Bedankt voor de feedback! Ik ga ermee aan de slag, wat betreft de positie heb ik er inderdaad voor gekozen zo veel mogelijk in eerste positie te blijven, enkel in de 3de maat ga ik even naar 3de positie, er was me verteld dat dit authentieker zou zijn, dit is ook de reden dat ik vaak een losse snaar speel. Maat 17 is bij mijn versie niet gebonden, ik gebruik de originele notatie, als ik echter de versie van Enescu erbij neem zie ik dat hier de noten wel gebonden zijn. Bijgeluiden komen zeker niet enkel door de microfoon, ik heb het moeilijk met de streek zuiver te houden aan dit tempo. Kan je even toelichten hoe het anders moet voor maat 5 en 6? Ik heb hier geprobeerd de echo te spelen door te wisselen tussen forte en piano. Maat 15 en maat 31 waren me ook opgevallen, ik denk dat dit te maken heeft met de snaarwissel die me moeite kost. Bedankt dat je de tijd hebt willen nemen voor deze grondige analyse!
Maar als je nauwkeurig leest schreef ik niet dat maat 17 geheel gebonden moet zijn, maar de noten fis en gis. Dus nauwgezet lezen!! Er is nauwelijks verschil in sterkte te horen, dat bedoelde ik.
Ik heb hier nog een suggestie voor de vingerzetting voor de tweede tel van maat 30 (aanemende dat de maat in tweeën geteld wordt):
Aangaande de fa# en de sol# deze zijn op mijn partituur echt niet gebonden, ik vond dit zelf vreemd maar ik vermoed dat er dan nog ergens noten gebonden moeten worden gespeeld anders kom ik niet correct uit. Voor de echo ga ik proberen nog wat meer verschil te spelen, dit is inderdaad een werkpunt voor mij, zeker op tempo. Vandaag nog enkele keren gespeeld maar mijn la snaar ontstemd steeds (nog niet langs de luthier geraakt) en met de vele open snaren is dat moeilijk te corrigeren.
Even vanuit Frankrijk , oefenen is helemaal niet gelukt tot nu toe , man oefent netjes zijn gitaar en ik erger / geneer me bij de gedachten dat de kinderen en mijn mij horen prutsen en ook de manier van vasthouden voelt niet optimaal ( mopper ) nu ben ik me dan aan het buigen over het begrijpen van de noten op de hals , maar wat ik me afvroeg wat zijn dan de eerste noten , zodra je voor de a e b f je vingers op de snaren plaats , daar zit volgens mijn plaatje nog een rij ( zie plaatje maar ik zie twee soorten noten aangegeven ) misschien moet ik het even bij de eerste noten houden , alhoewel ik zie dat mijn boek weer heel iets anders gaat doen in een verder hoofdstuk - daar zie ik dat er soms een plaatsing van meerdere vingers op een dezelfde snaar. Ik denk dat ik mogelijk gewoon kan proberen wat te leren , I p v oefenen , maakt geen geluid ik begrijp nu waarom ik altijd pas ging oefenen als iedereen ergens was
Elise, ik heb je afbeelding er eens bij gepakt en vind het een verwarrend plaatje. Het is lastig te verwoorden hoe het zit met die vingers en hun zetting, maar ik denk dat met een kleine correctie c.q. aanvulling in de afbeelding het mogelijk al wat duidelijker wordt. Naar mijn mening had 'Middle' een regel hoger moeten staan. Ik heb het er even bij gezet (in blauw):
A E B en Fis is de eerste vinger op de snaren (G D A E). Dit leer je als eerste. Later leer je dat bijvoorbeeld tussen de A (open snaar) en de eerste vinger, dus B, nog een toon zit: de Bes (of Aïs). Je plaatst dan je eerste vinger maar half zo ver als dat je eigenlijk zou doen voor de B. Maar, hou je nu bij de gewone plaatsing van de vingers, ook om de zuiverheid goed te krijgen, anders wordt het verwarrend. Dus wat op jouw plaatje staat: de noten bij de index finger, middle finger, ring finger en pink. Rest komt later.
Nee, klopt niet, Frits. Je leert nu eigenlijk bij alle methodes zoals het plaatje van Elisse. Alleen hadden ze Voor de duidelijkheid voor Elisse de lage 1e en 2e vinger even weg moeten laten. Dus dan krijg je: Open snaar - 1e vinger - 2e - 3e - 4e G - A - B - C - D D - E - Fis - G - A A - B - Cis - D - E E - Fis - Gis - A - B Dit is eigenlijk het 'frame', eerst deze vingerzetting precies leren. De noten ertussen leer je in een later stadium.
Misschien is dit duidelijker: Dit komt uit het 2e boek van Carmen Eberz, Zo speel ik viool. Eerst leer je de linker vingerzetting. Dit is in boek 2 helemaal behandeld en alle liedjes worden hierop afgestemd. Pas in boek 2 komt de lage 2e vinger er voor het eerst bij.
Ja, maar jij pakt er nu een ander plaatje bij. Ik blijf bij het plaatje wat Elise in gebruik heeft. En daar constateer ik dat die middelvinger (MIDDLE) verkeerd staat. Er zijn wel honderd plaatjes die proberen aan te geven hoe het precies zit. Ik moet zeggen dat het splitsen in twee systemen (zoals in #71) het er wel duidelijker van maakt. Maar ja, andere afbeelding hè?
Nee, is dezelfde vingerzetting, Frits... Het plaatje van Elisse maar dan versimpeld wat het m.i. duidelijker maakt voor een echte starter.
@Elisse misschien is het tijdens je verlof ook interessant om wat met algemene notenleer bezig te zijn. Ik denk dan aan de theorie achter toonladders. Daaruit ga je zeker wat interessante informatie opdoen die je kan helpen nadien met het viool spelen. Om een idee te krijgen over al de noten die je kan spelen vind ik het beeld van een piano zelf het makkelijkst, je hebt op een piano witte toetsen die hele tonen representeren en zwarte toetsen die halve tonen representeren. Zwarte toetsen of halve tonen liggen steeds midden tussen witte toetsen of hele tonen. Op de viool is dat hetzelfde, jouw tekening toont aan hoe je als beginner best je vinger zet om een bepaalde noot of toon te spelen. Later zal je merken dat je voor het spelen van bepaalde noten verschillende vingerzettingen kan gebruiken, maar daar hoef je je nu nog geen zorgen om te maken. Ik weet niet of je al genoeg achtergrond hebt maar je kan wat info vinden via volgende links: https://nl.m.wikibooks.org/wiki/Cursus_noten_lezen/De_toonladders Mogelijk kunnen andere mensen op het forum wel tips geven voor een begrijpelijk beginnersboek voor muziek theorie.
Ik vroeg me trouwens af leert men in Nederland standaard noten met de absolute benaming? Ik ben zelf altijd gewoon geweest aan de relatieve benamingen en dacht altijd dat dat de standaard was, maar heb me voor gitaar wat moeten bijscholen.
Voordat ik met gitaar ben begonnen had ik nooit van c, d, e, f, g gehoord. In belgië krijgen we enkel te maken met do re mi fa sol la si do. Het verschil tussen beide is dat do, re mi fa sol la si do eigenlijk een relatieve benaming is waarbij elke noot niet vasthangt aan een toonhoogte, terwijl dit bij c, d, e, f, g, ... wel het geval is. Bij ons wordt echter de relatieve benaming als absoluut gebruikt dus, do re mi fa sol la si do worden wel gekoppeld aan een specifieke toonhoogte. Ik dacht dat dit in Nederland ook zo was, maar blijkbaar is dat niet het geval. Wij spreken dus over de toonladder van do groot of mi klein, ook voor akkoorden worden deze termen gebruikt.
of dat was toch het geval bij mij, ... mogelijk hebben andere belgische forumleden andere ervaringen zeker als ze recent notenleer hebben gevolgd.
Dank voor de uitleg, maar ik had het ook zonder wel begrepen. Mijn Vlaamse klanten hebben het ook altijd eerst over de La snaar van de viool en de Sol snaar van de cello.
Inderdaad, eigenlijk dom dat België hier weer speciaal moet doen, dat maakt het niet altijd even gemakkelijk communiceren, voor mij is het nog altijd even nadenken als men over gis en fis spreekt .
