Hoi allemaal, Ik vraag me af wat een normale vooruitgang is bij het aanleren van viool. Ik zit net in het tweede jaar en heb net geleerd om mijn vinger in de 2e positie te zetten. Ik heb het gevoel dat het allemaal wat stroef gaat. Ik ben ook trager dan mijn jongere schoolgaande medeleerlingen. De leerkracht vraagt me ook regelmatig of ik het wel allemaal wel snap. Redelijk frustrerend omdat ik het wel snap, maar mijn vingers doen gewoon niet wat ik wil. Ligt het aan mij of wil ik gewoon te veel in korte tijd? Vanwege corona is het natuurlijk allemaal wat moeilijker gegaan en zit er wel achterstand. Dankjewel!
Volgens mij is er geen handleiding voor wat een normale vooruitgang is. Er is wel een stappenplan waarin welke techniek je aangeleerd krijgt bijvoorbeeld. Maar de iedere leraar werkt anders. Uiteindelijk bereikt je hetzelfde mee. Wat belangrijk is dat niet bij iedereen even snel gaat. Mensen die op jonge leeftijd beginnen zullen sneller ontwikkelen dan mensen die op oudere leeftijd beginnen. Bovendien heeft de één meer talent dan de ander. Daarnaast is het belangrijk bij vioolspelen geduld nodig is. Viool spelen is een moeilijk instrument om te leren.
Welkom Mystic! Het leren bespelen van een strijkinstrument vraagt vooral veel geduld! Vooral als je niet meer tot de jong(st)e leerlingen behoort. En als je dan in een groep zit met jongere, schoolgaande leerlingen, dan zijn de verschillen extra wrang. Dan schuurt het gewoon, want je wil verder en als je vingers niet direct doen wat je wilt, kun je nog steeds goed begrijpen wat de bedoeling is! Mogelijk zou individueel les, of les met een andere minder jonge starter/'lotgenoot' meer iets voor je zijn, mits realiseerbaar. Ik denk dat we als minder jonge starters het vooral moeten hebben van geduldig blijven oefenen, van focus blijven houden op je doel in plaats van vergelijken met anderen en van het plezier van samenspel zodra dat ook maar enigszins kan. En natuurlijk oor en oog hebben voor je eigen vooruitgang! Ik weet zeker, dat, als ik niet vanaf mijn tweede lesjaar op cello was gaan meespelen in het ensemble van de muziekschool voor 35+ leeftijd leerlingen, ik het héél moeilijk had gekregen met motivatie door te zetten! Dus ik kan je alleen maar heel veel focus op je eigen doelen wensen en bovenal heel veel plezier met de resultaten die je bereikt en een fijne gelegenheid voor samenspel!
Dankjewel! Gelukkig geniet ik zeker wel van het spelen. Ik voel me enkel soms een ontzettende idioot. Voor samenspelen ben ik zeker nog niet klaar. Ik slaag in paniek en vergeet hoe ik moet spelen. Dat ik geen natuurtalent ben, heb ik ondertussen ook wel door. Jammer, maar helaas. :-D Ik denk dat ik me vooral afvraag of er mensen ook werkelijk gewoon niet gemaakt zijn om viool te spelen, als ik filmpjes zie van mensen hun vooruitgang sta ik altijd versteld hoe goed ze spelen op zo een korte tijd. Ik produceer best nog veel kattengejank.
En jij dacht dat ik gewoon gelijk goed mijn partij speelde? Hahaha, nee, echt niet!!!! Het was gemodder, een hoog gehalte aan 'verzuipen' en uiteindelijk ging het wel beetje bij beetje beter. Het was dan ook een ensemble van de muziekschool waar je mocht leren samenspelen. Er zaten ook heel gevorderde spelers met diverse instrumenten die hun instrument na jaren weer eens hadden afgestoft. Dat gold zelfs voor de meesten van dat ensemble en ze waren geduldig met mij. Het ging gaandeweg beter, daar gingen dus wel wat jaren overheen! Ik ging in mijn tweede lesjaar daar spelen en volgde een andere celliste op. Die was ervaren, die speelde nog twee keer mee en toen was ze vertrokken (wegens verhuizing buiten de regio). Naar filmpjes met al die snel vorderende mensen moet je niet kijken en luisteren. Dat is het bekende recept voor frustratie. Mijn leraar raadde mij ook aan daar gewoon niet naar te kijken. Natuurlijk zijn er altijd mensen die snel en zeer begaafd zijn. Toch kun je ook plezier aan muziek maken beleven als je niet bij die groep supergoede muzikanten hoort. De koppeling van hoelang iemand speelt en wat die intussen kan, wat moet je daar toch mee? Jezelf om de oren slaan om je "kattengejank"? Lekker helpend! Kortom: lekker blijven spelen, blijven oefenen en vooral blijven genieten!
Deze filmpjes zijn lang niet altijd geloofwaardig, ik zou me er niks van aantrekken! Kijk maar eens naar dit filmpje: .
Ik wil voor mezelf ook zo een filmpje, dus ik film mezelf geregeld, al doe ik dat ook om eruit te leren. Tot nu toe zie ik vooruitgang, het stoort me niet dat het allemaal nog niet perfect klinkt, mijn filmpje zal in ieder geval waarheidsgetrouw en realistisch zijn Die vooruitgang zien werkt motiverend. Ik raad zo een filmpje maken voor jezelf eigenlijk aan. Soms vergeet een mens namelijk ook weleens waar hij eerst stond en waar nu, je ziet niet altijd je eigen vooruitgang al zal die er zeker zijn als je gewoon oefent. En inderdaad heel belangrijk: geniet van de mooie klanken die er uit komen als het helemaal goed zit. Daar geniet ik van, daar doe ik het voor. Dat ben ik, die die klank daar neerzet. Dat geeft zoiets magisch. En bij viool trilt die klank zo mooi,zalig vind ik dat.
Dankjewel voor je reactie. Ik denk dat ik je filmpje al had gezien en ik had toch de indruk dat je veel verder staat dan ik. ;-) Maar inderdaad, viool is heel leuk om te doen en als het goed zit, dan geniet ik er ook echt heel erg van.
