Het ging in dit onderwerp over de vergelijking van 24 (voornamelijk) kunststofsnaren die heden ten dage op de markt zijn. Het eerste Chroomstaal duikt pas op in bericht #18 (van wie ook weer) Dat Dominant een tijdje geleden haar 50e jubileum vierde vond ik ook verrassend, ik had het ook wat ouder gedacht. Een goede reden om dat even te corrigeren dacht ik. Staal werd al eerder dan 1970 ingevoerd en niet pas ná Dominant en andere kunststof snaren. Wanneer iemand zomaar iets uit zijn hoofd oplepelt en dat blijkt niet te kloppen, dan vraagt dat nu eenmaal om correctie: graag gedaan hoor!
In het kader van dit onderwerp (24 sets -vnl. kunststofkern- snaren vergeleken begrijp ik het opvoeren van chroomstaal (zij het als omwikkeling) niet zo goed. Ik zie bij geen van de 24 sets een snaar met een chroomstalen omwikkeling. Sommige merken leveren een chroomstaal omwonden A als optie, maar uit ervaring weet ik dat die zeer sporadisch worden gekozen. Ook de in het staatje genoemde snaren heeft slechts één (Prim A) een chroomstalen omwikkeling. Deze snaar wordt -afgezien van folkmusici- zo goed als nooit gekozen en neemt een wel bijzonder marginale positie in. Zit daar dan een gedachte achter?
Met de ontwikkeling van een nieuwe snaar Dominant, waarvan de kern uit synthetisch materiaal bestaat, waren (en zijn) er ook ontwikkelingen op het vlak van het materiaal van de omwikkeling. Daar waar Thomastik zich bezig hield met de introductie van een nieuw type snaar, waren anderen actief met andere soorten metaal als omwikkeling. Ontwikkelingen op verschillende vlakken dus.
Voor de goede orde: de snaarbezetting in het volgende is van E -> G In aanvulling op post #9 van #Satch, naar ik aanneem ontleend aan Violin-strings.com, de kanttekening dat de snaarbezetting bij Heifetz niet is vermeld. Deze omvat: Goldbrokat medium/darm/darm ‘and some kind of wound G’. Een andere bron (Violinist.com) noemt in dat verband een Oliv G-snaar. Voorts zou bij Anne Akiko Meyers sprake zijn van Infeld Platinum/Evah Pirazzi Gold/ Evah Pirazzi Gold/ Evah Pirazzi Gold. Voor Zukerman geldt Westminster 27.5(?)/Vision solo/ Vision solo/ Vision solo. Bij Midori is sprake van een Gold Label E-snaar. Voor de liefhebbers onder u nog de volgende aanvulling (op gezag van Violinist.com): Nigel Kennedy: Westminster 27.5(?), Dominant, Dominant, Dominant Joshua Bell: Jargar Superior/Goldbrokat extra heavy/Jargar Superior/Evah Pirazzi, Jargar Superior/Evah Pirazzi, Jargar Superior/Evah Pirazzi Maxim Vengerov: Evah Pirazzi Green Gold/Evah Pirazzi/Evah Pirazzi/Evah Pirazzi Rachel Barton Pine: Gold label/Vision Titanium Solo/Vision Titanium Solo/Vision Titanium Solo Julian Rachlin: Rondo/Peter Infeld Viola Steel Core/Rondo/Rondo James Ehnes: Gold label/Peter Infeld/Peter Infeld/Peter Infeld Janine Jansen: Evah Pirazzi Green Gold/Evah Pirazzi/Evah Pirazzi/Evah Pirazzi Sarah Chang: Gold label/Dominant-Vision Solo/Dominant-Vision Solo/Dominant-Vision Solo Julia Fischer: Jargar Forte/Evah Pirazzi/Passione/Passione Augustin Hadelich: Gold label heavy/Evah Pirazzi/Evah Pirazzi/Evah Pirazzi Nicola Benedetti: Jargar Forte/Evah Pirazzi/Evah Pirazzi/Evah Pirazzi Ray Chen: Peter Infeld Tin/Dominant Medium-Peter Infeld/Dominant Silver Light-Peter Infeld/Peter Infeld En dan mijn levenslange helden David Oistrach en Leonid Kogan. De uiteenlopende meningen aangaande hun beider snaarkeuze bemoeilijken een conclusie. Te meer waar met name Kogan het experiment kennelijk niet schuwde. Voor Oistrach zou sprake zijn van Prim Steel-Chromecore/Prim Steel/Eudoxa/Eudoxa. En voor Kogan ofwel alleen staal (Thomastik) -niet ongebruikelijk voor violisten uit de voormalige Sovjet-Unie- dan wel Eudoxa of darm ten aanzien van de D- en G-snaar. En mogelijk de A-snaar. Overigens is er met betrekking tot Kogan wel sprake van meer raadsels. Te denken is dan aan zijn functioneren binnen de toenmalige KGB en zijn raadselachtige dood tijdens een treinreis op weg naar een serie concerten. Waar ik overigens van opkeek was de vaststelling dat er violisten zijn (waren) die gebruik maakten van een altviool A-snaar. Volledigheidshalve: David Oistrach, Anne-Sophie Mutter en Julian Rachlin. Het fenomeen was mij niet eerder bekend. Het is overigens de vraag of de bovenstaande inventarisatie enig inzicht biedt. Mijn voornaamste bezwaar is dat iedere systematiek ontbreekt. Want (at random): - de integriteit van de gegevens staat niet vast, - en ook als dat wel het geval zou zijn is het de vraag of de gemelde snaarkeuze voor de gehele beroepsmatige loopbaan geldt, - geldt dezelfde snaarkeuze voor zowel solistisch optreden als kamermuziekuitvoering, - is sprake van het ‘wij van WC-eend’ effect in de zin van commercieel belang dan wel sponsoring, - er is geen verbijzondering naar periodiciteit in de zin van niet meer actieve versus actieve musici, - het bovenstaande betreft solisten. Het is de vraag in hoeverre dat beeld significant afwijkt van de snaarkeuze bij orkestmusici en amateurs, - of en in hoeverre de snaarkeuze wordt bepaald door de individuele (klank)eigenschappen van een viool is in objectieve zin niet vast te stellen. Kortom, iemand die meent hier een (representatieve) steekproef uit te kunnen destilleren, wens ik alle sterkte
De lijst die ik postte kwam inderdaad van een artikel op violin-strings.com waarbij ik zelf een aantal steekproeven heb genomen, zo zijn er vooral van de huidige solisten voldoende interviews, artikelen en andere media beschikbaar waarin zij informatie geven over hun instrument en snaarkeuze. Zo geeft Hilary Hahn bijvoorbeeld aan dat zij reeds als student gebruik maakte van de Dominant - gold label combo in een interview voor theviolinchannel.com en is er een video van Vengerov waarin hij aanhaalt Dominant snaren te hebben verruild voor Evah Pirazzi gold snaren (ik dacht terug te vinden op classic fm).
@Satch, Bedankt voor de toelichting, maar het feit dat ik je bericht aanhaalde impliceerde volstrekt geen kritiek. Dit voor de goede orde
