Hallo, Weet iemand meer over dit label? Ik kan uit het stempel waarschijnlijk een R een W en een (C of G) halen, Made in Germany, maar verder kom ik niet behalve dat de viool erg lijkt op de omschrijving van de vioolbouw van voor de 2e W-oorlog?
Ik heb de afbeelding eerst maar eens even gedraaid: Ik kom tot de naam: Lusk Vulzav, hetgeen naar mijn mening niet bepaald Duits klinkt. Ik ben niet geheel zeker van de achternaam, kan ook Tulzav zijn, maar ook daar kom ik niet verder mee. Wanneer ik het stempel met de drie letters uitvergroot krijg je dit: Dan zijn er wat mogelijkhden zoals WRG of GRW maar die leveren ook niets op. Het label lijkt mij later te zijn aangebracht en is niet bepaald Duits. Of de viool Duits is, valt zo vanaf een afbeelding niet te zeggen. Het instrument heeft geen hoekklossen en heeft geen grote waarde, gebaseerd op de bouw en materiaalkeuze.
Heren bedankt voor de reacties, Even voor de duidelijkheid, het gaat hierbij niet zozeer om de waarde van de viool. Meer zo over de achtergrond/herkomst, ik weet dat de viool niet veel waarde heeft in de handel. En voor de purist gebruik ik hoogstwaarschijnlijk de verkeerde middelen en materialen e.d. maar ik heb er tot nu toe wel heel veel plezier in. Nog een aantal foto's alle info is welkom
Tja, bij een viool restaureren geldt m.i. dat je het goed moet doen of het anders maar beter kunt laten.
O.k. dus als ik het goed begrijp is dit forum alleen bedoeld voor professionals die tevens alleen de duurdere instrumenten volgens de oude wetten van de vioolbouw ondersteunen? en niet voor de hobbyist die een leuk viooltje op de markt hebben opgepikt en daar iets van willen maken met hun eigen bescheiden middelen?
Vioolbouw is een serieuze aangelegenheid, ook wanneer die als hobby wordt uitgeoefend. Iedereen moet vooral doen wat hij wil, maar verwacht hier geen steun of complimenten voor gepruts. Ook met bescheiden middelen valt vioolbouw uit te oefenen, maar dan wel met de júíste bescheiden middelen. Het basisontwerp, de basisconstructie, de technieken en de materiaalkeuze van de viool stamt uit de late middeleeuwen tot de renaissance en sindsdien zijn de mogelijkheden om het heel anders te doen ook heel beperkt. Het staat u natuurlijk vrij om b.v. verkeerde lijm te gebruiken, schuurpapier en lijmklemmen van de bouwmarkt, maar dan zal het resultaat ook nergens op lijken.
Beste Bert Boon vioolbouw, Ik dacht dat als ik de regels goed gelezen heb er in dit forum met respect wordt gecommuniceerd, nu gaat u er dus vanuit dat het zoiezo een gepruts wordt wat een hobbyist zou doen die een restauratie wil uitvoeren, en dat het resultaat dus nergens op lijkt, dit zonder überhaupt te hebben kunnen constateren of dit inderdaad het geval is. De manier waarop u communiceert tot nu toe komt bij mij erg vijandig over. Ik zal een aantal foto's plaatsen zodat u een gedegen oordeel kan geven i.p.v. een aanname,
Vernis is politoer schalac op alcohol basis. Achter kant is ook geschraapt en blank gehouden maar foto's zijn te groot voor upload. Volgt
Een zinvolle discussie wordt lastig wanneer u niet goed leest. Vanuit een professioneel perspectief lijkt uw restauratie op een aantal punten inderdaad prutswerk. Dat had gemakkelijk kunnen worden voorkomen wanneer u zich eerst eens verdiept had in de traditioneel geaccepteerde technieken en mores. Ik waardeer overigens uw eerlijke documentatie.
Wat mij betreft niet hoor. Ik zal daar waar het me nuttig lijkt aangeven hoe het zou moeten of gemoeten zou hebben, want ik zie nu een hele serie foto's voorbij komen waarbij met kennis vooraf iets geheel anders als resultaat uitgekomen zou zijn. Ik heb trouwens in die twintig jaar dat Bert aan dit forum deelneemt nog nooit een restauratiewerk van hem gezien, maar dat terzijde. Ik heb uit de serie afbeeldingen wat uitgepikt wat een volgende keer geheel anders moet: (trouwens de afbeeldingen hebben een veel te grote afmeting (60 x 40 cm) en hebben daarom een te grote hoeveelheid data) de eindpin kielhoutje 'diamantjes' ad 1): een dergelijke klos waar het gat voor de eindpin veel te groot is geworden en waar het hout hier en daar niet geheel in tact is kan beter in zijn geheel vervangen worden. Een deel van de krans lag toch al los, dus dat ligt het meest voor de hand. klos verwijderd: Nieuwe klos: ad 2): Hier zie ik een kielhoutje wat de sierlijkheid mist. Dit is grofstoffelijk verwerkt en niet bepaald fraai. Dat komt omdat een kielhoutje vormgeven niet zo simpel is als het lijkt. Het moet aan alle kanten lijken op een gepolsterd kussen, dus overal een mooi afgeronde vorm. Dat zie ik hier niet. De gleuf voor de snaren zit in het algemeen te diep en met name die van de G is verder ingekerfd dan die van de andere snaren. ad 3): de verstevigingen. Het lijkt zo simpel: je lijmt er wat stukjes hout op en klaar is het. Maar dat is het dus niet! Zoals wellicht bekend heeft hout een nerfrichting. Daar moet voor deze toepassing gebruik van worden gemaakt. Daarom moeten ze in een bepaalde richting worden geplaatst: Na droging moeten de randen dan worden afgevlakt c.q. afgestoken. Het aanbrengen van deze versterkingen op de zijkant van de zangbalk zal niets uitrichten. Bovendien wordt de functie van de zangbalk op deze manier teniet gedaan. Ik heb hier het e.e.a. uitgelicht. Er is nog veel meer over te schrijven, maar men kan ook overvoerd worden, dus dit eerst maar.
Dank je wel Frits voor deze feedback ik neem dit zeker mee in mijn verdere werkwijzen. Ja de originele foto's zijn bij mij behoorlijk groot formaat ik probeer ze te verkleinen. Nog wel de opmerking dat in mijn laatste foto bij de diamantjes deze wel zijn afgewerkt. Ik begrijp nu dat het beter zou zijn geweest deze diagonaal te plaatsen. Langs de zangbalk was een overweging omdat de gehele lengte gescheurd is geweest, mocht deze nog moeten worden gecorrigeerd dan is dat altijd nog een optie. Inmiddels raken we aardig offtopic ik zal een nieuwe topic aanmaken, Vraagje. kan ik deze pagina verwijzen in een nieuwe topic?
Je kunt een nieuw onderwerp aanmaken wat meer te maken heeft met de specifieke bouw van deze viool. Dan zal het mogelijk zijn de daarvoor in aanmerking komende reacties van hier daarheen te verplaatsen. Het zou hier enkel moeten gaan over de identificatie van een label en daar is na drie reacties het meeste er wel over geschreven. De andere reacties, #4 t/m #13, gaan over de bouw c.q. reparatie van het instrument waarin het label zich bevindt. Een handige tool om data te besparen: https://compressjpeg.com/nl/ Zo kun je veel meer foto's uploaden.
Heeft vermoedelijk te maken met USA importwetgeving. Vgl: https://maestronet.com/forum/index....eph-guarnerius/&do=findComment&comment=996518 Op dat forum is nog wel wat meer te vinden onder de zoekterm "Made in Germany". Ook in dit artikel nog wat info daarover: https://stringsmagazine.com/an-insiders-guide-to-violin-labels/ Greetz
Diamantjes plaats ik dwars over de nerf, niet diagonaal, alleen in een welving of kromming (bij de blokken of f gaten) komt diagonaal soms beter uit. Daarmee is diagonaal natuurlijk niet verkeerd: een kwestie van voorkeur. "Made in Germany" was eerst een importverplichting, maar werd later wereldwijd ook wel als een kwaliteitsaanduiding voor Duitse kwaliteit en - degelijkheid beschouwd, maar in de tijd van de onderhavige viool was daarvan nog geen sprake!
Ik plaats de diamantjes of versterkingen heel bewust onder een hoek van 45°. De reden daarvan is dat de nerf van het hout van het bovenblad in de lengterichting veel sterker onderhevig is aan krimp en uitzetten dan in de dwarsrichting. Indien de diamantjes nu worden geplaatst haaks op die nerfrichting, dan neemt de kans toe dat er nieuwe scheuren ontstaan: het hout wordt als het ware uit elkaar getrokken door de versterkingen. Bij plaatsing onder een hoek (45°) is dit effect gehalveerd en geeft het toch sterkte aan de verstevigde en gelijmde scheur.
Als dat al verschil zou maken? Kennelijk is daarom naar schatting 90% van alle reparaties aan bovenbladen (sommige uit 1814 of daaromtrent) die ik van collegae onder ogen kreeg gewoon dwars uitgevoerd. Dat dwars een grotere kans op scheuren zou geven lijkt mij sterk en als het al zo is, is het nogal theoretisch. Daarentegen geeft een dwars geplaatst blokje (ook theoretisch) meer stevigheid. Belangrijker bij blokjes is, dat geen oud bovenblad wordt voorzien van reparatiehout dat veel jonger is dan het blad en vice versa natuurlijk.
