Hoe slaan musici zoveel noten op in hun hoofd?

In de Volkskrant (V) van vandaag (10 april 2020) een artikel over de manier waarop musici oefenen en hoe ze er in slagen hele muziekstukken in hun hoofd te bewaren. Aan het woord o.a. Liza Ferschtman, violist.

 

Leuk artikel! Ik heb het gelezen.
Het staat op https://www.volkskrant.nl/cultuur-m...studeren-na-de-laatste-voorstelling~b1d7551f/.

 

Behalve Truus dan blijkbaar....

 

En alle andere verstandige forumleden die de Volkskrant lezen

 

Ik lees de Volkskrant anders niet, maar google had het zo gevonden.

 

Mijn vriend Max is niet onbemiddeld, toch koopt hij nooit toiletpapier, daar gebruikt hij de Volkskrant voor.

 

Als je het niet via Google wilt doen, wil ik het ook wel voor je regelen, Frits! Vroeger kreeg je dan nog een zwaar verzilverd theelepeltje, maar die tijd is helaas voorbij!
Voor de verstandige lezers van de Volkskrant: vandaag alweer een interessant artikel over o.a. een barokvioliste.

 

Of vraag Tobias of Max iets voor je wil achterhouden!

 

Wat flauw allemaal zeg. Als je overweg kunt met een forum, zal dat met (zoeken op) internet in het algemeen ook wel lukken. En na @Truuss komt de meest gevatte wenk natuurlijk van Hubertus Bogaers! Het geleukvind van @IdB valt ter zake nogal tegen. Ga wat met je leven doen, zou ik haast zeggen...! Want de attentie van Bert Boon is domweg heel interessant.

https://www.volkskrant.nl/cultuur-m...dan-artistiek-of-financieel-verlies~bd423fe8/

Het bashen van de Volkskrant is trouwens al een heel oud verschijnsel. Er is destijds wat gelachen om Jaap Fischer hoor:
"Waar de redactie drijft op drank en zelfcensuur
Je krijgt de halve waarheid, maar wel twee keer zo duur"

Bron: https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/azijnpisser~b670bcad/

Zo slecht lijkt die krant nu ook weer niet. (En ik heb er geen aandelen in, noch ooit een abonnement op gehad.)

 

Amen.

 

Hmm, in de tijd van Jaap Fischer was deze krant nog de spreekbuis van de Katholieke Arbeiders Beweging. Er is sindsdien wel het een en ander veranderd.

 

Het gaat intussen allang niet meer over het onderwerp waarmee gestart werd. Gezeur over kranten. Ik heb een abonnement op één krant en pluk online graag nog interessante artikelen uit andere kranten mee als dat zo uitkomt. Kwaliteit kun je wel in meer kranten vinden. Van krantenpapier kun je ook heel goede papier-maché maken en dan maskers etc. Alleen geen mondkapjes.

Maar goed, terug naar hoe je zoveel noten kunt opslaan in je hoofd. Ik herken inderdaad wel het geheugen in de vingers, dat spiergeheugen. Alleen daardoor leer ik best snel uit mijn hoofd, maar het is niet alleen daardoor. Bovendien heeft het risico's in zich, want ook fouten worden zo opgeslagen en moeten dan met meer moeite worden hersteld.
Ik merkte vroeger al, en het is nog steeds meestal wel zo, dat als ik een stuk technisch beheers, dat ik het dan ook uit mijn hoofd ken. Ik heb de bladmuziek wel voor mijn neus als een soort zekerheid, maar eigenlijk kijk ik al niet meer. Het is dus wel zaak om het nauwkeurig in te studeren, vanwege de voordelen en zeker ook de risico's die dat 'spiergheugen' met zich meebrengen.

Overigens is er ook nog de melodie en het ritme dat als een soort verhaal in je hoofd komt. Door goed te kijken naar hoe melodie en ritme zijn verknoopt en dat in je op te nemen als een soort verhaal dat wordt verteld, gaat dat bij mij tenminste ook goed in mijn geheugen zitten. Naarmate je meer ervaring hebt op dat gebied (en dat krijg je natuurlijk al helemaal door een beroepsopleiding als musicus), pak je de stukken ook nog veel sneller op.

Toch kun je als amateur ook veel ervaring opdoen, waardoor je nieuwe stukken ook weer makkelijker oppakt. Wij als amateurs kunnen dan ook nog de druk ontlopen die beroepsmusici wél hebben. Natuurlijk is er nog wel een zekere druk bij het oefenen voor een optreden met de groep waarin we spelen, maar we hoeven niet de optreedverplichting op te zoeken als we dat niet willen.

 

Heel flauw inderdaad, maar kijk ook even wie er met die flauwiteiten beginnen!
Dank voor het terugleiden naar het oorspronkllijke onderwerp!

 

Hoe de noten in het hoofd blijven zitten, dat is wel een fascinerend proces.
Zo werd aan organist op Hammond gevraagd 'hoe doe je dat toch?' (10 vingers en 2 voeten ..). Zijn antwoord: 'ik heb ook geen idee'. Iets wat ik, cellospelend, wel eens merk is dat mijn spel al iets verder is dan mijn ogen op het blad.
Zeg maar: ik zit spelend wat weg te dromen en ben onverwacht een maat verder dan waar ik lees.
Het geheim blijkt: een stuk heel vaak spelen en zo eigen maken.

 

Ik ben op papier wel eens de draad kwijt, maar speel dan wel door.
Alleen kan ik dan niet altijd snel genoeg terugvinden waar ik gebleven was.

 

De vraag is of je de noten, zoals die op papier staan, opslaat in je hoofd, of dat je een een melodielijn hebt ingeprent. Daar is vast wel onderzoek naar gedaan.

 

Ik durf het er op te wagen alvast resultaten van dat onderzoek te geven, zonder dat ik die gelezen heb.. Er worden géén notenbalken met noten opgeslagen bij verreweg de meesten die muziek maken (en die het stuk vanaf het blad hebben geleerd), maar melodielijnen opgeslagen en vooral motorisch geheugen aangesproken! En daarbij heb je nog zoiets van dat het opslaan van ritmische wisselingen iets is dat van het hart naar de handen gaat. En anders wel dat je kunt vaststellen dat het ritme uit het middenrif komt.
De notenschriften die worden opgeslagen in de hoofden, dat is weggelegd voor de héél bijzondere mensen op deze planeet.