In andere topics waren recent wat bijdragen over studietempo, -tijd aan de orde. Maar wat versta je nu eigenlijk onder 'studie(-tijd)' ? Valt het steeds maar herhalen van een moeilijke passage zonder analyse en back-to-the-basics attitude onder studie? Valt het doorgaan met oefenen ondanks opkomende pijn of stress onder studie? Valt het 'mooi' spelen van een stuk zonder zeer kritische intonatie-beschouwing onder studie? Wat is nu eigenlijk studie? Voor wat algemene achtergrond zie bijv: http://nl.wikipedia.org/wiki/Onderwijs Ik denk dat bij oefenen het element attitude het belangrijkst is. Voor het vermogen om goed zelfkritisch te zijn moet een een lange weg afgelegd worden. Immers ga je een instrument bespelen omdat je daar een bepaalde positieve affiniteit mee hebt, niet om het jezelf moeilijk te maken met zelfdisciplinaire maatregelen. Wil je echter werkelijk progressie maken kom je er vanzelf wel achter dat dat de enige en echt enige weg is naar resultaat. Hieronder wat elementen van mijn studiestijl na vele jaren van vallen en opstaan: Ik studeer vrijwel ALTIJD pianissimo. Dit om spanning zoveel mogelijk te vermijden en te voorkomen dat ik door een probleem 'doorzaag': hem gewoon over het hoofd zie. Ik studeer nooit langer dan een half uur achtereen om daarna een pauze van zo'n 10 minuten te nemen. Dit omdat spanningsopbouw bij intensieve studie onvermijdelijk is. Als ik moe word stop ik definief of neem een uitgebreide pauze: doorspelen is dan zinloos. Bij technische moeilijkheden maak ik een analyse van het werkelijke probleem. Ik pak dan een Sevcik etude die dit probleem behandelt en studeer die. (ja, ja, Sevcik is OER-saai, maar oh... wat leer je daar van spelen!) Ik wissel regelmatig van stukken om de tijd te nemen verschillende problemen te bestuderen. Fixatie op één probleem leidt tot frustratie en wederom spanning. Als ik zin en tijd heb studeer ik lang (5 á 6 uur per dag). Heb ik géén inspiratie studeer ik kort (1 á 2 uur per dag). Maar ik studeer élke dag, 7 dagen per week. Dit houd mij en (alt-)viool een symbiotische eenheid. Ik kan er nog veel aan toevoegen, maar hou het hier even bij. Concluderend wil ik dus wél even stellen dat ideeën en methodes die het hebben over de gewenste studietijd gebaseerd zijn op niets. Eerst moeten de randvoorwaarden zijn vastgelegd.
Studie is je prioriteiten stellen en je tijd maximaal benutten. Een leuke methode daarvoor is van Sassmannshaus, die zijn leerlingen met Virtuous Moments tot grote hoogte weet te brengen.
