Er zijn in ongeveer een week tijd drie A-snaren gesprongen op mijn cello... dus nu is het echt niet leuk meer . De eerste was spontaan gesprongen, de andere twee tijdens het stemmen direct na het opspannen. Ik heb geen idee waar het aan kan liggen, volgens mij heb ik nog nooit eerder met springende snaren te maken gehad (en dan hebben we het over een jaar of 20), en toen ik een jaar geleden mijn snaren verving wegens ouderdom is het opspannen ook gewoon goed gegaan. Heeft iemand een idee waar ik op kan letten om dit te voorkomen? Het wordt een beetje duur zo, en ik wil ook gewoon weer eens spelen... maar ben nu erg bang dat de volgende snaar die ik erop zet weer meteen knapt Weet iemand toevallig ook hoe je cellosnaren schoon kunt maken? (m.n. hars die een beetje aankoekt). Alvast bedankt!
Nog even een toevoeging: de twee snaren die tijdens het opspannen zijn gesprongen zijn op vrijwel precies dezelfde plek, net onder de stemsleutel gesprongen. Dus misschien gewoon niet voorzichtig genoeg geweest - ik neem aan dat de spanning daar het hoogst is als je met de stemsleutel stemt (wat ik in beide gevallen aan het doen was toen de snaar sprong). Maar ik heb ze niet te hoog gestemd ofzo... Klinkt dit logisch/komt het vaker voor en zijn er gewoon bepaalde regels zoals dat je je snaar eerst een halve toon te laag stemt en een beetje inspeelt oid? Ik wil het iig erg graag voorkomen in de toekomst, alle tips zijn erg welkom.
- welk merk en type snaren gebruik je? (en waren het nieuwe?) - weet je zeker dat het een A snaar was (en b.v. geen D?) - laat je de snaren wellicht te strak tegen de wand van de krul lopen? - kruisen de snaarwindingen elkaar in de laatste windingen? - Is het groefje in het bovenzadel in orde? - stem je de A op 220Hz? Eerst op een halve toon lager stemmen lijkt mij onzin. Voorzichtig omhoog stemmen is uiteraard verstandig. Een snaar wordt zodanig gemaakt dat hij het beste klinkt vlak tegen het breekpunt. Overigens komt het (zeer, zeer zelden) voor dat een partij snaren van een merk en type door een productiefout allemaal hetzelfde mankement vertonen. In dat geval kun je de leverancier aanspreken. Het is waarschijnlijk verstandig om met dit probleem -mocht het zich weer voordoen- naar de vioolbouwer te gaan om te laten nagaan waardoor dit komt; in principe is het oplosbaar. Snaren maak je schoon met een beetje alcohol (van de drogist, geen blauwe brandspiritus) op een lapje: zorg dat het lapje niet drupt op de lak van je instrument. Russen schijnen het te doen het met wodka, hun algemeen panacee. Brillenpoetsdoekjes van het Kruydtvat of de Aldi (daar zijn ze goedkoop) doen het ook goed en veel mensen hebben ze toch in huis
Bedankt voor de reactie! - De snaar die spontaan sprong was een Larsen medium (klein jaar oud), de twee die bij het opspannen sprongen waren een nogal oude snaar, ws. Jargar, en een Larsen soloist medium (helemaal nieuw) - 100% zeker A-snaren ja - Dat kan ik me niet precies herinneren, maar ik denk niet dat ze echt strak tegen de wand zaten... zal er in ieder geval op letten - Ze kruisten niet in de laatste windingen, wel in eerdere windingen - Bovenzadel? Bedoel je de brug? Dat groefje ziet er in ieder geval goed uit, geen scherpe randjes e.d. Ik heb deze cello sowieso al jaren dus zou niet direct verwachten dat het aan zoiets lag - Mijn stemvork is helaas 440 Hz dus wel iets lastiger om goed te stemmen Kun je misschien iets specifieker uitleggen hoe voorzichtig je moet stemmen? Ik ben geneigd te denken dat het daaraan ligt. Toen ik een klein jaar geleden al mijn snaren verving was dat de eerste keer dat ik nieuwe snaren opspande, en ik kan me voorstellen dat ik het toen voorzichtiger deed dan nu - precies omdat het de eerste keer was. Niet dat ik nu echt onvoorzichtig geweest ben, maar ik heb bijv. van iemand die viool speelt gehoord dat je als je met de stemsleutels omhoog stemt de sleutel eerst iets los moet draaien. Met betrekking tot de cello heb ik dit nooit gehoord, maar in de praktijk heb ik altijd alleen met de stemsleutels gestemd als de fijnstemmer niet verder omhoog kon, en dan begin je dus met de fijnstemmer een flink eind losser te draaien. En de laatste snaar sprong inderdaad toen ik nog een stukje met de stemsleutel wou stemmen omdat het verschil net iets te groot leek voor de fijnstemmer (en als ik me goed herinner de andere snaar ook). En die snaar die spontaan sprong - is dat erg uitzonderlijk? Kan dat aan het weer en temperatuurverschillen in de kamer liggen? (die snaar was dus nog geen jaar oud, en is op een andere plek - tussen kam en staartstuk gesprongen). Ook bedankt voor de schoonmaaktips, ik heb nog wel een fles wodka staan maar zal eens brilpoetsdoekjes kopen, die schijnen ook handig te zijn voor cameralenzen.
Dan kunnen we het geval eigenlijk terugbrengen op slechts een gebroken snaar; de rest was ouderdom, zodat het ook toeval of domme pech kan zijn, niet iets structureels. Je kunt met een stemvork van 440 Hz moeiteloos een cello A stemmen: een octaaf lager hoor je direct en anders neem je de octaaf-flageolet. Met voorzichtig stemmen bedoel ik de snaar rustig op spanning laten komen; geen grote rukken aan de stem-sleutel geven. De grote verschillen in luchtvochtigheid van de laatste dagen zijn vooral slecht voor snaren omdat ze dan vaak losschieten en van elke keer losspringen en weer opnieuw omhoog stemmen krijgt de snaar per keer een opdonder: zowel het kernmateriaal als de windingen die steeds weer over de wrijf-punten heen en weet getrokken worden. De droogte heeft niet veel invloed op de (stalen en kunststof-)snaren zelf; op darmsnaren wellicht meer, maar of dat in de praktijk echt merkbaar is?
