Hoe laat je een nieuw gebouwde viool oud(er) lijken?

Je zou de energie om het uiterlijk van een instrument te manipuleren (het lijkt wel omgekeerde plastische chirurgie) beter kunnen steken in het intensief bespelen ervan. Dat is enige manier om het instrument karakter te geven en niet met allerlei cosmetisch gefrunnik. Wat een verspilling van materiaal! Een instrument rijpt vanzelf met de musicus mee. Een muzikant die zijn instrument keurt met zijn ogen heeft sowieso voor het verkeerde vak gekozen. Een schilder luistert ook niet naar zijn verf.

 

Best nogal triest, doet me wat denken aan de gitaren uit de fender custom shop waar die duizenden euro's meer kosten omdat ze de lak op verschillende plaatsen hebben weggehaald zodat deze eruitziet als een volledig afgeleefd exemplaar van een bekende gitarist. Hopelijk is men op zijn minst eerlijk en probeert men deze instrumenten niet te verkopen als oude violen.

 

Ik ben ook niet zo'n voorstander van al dat antiek maken en doe daar ook niet aan mee bij nieuwe instrumenten (even met een sleutelbos op bepaalde plekken rammelen, allerlei chemische processen tot zelfs begraven in een mesthoop etc.) maar de markt vraagt kennelijk om nieuwe instrumenten die er oud uit lijken te zien.

 

Soms moet je wat bij een restauratie, maar dat is weer een ander hoofdstuk.

 

Ik neem aan dat er voldoende technische mogelijkheden zijn om te achterhalen of een instrument de afgelopen decennia verouderd is. 200 jaar vervalsen op het oog zal misschien wel mogelijk zijn, al lijkt het mij zeker mogelijk om een juiste datering vast te stellen m.b.v. de huidige stand van de techniek. En misschien wel zeer betaalbaar. Dna onderzoek was vroeger kostbaar.
(Mompelt.. Wat een onzin om dit te doen.. en de binnenkant?... )

 

Het ziet er eigenlijk uit als pure mishandeling.

Maar wel leuk dat je het plaatst want het is een leerzaam filmpje. Recent zag ik plaatje van een Nederlandse vioolbouwer die ook zo'n verouderde viool had gebouwd. Het zag er mooi uit maar ik dacht: eigenlijk is het je reinste kitsch.

 

Het filmpje en de foto's in dit topic zijn absoluut zeer interessant. Inclusief de aanvullende informatie. Eenzelfde achterblad zal lastig te vinden zijn. Afgezien van dat, zie ik aardig wat verschillen betreft slijtage. Maar als iemand blij is met een nieuw instrument dat er oud uit ziet, dan gun ik diegene zijn of haar plezier. Uiteindelijk gaat het om de klank en speelplezier en of de lak, in dit geval lak aan, daar invloed op heeft? Ik denk weinig.
(Mijn vrouw ziet er nog steeds jong uit. )

 

Akoestisch gezien klinkt een viool in het "wit" van een goede kwaliteit hout vervaardigd door een vakman en afgelakt met een nette kleurloze lak, zeker niet slechter dan hetzelfde instrument gelakt met een mooie kleurlak of zelfs een antiek uiterlijk zoals uit het eerste filmpje. Helaas is het witte instrument niet verkoopbaar op een markt die er niet om vraagt.

 

Ik bedoel een goede vioollak, maar dan zonder de pigmenten en/of andere alchemisterij.
De kleur in de lak speelt m.i. geen rol in het akoestisch eindresultaat. Hadden ze in het 16e eeuwse Italië van groene of blauwe gehouden, dan waren alle violen nu groen of blauw denk ik.

 

100 jaar later tussen 'Kunst & Kitsch.'

'Nee, dit is echt authentiek. Zelden heeft men indertijd zoveel gedaan om instrumenten te vervolmaken in schoonheid die eigenlijk niet nodig was. '

'eeuh was het eigenlijk niet nodig?'

'Nee, helemaal niet. Het zijn geen vervangingen, maar een correctie op de bouwer.'

'was de bouwers kunst om dit te creëren dan niet voldoende?'

'Dat! heeft u juist!'

'Zie het als ... Een kleine cosmetische ingreep.'

'ten behoefte van de klant?'

'Ja! kopje thee? Weet u waar thee zoal niet goed voor is?'

'Nee, geen idee..'

Ik zie het maar als straatkunst. En ik hoop dat men ook begrijpt dat men dit eigenlijk nooit moet doen bij een goed instrument. Als bouwer zou ik me beschaamd voelen.

 

Een kopje thee kan zeker verbinden.
Blijkbaar is er een markt voor gepimpte instrumenten. Of het enige waarde toevoegt? Blijkbaar wel voor een bepaalde doelgroep. Een oude munt poets je niet op. De patina laat je heel. Een met hand gebouwd instrument van een professional dient men te koesteren. De slijtage is een kwestie van tijd en (persoonlijk) dan en slechts alleen dan als het een goed instrument is.