Toch mooi, zo'n viool, helemaal blank(o) aan het begin van de muzikale carriére! Is de vernis er intussen ook over? Nummer 4 was misschien toch al onvermijdelijk bij zo'n enthousiaste vioolbouwer als jij.
Vernissen is nog niet begonnen, eerst het laatste houtwerk even doen. En zo snel gaat dat vernissen niet hoor, dat kan weken duren
Bedoel je met testen op klank een 'witte' viool besnaren en dan kijken hoe die klinkt? Nee, dat heb ik niet gedaan. Volgens mij, maar dat is mijn mening, is de invloed van de vernis en alle andere bewerkingslagen op de klank aanzienlijk. Tijdens het bouwen test ik de bladen wel een beetje op klank, ik ben geen purist daarin hoor; het is meer een combinatie van het gewicht en een mooie toon, of dat nou een f# of een c is maakt me niet zoveel uit.
Inderdaad: de witte viool besnaren en kijken hoe die klinkt. Daarna kan je viool eventueel nog openen, zodat je de bladen of de zangbalk eventueel nog wat kan aanpassen Als de viool gelakt is moet je na openen ook weer de lak retoucheren. Maar voor jouw standpunt is ook veel te zeggen.
Deze keer laat ik de toets zitten, de vorige keren heb ik hem er wel afgehaald, maar toen lakte ik met een kwast. Deze keer met een sponsje en mijn handen.
Niet met mijn handen uiteraard Ik zou het de kinderen kunnen laten proberen... Maar met een klein sponsje en de achterkant van een pollepel lukt het prima.
Lijkt me heel vervelend met de toets er op. Maar ook met schuren en polijsten loop je telkens tegen de toets aan en krijg je toch geen mooi strak resultaat? En waarom dat sponsje? je gaat toch niet politoeren, ik las dat je olielak gaat gebruiken.
Stradivari deed het ook met de toets erop. Schuren doe ik niet, en polijsten gaat heel goed hoor onder de toets; een lang katoenen lapje, puimsteen poeder, beetje olie en het lapje onder de toets door en heen en weer halen, bovenblad is een beetje bol daar en wordt spiegel glad zo. En dat sponsje omdat de lak heel vloeibaar is en het beter te doseren en uit te smeren is met een sponsje dan met een penseel.
Met de toets er op werkt echt niet prettig. Als je niet schuurt krijg je m.i. een veel te dikke laklaag. (grondlak, een paar kleurlagen en dan meerdere toplagen) en lakken met een sponsje lijkt me ook niks. Ik houd het bij mijn eigen methode.
Antonio is daar later op terug gekomen: deed het toen ook met de toets verwijderd! Ikzelf breng het zadel pas aan nadat het instrument gelakt is. Ik vind die meegelakte zadels vreselijk om te zien! Als ik zo'n instrument tegenkom heb ik altijd de neiging om de lak er af te schrapen en het ebben weer mooi te polijsten zodat het weer netjes diep zwart wordt.
Toets er afhalen, valse toets erop tijdens het lakken, na het lakken alles er weer op. Je kunt dan (ook met een sponsje of je hand) overal goed bij. (Als dat voor Walter niet zo'n probleem is, kan hij ook snarenhouder, snaren en kam wel laten zitten tijdens het lakproces ) Wat De Grote Meester deed is een prachtig onderwerp voor bespiegelingen, maar de huidige instrumenten lijken afgezien van het corpus-model en de krul niet meer zo erg op de instrumenten uit die tijd. S. had het met de kennis van nu en de bijbehorende moderne technieken wellicht ook anders gedaan!
Zou een lakroller een optie zijn? (Olielak) Ik heb het zélf nog nooit geprobeerd. Kom er heel weinig over tegen in de diverse fora. Iemand ervaring?
Ha, jij hebt daar ervaring mee? Wat waren je bevindingen anders dan een simpel 'niet doen'? Waarom niet?
