Bladerend door het inmiddels wat bejaarde boekje 'Over violen' van F.L. Wurfbain (tweede druk, Lochem 1944), trof ik het volgende citaat aan (de syntaxis is nadrukkelijk die van de schrijver): 'De mate van dichtheid en hardheid van het kamhout beslist mede over hoogte en zwaarte van de kam. De oude Italiaanse violen waren oudtijds veelal van beukenhouten kammen voorzien, hetgeen wel verband zal hebben gehouden met de destijds geliefde soort klankkleur. Later werden in hoofdzaak slechts esdoornhouten kammen gebruikt. Het zou ten onrechte zijn beukenhout voor kammen geheel te verwerpen, want instrumenten met enigzins te scherpe klank, geven, indien van een beukenhouten kam inderdaad een ronder, weker geluid. Wenst men een zeer penetrant geluid, dan dient een esdoornen eerder hoge kam gebruikt te worden; een dikke, zeer zware kam zou dan niet kunnen dienen. Zeer dunne kammen met zeer hoge benen kunnen tot het optreden van wolftonen aanleiding geven. Naast esdoornhout is ook nog wel lindenhout gebruikt; het ontmoet over het algemeen minder waardering.' Nu acht ik mij op dit terrein (en op vele andere :lol: ) geen specialist. Dus ging ik er van uit dat kammen ALTIJD van essenhout worden gemaakt. Maar beuken- en ook lindenhout vonden vroeger kennelijk ook toepassing. Is dat nog altijd het geval? Hopf
Een kam van lindehout lijkt me erg zacht en ik kan me haast niet voorstellen dat zoiets lang zal stand houden. Met name de E-snaar zal zijn sporen achterlaten, tenzij er een afdoend stukje ebbenhout op die plek in de kam wordt gemaakt. Krom trekken acht ik ook niet uitgesloten. Vanwege de lagere dichtheid van dit hout zal er naar mijn mening een behoorlijke demping optreden. Soms is dat juist gewenst en in die zin kan het met succes worden toegepast. Ik gebruik uitsluitend kammen die gemaakt zijn van esdoorn. Ik heb geen ervaring met beuken noch met linden. Frits
Een beukenhouten kam kom je nog wel eens tegen op een contrabas, maar het is uitzonderlijk. Lindenhout is er natuurlijk in verschillende hardheden, maar het lijkt mij bijna altijd te zacht (en te slap) voor kamhout voor een modern instrument. Essenhout is geschikt voor stelen van tuingereedschap maar vindt weinig (geen) toepassing in de strijkinstrumentenbouw
Lindenhout lijkt me totaal ongeschikt voor een kam, veel te zacht en veel te flexibel. Ik denk dat als er andere houtsoorten voor gebruikt kunnen worden zouden dat eerder eikenhout en beuken kunnen zijn, palissander en teak lijken me ook nog wel kunnen en misschien een kam van ebbenhout of pernambuck, slangenhout. Nee ik denk dat het hout van de Linde beter gebruikt kan woorden voor Liesje en Lotje en de Lange Lindelaan. Remi
Bedankt voor de reacties. Maar het gevaar van citeren, namelijk het uit de context halen, doet zich wederom gelden. De schrijver gaat namelijk nogal in op alle mogelijke houtsoorten die in de loop van de eeuwen bij de vioolbouw zijn gebruikt. Tot en met het sloophout van zestiende eeuwse (Londense) panden. Dus denk ik dat het heel wel mogelijk is dat bouwers in het verleden, om welke reden dan ook, experimenteerden dan wel hun toevlucht namen tot andere houtsoorten dan de huidige 'maatschappelijk aanvaarde'. Denk ook aan de inleg van balein bij Hollandse bouwers. Daarbij was het niet ongebruikelijk dat beroemde bouwers in het verleden, waaronder ook Stradivarius, hun beste hout reserveerden voor gefortuneerde afnemers. En voor wat minder draagkrachtigen een bescheidener kwaliteit hout gebruikten. Of een wat minder gebruikelijke soort Hopf
