Is er toevallig iemand van jullie die mij meer kan vertellen over vioolbouwer Karl Muller uit Augsburg? Op een of ander duits equivalent van dit forum zag ik wel dat iemand aangaf dat er inderdaad een Karl Muller in Augusberg heeft gezeten en dat die daar in de jaren twintig van de vorige eeuw violen bouwde, maar ik heb die info nergens kunnen bevestigen. In mijn viool zit een label waar op staat ‘Karl Muller, geigen- & lautenbaumeister, Augsberg 1925’. Nu weet ik dat labels vaak nep zijn, maar de datering (1925) moet wel ongeveer kloppen en het ziet er ook niet uit als een geprint label. Volgens de vioolbouwer is de viool inderdaad ongeveer 100 jaar oud. Het gaat me ook niet om de waarde van de viool (hij is getaxeerd), maar ik ben puur benieuwd of iemand meer kan vertellen over Karl Muller.
Hierbij een fragment uit Karel Jalovec’ Enzyklopädie des Geigenbaues uit 1965. Müller in Augsburg leeft dan blijkbaar nog.
Ik zou bij dit soort vragen heel zorgvuldig omgaan met de informatie. Daar bedoel ik mee dat volgens de topic starter op het label Muller staat, terwijl Liuwe het heeft over Müller en dat lijkt mij toch wat anders.
Leuk Lieuwe! Ben benieuwd of ik nog meer weet te achterhalen. De vioolbouwer hier had niet echt iets gevonden. Nu had ze ook niet helemaal goed ontcijferd welke naam er stond, hoewel het wel duidelijk te lezen is mits je wat letters vergelijkt uit tekst waarvan je zeker weet wat er staat…
Volgens mij staat er op het label geen trema op de u, maar ik vraag me af of dat echt iets zegt. Ik zal morgen eens kijken of het lukt om het label te fotograferen en hem dan hier even plaatsen.
Ja Frits, ik begrijp je opmerking, maar als er in het boek van Jalovec (toch wel een standaardwerk) nergens een Karl Muller te bekennen is, dan mag ik toch wel voorzichtig concluderen dat de Karel Muller van het etiket dezelfde is als de in het boek wèl vermelde Karl Müller? Toch?...
naar mijn mening heeft de trema er wel gestaan maar is die weggevallen. Boven de eerste poot van de "u" zie je nog een stukje van de eerste punt.
Als er een umlaut had gestaan en daar zou nog een restant zichtbaar van zijn, dan is die voor een umlaut veel te hoog geplaatst. Ik kan me ook niet voorstellen dat de bouwer zijn eigen naam niet correct zou kunnen schrijven. Daarmee wordt de kans op een vals etiket een stuk groter.
Over Karl Müller Lütgendorf 2 "Müller, Karl. - Augsburg 1904. 1906 Lebt als tüchtiger Geigen- und Lautenmacher in der Alpenstrasse 27/o. Er ist nebenbei ein trefflicher Violoncellist und als solcher Mitglied des städtischen Orchesters" Lütgendorf 3: "Müller, Karl,/ Augsburg *25. 12. 1871 + 1946(?) Eröffnete 1898 seine Werkstatt in Augsburg. Lütgendorf lobt seine Arbeit und Kannte ihn auch als versierten Cellisten, der im städtischen Orchester mitspielte. Nach seinem Tod führte Franz Full das geschäft bis 1954 als Witwenbetrieb weiter und übernahm es dann vollständig" Drescher noemt daarbij als bron VDG (Duits vioolbouwers verbond) liste 1932, uit het VDG archief. Ik neem aan dat over het etiket meningen hier niet automatisch ook tot feiten worden opgewaardeerd, zoals tegenwoordig in bepaalde kringen in de samenleving gebruikelijk is; over de echtheid van het etiket valt hier niets te zeggen.
Waarom zou een vioolbouwer die de intentie heeft om een viool niet onder zijn/haar/hen eigen naam de wereld in te sturen, dan het etiket van een minstens net zo onbekende bouwer gebruiken? Dan zet je er toch Domenico Spagetthi in, of Giuseppe Pomodori? Ik denk dat deze viool uit 1925 gewoon echt is, trema of geen trema. Ja Bert, dat heet in het Nederlands een trema. Je mag dat woord best gebruiken lijkt me.
Ik heb geen idee hoe een bewijsbaar ‘echt’ etiket van deze bouwer er uit zou moeten zien, en dus ook niet of er wel of geen trema op de ‘u’ ‘behoort’ te staan. Dus of het een echt of fals etiket is blijft de vraag. Ik denk dat de kans groot is dat hij echt is. De vioolbouwer die hem heeft getaxeerd schat de viool van rond 1900 en van Duitse makelij, nu weet ik natuurlijk niet waar ze dat op baseert, maar ze heeft er in ieder geval meer verstand van dan ik. En zoals Liuwe denkt dacht ik ook: waarom de moeite nemen van een vals etiket van een onbekende bouwer, dan hadden ze er wel een meer bekende naam zoals Stainer of zo ingeplakt… Maar goed, echt of niet daar gaat het ook niet perse om. Er vanuitgaande dat hij echt is leek het me gewoon leuk om wat meer over de bouwer te weten te komen. Verder dan dat er een Karl Muller was met een atelier in Augsburg en een viool die te koop staat bij een Duitse vioolbouwer van deze maker uit 1911 (helaas zonder foto) ben ik nog niet gekomen…
Interessante vraag is wel: hoe beoordeel je de echtheid van een etiket? Als vioolbouwer zoek je waarschijnlijk de bouwer op (indien niet al bekend) en kijk je welke specifieke kenmerken bij een dergelijke bouwer en tijdsperiode horen? Het valt me namelijk op dat er hier op het forum bijna altijd wordt aangegeven dat een viool (nagenoeg) zeker niets waard is of van slechte kwaliteit. Ik vraag me dan als leek toch af waar dat op wordt gebaseerd… want de conclusie dat een etiket wel nep zal zijn omdat er een trema mist lijkt me aardig kort door de bocht. Misschien werd die wel nooit geschreven, net zoals mensen niet altijd puntjes op de i of j schrijven…
De gedachtegang dat "minder bekende bouwers" niet misbruikt werden bij vervalsingen en dat de betreffende etiketten daarom wel echt zouden zijn, is er een waar vervalsers natuurlijk ook gebruik van konden maken en dat deden ze dan ook. Een trema is een deelteken dat in het Nederlands wordt gebruikt. In het Duits (en daarom ook bij oorspronkelijk Duitse namen) heeft het zelfde grafische teken een geheel andere functie, namelijk een verandering van de uit te spreken klank van de betreffende klinker. Men spreekt dan van een Umlaut, maar dat wist Liuwe natuurlijk eigenlijk ook wel.
Dat begrijp ik vanzelfsprekend. Maar waarom zou je in een kwalitatief goed instrument van deze leeftijd een vals label plakken? Ik zie niet wat je daarmee opschiet. En wat maakt, behalve de trema/umlaut, dat er hier (door sommigen) vanuit wordt gegaan dat het label vals is? Hoe herken je een vals label, afgezien van de overduidelijke meuk met stradivarius stickers…
Als je het er voor over hebt kun je de viool laten zien bij een expert (daarvan zijn er slechts een klein handjevol in NL en ze zijn niet gratis) die een zinnige uitspraak kan doen over al dan niet echtheid van etiket en instrument, maar wanneer je een fijn speelbaar instrument hebt en je hebt het idee dat je er niet te veel voor hebt betaald, dan zou ik me er verder niet druk over maken. Overigens zijn violen met een vals Stradivari-etiket niet per definitie "Meuk"
Ik zei ook niet dat alle violen met een vals stradivari-etiket meuk zijn Ik vind het uiteindelijk niet zo belangrijk of het etiket echt is of niet, ik weet dat het om een oud instrument gaat van goede kwaliteit waar we zeker niet te veel voor hebben betaald en waar we nog lange tijd plezier van gaan hebben. Ik ben zelf weer een beetje begonnen met spelen, maar zal de viool moeten delen, want hij is al geconfisqueerd door m’n dochter van bijna 10. Die is lang voor haar leeftijd en gezegend met lange ledematen en dito vingers. Ze kan dus al uit de voeten met een hele viool en is helemaal weg van het geluid en het uiterlijk. Mocht ze blijven spelen en uiteindelijk iets anders willen dan kijken we dan wel weer verder.
Ik heb niet beweerd dat het etiket vals is, maar wel dat de kans toeneemt omdat kennelijk de bouwer zijn eigen naam niet correct kan schrijven. Nu komt dat wel vaker voor, ook tegenwoordig, want een van de reageerders heet niet Lieuwe, maar Liuwe. Een etiket met de naam Bergonzi of Stradivarius wordt op voorhand al verdacht van valsheid. Dus een minder bekende naam is minder verdacht en kan zelfs vertrouwen wekken.
