Ik sprak de cellobouwer die houten sourdines maakt. Hij had nu andere ontwerpen en ook houtsoort sering bleek iets speciaals te bieden. Nu blijkt seringshout niet zomaar voor handen en ik heb bij tuinonderhoud een mooi stammetje gezaagd die nu ligt te drogen. Dit hout gaat naar België en ik ontvang later een cello sourdine 'uit eigen tuin'.
Deze bouwer komt vast weer naar de CelloBiënnale komend oktober. Hij is toch degene met die mooie heel licht afgewerkte celli? Ik ben benieuwd tzt je ervaringen te horen met je seringen sourdine.
Maar nu we het toch hebben over sourdines van hout uit eigen tuin: ik heb hier hout van 4 tot zelfs 7 cm. doorsnede van de klimop. Hoe zou klimop zijn als sourdine? Het hout ligt nu te drogen. Maar goed, ik ben eerst wel benieuwd hoe je de sering bevalt als sourdine. Wat denk je, zou klimop hetzelfde effect hebben?
Wie weet ... . Ik kan het niet inschatten. Ik denk wel dat de kenner/bouwer veel weet van allerlei houtsoorten en tevoren een beeld heeft wat de kanshebbers zijn.
Dat geloof ik ook, ik ga hem de vraag mailen. Wie weet... Jij gaat toch niet een heel stammetje sturen naar de cellobouwer? Hoe groot zou het stuk moeten zijn dat hij nodig heeft?
Het ligt al maanden te drogen en de bouwer zal, als ik het over een half jaar breng, nog wel bepalen hoeveel tijd er nog nodig is. PS Voor zover ik de indruk gewekt kan hebben: het is niet zo dat je hout kunt aanleveren en dan daar een sourdine uit krijgt ('uit eigen tuin'). Het was andersom: de bouwer had nieuwe initiatieven, waaronder Sering. Die is niet veel voorhanden en ik had een stammetje beschikbaar. Zo doende ... .
Duidelijk! Hij zal in dat stammetje wel gaan zoeken naar een geschikt stukje qua structuur van het hout/loop nerven enzo. Ik ben nog steeds van plan te mailen met de vraag of hij interesse heeft in klimop. Van mailen is nog niet gekomen.
Okee, en zo langzamerhand ontloopt het elkaar ook niet meer zo; met 60 jaar drogen heb je het al bijna over een boom die dan begin jaren 60 zou kunnen zijn gekapt en dan 60 jaar gedroogd.
Hier de sering sourdine, zie hierboven #21, #26 (en andere berichten, zoals #1). Prachtige karakteristieke demping.
Zou je nog wat meer kunnen zeggen over dat karakteristieke? Heb je dan dat je deze sourdine vooral gebruikt bij bepaalde stukken? Bepaalde sfeer die bij bepaalde componisten mooi uitkomt? Sourdine ziet er wel prachtig uit!
Als je nou dezelfde vorm van de sering sourdine zou gebruiken maar dan van ebben, zou dat dan een hoorbaar andere klank opleveren? Daar ben ik wel benieuwd naar.
N.a.v. #37 en #38: Tussen de Kerselaar sourdine en de Sering hoor ik wel verschil. Iets ander model, maar vooral de hardheid en structuur van het hout doet iets. Een ebbenhouten die ik eens probeerde heeft een vrij forse demping, de sering heeft iets van zacht sprankelend en de kerselaar is zacht en wat opener (iets zachter hout). Er zijn musici en componisten die er speciaal naar vragen. Bijvoorbeeld het Goeyvaerts String Trio (Belgie). Ook kwam cellist Raphael Wallfish er mee voor de dag in een masterclass (Apeldoorn). De tip van Raphael: 'voor 'con sordino' in een orkest werkt een standaard rubberen sourdine goed. Voor solo- en kamermuziek heeft deze houten veel meer karakter'.
En in zo'n setting komt het ook tot zijn recht; in een orkest valt die subtiliteit toch weg. Ik ben in oktober vergeten met Stijn te hebben over de mogelijkheid van een klimop sourdine. Kan hem daar overigens nog wel nog over mailen.
