit.
Ja, precies. Maar ik heb wel de indruk dat de meesten hier dat wel weten. Wie op les gaat, hoort ook wel van de docent dat je in de loop van de tijd als je flink beter bent geworden, meer zal genieten van een beter instrument. Met een betere strijkstok.
Dat zeg je goed Johan 'waarschijnlijk' want het is gissen van jouw kant. Maar ik kan je uit de droom helpen beste kerel, ik heb op violen gespeeld waarvan jij waarschijnlijk nog nooit gedroomd hebt. Ik schrijf ook waarschijnlijk want ik weet dat natuurlijk ook niet. Maar goed ik heb dus een rijke ervaring met allerlei soort violen. En puttend uit die ervaring kom ik tot de slotsom dat dat dure spul allemaal flauwekul is. Fantasie allemaal fantasie, het is de bespeler die het geluid maakt. Een echt groot violist haalt meer uit een sigarenkistje dan jij en ik uit een strad.
Helemaal waar. Maar een goed instrument doet veel voor je als je behoorlijk kan spelen. Omgekered werkt het tegen je wanneer je matig speelt. Een goed instrument verstrekt zowel wat je goed doet alsook je tekortkomingen.
Het is beslist zo dat een groot violist meer uit een slecht instrument haalt dan ik uit een behoorlijk instrument. Dit betekent echter niet dat het voor de rest allemaal fantasie is en dat de viool er nauwelijks toe doet.
Ik heb echt een heel mooie viool, prachtig. Mooie klank ook, valt ook best op bij andere violen, vind ik. Maar een poos terug mocht ik spelen op een peperdure viool. Ik ben snel weer gestopt en heb me wijs gemaakt dat mijn viool toch veel fijner is, vanwege de smalle hals. De waarheid was dat in die peperdure viool echt een prachtige klank zit, iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden en gigantisch buiten mijn bereik om ooit te bezitten.... Later als ik groot ben word ik vioolbouwer en ga ik zo'n viool zelf bouwen.... zucht....
