Hallo allemaal, Ik ben nieuw op het forum. Ik ben op zoek naar iemand die mij celloles kan geven. Hoe hebben jullie jullie docent gevonden? Kan je een proefles vragen om te kijken of het klikt? En heel praktisch, wie weet een fijne cello docent in de omgeving Breda-Oosterhout-EttenLeur-Tilburg? Alvast super bedankt voor jullie reactie!
Hoi MadameZ Welkom op dit forum. Ik heb mijn docent gevonden door te Googlen op celloles in mijn woonplaats. Daarna heb ik verschillende docenten een mailtje gestuurd. En proefles nemen is heel normaal en zou ik zeker aanraden! Succes met zoeken en ik ben benieuwd naar je belevenissen
Van harte welkom op het forum! Een proefles is heel gewoon, tenslotte moet er wel een zekere 'klik' zijn, een gevoel van dat je bij zo'n docent iets kunt opsteken. Mijn leraar gaf les aan de muziekschool en naast dat de leraar mij lag, had de muziekschool nog andere voordelen (zoals dat het ensemble en theorielessen inclusief zijn)
Je kunt een proefles doen op de kunst Educatie in Etten-Leur, in de Nieuwe Nobelaer. Daar hebben ze goede docenten. https://www.nieuwenobelaer.nl/cursussen-en-lessen/muziekles/instrumenten-2/cello-2/ Of in Bredahttps://www.nieuweveste.nl/index.php/aanbod/category/muziek Ik heb deze site ooit eens bekeken. Als je buiten de gemeente Breda woont betaal je veel meer. Ik weet zo geen privé cello docenten. Maar die zijn er vast wel. Vooral richting Tilburg.
Marcelita, theorielessen bij de muziekschool ?? Ik kreeg gelijk beelden van theorie lessen voor je rijbewijs, maar om cello te spelen theorie ? Wat moet ik me daar bij voorstellen dan ?
Een hoop gezeur: solfège, contrapunt en harmonieleer. Uit je hoofd de eerste drie omkeringen van het kwart-sext-akkoord kunnen spelen Gelukkig is analyse nog erger.
Hoooo, dat zegt me allemaal totaal niets Misschien heb je die theorie niet nodig voor vioolles dan ???
En waarom dan wel? Ik krijg namelijk de indruk dat meeste beginnende vioolleerlingen op dit forum al blij zijn te weten waar ze hun vingers moeten neerzetten of hoe ze de strijkstok vast moeten houden. En wil je ze dan tussen neus en lippen door ook nog lastig vallen met plagale cadensen, dominant septiemakkoorden of kreeftencanons?
Precies! Heb je niet nodig als je alleen viool/cello wilt leren spelen. Voor iemand die naar het conservatorium wil is het wel handig als je die theorie kent. Is dan musicologie, een geheel ander vak.
Stel, je wil je daar juist wél in verdiepen, omdat je dat een interessante combi vindt die je motivatie verhoogt. Wat zou je dan zoal aan goede boeken kunnen lezen, of aan online cursussen kunnen bekijken? Ik heb geen muziekschool bij de hand voor dit soort theorie, dus wellicht kan iemand iets aanraden?
Wij hebben op de muziekschool theorie examens A en B gehaald van de hafabra methode en daar hebben we tijdens de muziekles veel profijt van gehad. Het scheelt uitleg in je kostbare vioolles. Ik mocht geen vioolexamen doen als volwassene. Maar als kind moest je eerst theorie examen doen. Als je daarvoor geslaagd was mocht je praktijkexamen viool doen.
Ik heb de eerste 5 jaar van mijn cello lessen geen behoefte gehad aan theorie. Maar na het 5e jaar merkte ik dat ik behoefte kreeg aan meer achtergrond kennis. Tijdens mijn 6e jaar ben ik theorie lessen en solfege lessen gaan volgen en ik merkte dat een fijne aanvulling was voor mijn cello spel En ik vind het zeker geen gezeur, maar niet iedereen zal het interessant vinden. Het is zeker geen must, maar kan op een zeker moment een hele goede aanvulling worden , en het kan fijn zijn je kennis aan te vullen of te vergroten
Ik ben zelf begonnen met boeken lezen en online wezen zoeken naar informatie. Maar merkte dat ik snel de draad kwijt raakte en met vragen bleef zitten. Sterker nog, hoe meer ik mij verdiepte in de theorie hoe meer vragen erbij kwamen. Uiteindelijk heb ik een particulier docent gezocht die theorie en solfege lessen gaf. En om de kosten te drukken heb ik 2 andere cellisten gevonden die wilde aansluiten bij de lessen. Uiteindelijk heb ik van deze lessen meer geleerd dan ik zelf uit boeken had kunnen halen, en het was super fijn dat ik vragen kon stellen. Dus als je interesse hebt in de theorie zou ik je aanraden lessen te nemen, dan ga je gestructureerd aan de slag en kan je alles vragen. Het heeft mijn kijk op bladmuziek en mij cellospel behoorlijk vooruit geholpen
Ja, maar dat is dus wel voor alle mensen die muziekinstrumenten zijn gaan spelen. Je leert daar over maat, ritmes, toonhoogten, soorten toonladders, je leert het op gehoor herkennen. Ik moet je eerlijk bekennen dat ik niet naar die lessen ben gegaan. Voor een deel had ik die kennis al opgedaan toen ik piano speelde en er tussendoor dingen werden uitgelegd. Ik heb dus toch wel wat opgestoken van toonsoorten, herkennen van mineur en majeur. Maar verder heb ik behoorlijk de pé aan het soort kennis "dat je nou eenmaal moet weten". Ik kan mij wel inleven in de reactie van @Hopf Er moet voor mij dan wel een concreet belang zijn. Dat miste ik, want ik speelde fijn piano en met cello ben ik ook lekker bezig. Allerlei gedetailleerde kennis over 'overmatige kwart' en 'verminderde kwint' om het te weten...Daar ga ik dus niet een uur voor in een lokaal zitten, gratis of niet. Misschien vloek ik nu wel in de kerk. Toonladders (en de kwintencircel) kende ik wel, maar die gaan pas echt leven als je ermee aan de slag gaat. Ik ben dan zoiemand die dan verder gaat opzoeken en lezen. Als je een begeleiding voor een dans of lied moet bedenken, ga je natuurlijk kijken naar bijvoorbeeld de toonaard en verdere kenmerken op gebied van maat en ritme. Intussen is er dus wel vanalles te vinden op internet http://wp.digischool.nl/muziek/oefenen/ Je kunt ook "muziektheorie voor dummies" kopen of bijvoorbeeld "Muziek op papier" uit de serie van de tipboeken van Hugo Pinksterboer. Je kunt ook de mazzel hebben dat je van een muziekjuf/vriendin een stapel afgedankte syllabi krijgt van de theoriecursussen van haar muziekschool voor de niveaus A-D. Zo haal ik eruit waar ik wat mee kan en misschien later kan ik nog met meer info wat. Zo shop ik dus wat voor als ik vragen heb en ik heb natuurlijk dan ook nog eens een leraar voor evt. nodige toelichting.
Het staat iedereen uiteraard volkomen vrij zich, naast de studie van een instrument, ook theoretisch te 'verdiepen'. Ik vraag me alleen af wat het causaal verband dan wel de relevantie is. En ik geloof zeker niet dat daardoor de caprices van Paganini of het celloconcert van Lalo als resultaat van deze koppeling eerder op de lessenaar staan. Maar als de gedachte heeft postgevat dat de studie van het verzameld werk van Sem Dresden, Johann Fux en Arnold Schönberg (en al die anderen) uitzicht biedt op iets dat wel een toegevoegde waarde heeft, schroom niet. Maar ik doe niet meer mee Overigens zie ik wel een analogie met het instituut 'Ambachtsschool'. Enkele decennia geleden werd het lessenpakket daarvan zo gedomineerd door de invoering van een fenomeen als 'algemeen vormende vakken', dat er haast geen tijd meer was een echt vak te leren
De relevantie is niet zozeer dat ik van muziektheorie beter verwacht te gaan spelen, maar dat ik meer verwacht te gaan waarderen wat ik zoal aan muziek hóor. Het is net zoals een boswandeling: ik vind wandelen leuk, maar het krijgt net dat beetje extra wanneer ik daadwerkelijk verschillende soorten bomen in dat bos kan onderscheiden. Ik ga me er dan meer in thuis voelen. Zo gaat dat voor mij ook met muziek.
En als de dirigent nu zegt dat de violen de kwarten spelen, de altviolen de kwinten en de cello's de tertsen, snap ik nu eindelijk ( na de theorie lessen) waar ze het over heeft. En dat is interessant, niet noodzakelijk maar wel leuk om te snappen. Geeft een nieuwe dimensie aan muziek maken. . En ook de uitleg van de verschillende soorten top ladders vond ik heel verhelderend. Nu begrijp ik eindelijk wat de verschillen zijn en hoe die zijn ontstaan. Ik had nooit het kunnen ontwarren waarom ik het spelen van een melodische toonladder zo ingewikkeld vond. En waarom speel je in de wereldmuziek soms stukken waarbij in het hele stuk bepaalde kruizen of mollen standaard hersteld worden? Vond ik allemaal heel raar. Natuurlijk is dit aan het begin van je muzikale carrière nog niet interessant. Maar als je verder komt zou het best interessant kunnen zijn. Daar komt nog bij dat ik het gewoon leuk vond om wat meer achtergrond kennis te hebben van waar ik mee bezig ben. En nee, theorie verbetert niet je cello spel en het verbetert ook niet je klank, maar de theorie heeft wel het algehele plezier in muziek maken verbetert .
Stukje bij beetje heb ik wel theorie opgedaan, zodat ik inderdaad de aanwijzingen van de dirigent snap. Het gaat dan inderdaad wel om datgene dat toch echt wel handig is te weten, te herkennen, te horen. Ik ben nu zelfs zo nieuwsgierig geworden dat ik wil gaan snappen wat de logica is bij de gitaaraccoorden in de stukjes die ik toegeschoven krijg om daar een baspartij op te bedenken. In grote lijnen kan ik die wel volgen, kan ook wat van die accoorden op gitaar spelen, maar dan gaat het vooral om keuzes voor het zeventje achter de accoordletters.
Ellende, Ik bestrijd op zich niet de opvatting dat iets rationeels als technisch inzicht in een compositie kan bijdragen aan je waardering voor muziek. Maar naast het componeren van muziek en het uitvoeren er van, is ook het luisteren naar muziek veelal een intuïtieve aangelegenheid. Je kunt namelijk vol bewondering kijken naar de manier waarop een componist een bepaalde modulatie heeft bewerkstelligd. Van Beethoven introduceert in sommige van zijn sonates in het eerste deel een tweede doorwerking. Angstaanjagend knap. En dat was het dan, want het leidt niet tot emotie. Emotie vloeit voort uit de uitvoering. En dan komt dat intuïtieve weer om de hoek kijken want de compositie waar je gisteren ernstig door werd geraakt, behoeft je vandaag volstrekt niet aan te spreken. Maar morgen wellicht wel weer. Maar ik ben dus nog steeds niet overtuigd van nut&noodzaak van het combineren van de studie van een instrument met iets als theoretische vorming. Want waar die nodig is bij de studie van een instrument, komt dat vanzelf aan de orde. En zouden al die paarsspoelingen op zondagmiddag in het Concertgebouw ook beschikken over dat theoretisch onderbouwde kader?
