Vandaag luisterde ik naar cello klanken in mijn eigen kleine concertzaal, en wel mijn keuken. Dat is dan toch wel even heel andere koek dan muziek via een CD of You Tube. Het waren maar korte stukjes. En de akoestiek is natuurlijk niet optimaal. Maar er gaat toch niets boven de rechtstreekse trillingen van levende muziek. Je wordt er als het ware door omspoeld, en het is alsof je iedere streek voelt doortrillen in je borst. Eigenlijk zou die ingeblikte muziek verboden moeten worden, het is net als ingeblikt eten, niet te vreten.
Gaaf, Tobias, Speel je ook Cello! zo als ik uit je post kan opvatten? : Maar er gaat toch niets boven de rechtstreekse trillingen van levende muziek. Je wordt er als het ware door omspoeld, en het is alsof je iedere streek voelt doortrillen in je borst.". Ik zou zo graag en cello ter beschikking wille hebben.
Je kan best ingeblikt eten eten, maar zeker niet uitsluitend. (soms zal het misschien een herinnering oproepen aan je moeder zaliger die in de keuken stond?) Als je dan weer een echt versgemaakte maaltijd voorgeschoteld krijgt, smul je daar nog meer van!
Nee ik speel jammer genoeg geen cello Remi, maar het bekende forumlid Marcelita heeft vanmorgen cello voor me gespeeld. Leuke klassieke stukjes. En als je die genoten hebt, dan smaakt die ingeblikte muziek niet meer.
Ja heel veel mensen hebben een keuken thuis. Er zijn er niet zoveel die elders een keuken hebben. Dat is zo'n geloop natuurlijk.
Tja, ik heb geen concertzaal als keuken... Maar het doet mij deugd, dat je langzamerhand, stapje voor stapje, steeds dichter bij de cello komt. Eerst was je nog mordicus tegen, nu hoor ik soms lovende woorden over de prachtige klank, zie ik dat je een stukje voor cello hebt gecomponeerd en nu dit berichtje weer. Het wordt toch echt tijd om dit magische instrument zelf tegen je hart te drukken en de trilling ervan te ervaren. Je hoeft je viool niet meteen weg te doen; maar ik voorspel je: voor je het weet ben je overstag! (Er zijn hier wel meer cellisten met een vioolverleden, die kunnen dit vast beamen)
Ik bedoel hiermee dat Marcelita ook in mijn keuken mag komen cello spelen, alleen is het hoogstwaarschijnlijk iets uit de richting voor haar
Helaas is ons keukentje ook wat klein maar de woonkamer... de woonkamer, kopje koffie, chello, hars, bladmuziek onder de bank, gevulde koeken of een tompoes, niet te verwarren met een tompouce (kleine paraplu voor de dames). En vervolgens weg dromen bij de prachtige diepe klanken van een cello en genieten, heerlijk genieten. Gewoon het Tobias@kitchen.nl gevoel. Genieten@100%.nl Remi
Eerst had Tobias het bij "een bekend forumlid" gelaten en nu ineens mijn naam, help, dat schept alleen maar verwachtingen Tobias ontpopte zich overigens als keukenviolist! Maar misschien schuilt hier nog wel een leuk projectje in voor de toekomst: De Keukenstrijker Die speelt wat leuke stukjes bij mensen in keukens (of woonkamers) als variant op een bloemetje. Helaas moet degene die de KeukenStrijker stuurt wel dokken (reiskosten, speelkosten, want alleen voor niets gaat de zon opo) Tobias gaf mij echter zomaar deze mooie CD! (zie bovenstaand) Met deze prachtige muziek in de auto, en daarna ook thuis, was het genieten!
Heb je Sol al live aan het werk gezien? Dat is een aanrader! Ik zag haar eind vorig jaar in Brussel in de Bozar met het orchestre de Paris.
