Beste lezer, Een aantal jaar geleden heb ik een viool gekocht. Een viool in de stijl van Mirecourt, rond 1920 gebouwd. En ik ben toch wel erg benieuwd of dit zou kunnen kloppen. Of dat iemand de stijl weet te herkennen en kan plaatsen. Op de tekst in de viool is een tekst van Nicolas Lupot geplaatst (zoals bij zoveel violen). Het tweedelige achterblad, de krans en hals met krul zijn uit gepland esdoorn. Verder is het bovenblad is uit tweedelig vurenhout. Ik ben benieuwd! Met vriendelijke groet, StellaH
Maar wat is "gepland" esdoorn. Kan het zijn dat je gevlamd bedoelt? Gedeelde bovenbladen zijn standaardnormaal, gedeelde achterbladen het meest gebruikelijk.
Excuses, dat moest gevlamd zijn ja. En dank voor jullie reactie! Ik las in een ander stuk je dat je Mirecourt kunt herkennen aan de lijm die ze tussen de bladen gebruiken. Hoe herkennen jullie het aan deze viool dat het een Mirecourt is? Het gebruikte hout en de vorm van de f-gaten en de krul? En ik ben benieuwd, met fabriek wordt en bedoeld dat het op een grote werkplaats door verschillende mensen aan één viool werk gewerkt? Als het ware 'lopende band' werk. Groeten, StellaH
Violen uit deze prijsklasse werden in deelarbeid in grote ateliers gemaakt. Meestal maakte een werknemer daar één onderdeel waarin hij gespecialiseerd was, b.v. de krans of de krul. Uit alle onderdelen werd dan tenslotte het instrument samengesteld, waarna het in de lakzaal werd gelakt. Het is dus hoofdzakelijk handarbeid geweest, maar bij een viool kan dat eigenlijk niet anders: in de Chinese ateliers, waar tegenwoordig de massaproductie plaatsvindt, gebeurt het in grote lijnem ook nog zo.
Interessant! Zegt dat ook wat over de kwaliteit van de violen? Of is het vooral van belang dat het efficiënter en dus sneller ging dan als een vakman zelf een complete viool bouwde? En dus uiteindelijk goedkoper was om een volledige viool te bouwen.
Omdat in die vioolfabrieken vaak door een bepaalde werknemer slechts één onderdeel werd gemaakt, kreeg deze daar een grote handigheid in. Als je dus bijvoorbeeld de gehele dag krullen snijdt dan kan je dat op een bepaald moment beter dan een vioolbouwer die alle onderdelen moet maken. Om het goedkoop te houden werden echter bij de minst dure violen de onderdelen vaak niet goed afgewerkt wat goed te zien is aan de krul, waarvan de windingen dan niet goed doorlopen. Een dure fabrieksviool kan echter aan de buitenkant mooier zijn dan de viool van een vioolbouwer. De klank ervan is meestal een toevalstreffer, wat bij een vioolbouwer veel minder het geval is.
Wat je schrijft is niet waar maar dat komt wel vaker voor bij jouw reacties. Een werknemer werd ingedeeld op talent, als iemand slecht krullen kon snijden dan werd deze ingezet op bijvoorbeeld de medio fino serie, één van de goedkoopste instrumenten uit de fabriek van JTL. Iemand die meer gedreven was werd op een andere serie gezet enzovoorts. Een vioolbouwer die geen talent heeft voor krullen kan er 100en maken maar ze blijven lelijk. Niet elke vioolbouwer is gelijk. Aan de constructie van een viool kun je al veel zeggen hoe de klank zal zijn. Mirecourt violen hebben vaak een pantserlak die hard is de klank is vaak tevens hard maar nasaal. De welving, lengte, hout hebben allemaal invloed op de klank en meestal is mijn voorgevoel correct. Bij een Amati/Stainer model kun je een zachtere warme klank verwachten. Omdat de fabrieken zoals JTL, Laberte, Couesnon maar ook kleinere ateliers zoals Apparut, Collin-Mezin hadden verschillende kwaliteiten en daarin zaten ook nog eens verschillende niveau's in aangeduid met een ander etiket. Door de jaren veranderde dit ook waardoor het zo kan zijn dat een viool die in de catalogus van 1900 verkocht werd als "instrument solist" in 1920 een beginnersviool is geworden maar wel hetzelfde etiket heeft als de viool uit 1900! Een goed voorbeeld is "Buthod" ik heb simpele violen gezien en violen uit de laatste jaren van JTL met dit etiket die werkelijk prachtig zijn en duidelijk door 1 iemand gemaakt zijn. Exclusieve series zoals Blondelet, Louis Fricot werden door minder mensen gemaakt, hoeveel, dat weet niemand denk ik en het is ook niet te achterhalen wie ze maakten. Met stokken is dit anders, we weten dat J.J Martin voor JTL werkte en zijn stokken zijn ook te herkennen uit die periode. Een erg interessante maker die helaas financieel niet succesvol was en tevens een eigen atelier runde in Mirecourt. Hij nam het hout en gereedschap over van Dominique Peccatte. Frappant is dat er ook stokken zijn uit de JTL fabriek die in de stijl van J.J Martin gemaakt zijn.
Ach ja beste Chrish, veel mensen die de Bijbel lezen zeggen ook dat het niet waar is wat erin staat. Het is zo gemakkelijk om dat te zeggen. Je zegt eigenlijk, ik weet het beter. Daarmee zet je jezelf misschien wel op een voetstuk waarop je niet thuishoort. Eigenlijk moeten anderen zeggen, goh wat weet die Chrish toch verschrikkelijk veel van violen. Maar nu zeg je het zelf met deze opmerking. Je weet toch wel Chrish dat eigen roem stinkt, of ben je daar te dom voor.
Kijk dit bedoel ik nou, dit is humor van de bovenste vioolbouwersplank. Ik kan wel zeggen Bert dat ik jou één van de grappigste leden vind van het forum, dat mag best eens gezegd worden. Je zegt dat zelf natuurlijk niet, want je bent niet alleen de grappigste maar ook wijste van het forum.
Beetje vreemd hoe ik hier aangevallen wordt en dat Tobias nog verdedigt wordt ook. Ik geef altijd een eerlijke mening die veelal onderbouwd is door feiten. In een vorig topic had Tobias het over dat de viool niets was en je blij moest zijn met een paar honderd euro, nergens kon ik een onderbouwing vinden. Het betrof een goed studie instrument. Laten we de expertise aan Tobias overlaten, misschien kan ik dan nog een koopje vinden als iets maar een paar honderd euro waard is.
Ik begrijp die aanvallen ook niet zo goed, zeker niet van notoire kletsmajoors als de heer T. Waar die dan verstand van heeft is mij ook een raadsel. Van de Bijbel wellicht?
Boeiend om er wat meer over te leren! In het boek Een Italiaanse reis werd ik geboeid door de voor mij relatief onbekende geschiedenis die er achter de violen schuilgaat. Vandaar mijn interesse naar de ateliers/fabrieken die in Mirecourt te vinden waren, aangezien mijn viool daar gevormd is. En het feit dat ik nog niet eerder van deze plaats gehoord had, terwijl hier vele vioolbouwers werkzaam zijn geweest. Ik ben dan ook benieuwd, was er een specifieke reden dat ze in Mirecourt voor een harde pantserlak kozen? Want je zou zeggen dat, gezien de vele ateliers die Micerourt rijk was, je onderlinge verschillen zou kunnen vinden in de maak van de violen. En dus ook in de lak die gekozen werd. Zelf heb ik al wat gezocht naar de verschillende ateliers die gevestigd waren in Mirecourt. Ik kwam zelf uit dat mijn viool lijkt op violen uit de fabriek Laberte-Humbert. Is het zo dat bepaalde fabrieken/ateliers direct te herkennen zijn in een viool? Want ik lees ook veel dat er in verschillende series violen gemaakt werken, die eventueel ook qua bouw anders zouden kunnen zijn.
Excuses, per ongeluk een reactie geplaatst. Zo snel ik het nu kan zien, kun je hem vervolgens niet meer verwijderen. Maar ik ben benieuwd naar de kennis vanuit jullie over de vioolbouwers uit Mirecourt!
Niet zo'n grote broek aantrekken Bert, want dat past je niet. Eens ben je zelf een forum begonnen, maar dat werd niks. En nu zit je hier het forum een beetje te verzieken met je zure opmerkingen.
