Ik heb de oude viool van mijn opa gekregen. Hij wilde ooit een andere kopen, maar kon door een ongeluk niet meer spelen en heeft dat nooit meer gedaan. Zo bijzonder is hij dus waarschijnlijk niet. Maar op het papiertje in de viool staat een naam die misschien toch wel bijzonder is: Baptiste Vuillaume Demours Ternes à Paris Er staan geen handtekeningen of andere nummers op. Omdat hij behoorlijk vuil is, en gebroken snaren heeft, wil ik graag weten, of het de moeite is om hem schoon te laten maken en te laten repareren.
Welkom Aeolus! Een Vuillaume! Dat klinkt interessant. Schoonmaken en een setje nieuwe snaren erop is niet het duurste. U heeft het ook over repareren, maar wat zou er zoal gerepareerd moeten worden? Een foto zou veel zeggen, maar ik weet dat het niet altijd voor een ieder eenvoudig is om een foto te plaatsen. Frits
Hier een paar foto's van de viool By aeoluswmd at 2010-07-28 By aeoluswmd at 2010-07-28 By aeoluswmd at 2010-07-28 By aeoluswmd at 2010-07-28 By aeoluswmd at 2010-07-28 By aeoluswmd at 2010-07-28 By aeoluswmd at 2010-07-28 By aeoluswmd at 2010-07-28 By aeoluswmd at 2010-07-28
ZEKER laten reparen zou ik zeggen Een vuillaume is zeker wat geld waard als hij mooi in orde staat. Heel mooi instrument trouwens J.B Vuillaume is een franse vioolbouwer die vooral in Mirecourt gewerkt heeft. Je vind er heel wat over terug op het internet... Ik zou het volledig in orde laten zetten en laten taxeren, kan je nadien nog altijd beslissen om het te verkopen of bij te houden
Iets met oude koeien uit de sloot? Als je een beetje verstand van instrumenten hebt dan zie je dat het hier naar alle schijn om een replica gaat.
Het lijkt me inderdaad een instrument waarvan het model een kopie is van Vuillaume. Wat ik kan zien is dat de halsvoet los is van het hieltje plus een gedeelte aan weerszijden van de hals: los van de krans. Dat kan duiden op een losse verlijming of een bovenklos die te vochtig is geweest en daardoor mogelijk schimmel heeft. Dan houdt de lijm niet meer. Als dat zo is zou er aan de andere klossen ook het een en ander aan de hand kunnen zijn. Of de centrale lijmnaad op het achterblad in orde is (bij een tweedelig achterblad) laat zich niet beoordelen omdat daar geen afbeelding van is. Eventuele scheuren laten zich ook niet beoordelen vanaf deze afbeeldingen. Het hangt van de reparatiekosten af of reparatie gerechtvaardigd is ten opzichte van de waarde en of men het ervoor over heeft. Naast het verlijmen zal een setje snaren, nieuwe kam, stapel zetten en stemsleutels weer passend maken vermoedelijk een 'must' zijn. Frits
Een barokkam op een modern instrument... Mr V. lakte zijn sleutelkast en krul volgens mij meer tot aan de hals Nog een vraagteken bij dit instrument is, dat de instrumenten van Mr. V. veel heel veel bespeelt zijn en dan ook vaak een verbussing van de sleutelkast heeft plaats gevonden. Deze ontbreekt. Een ander kenmerk is dat Vuillaume na het lakken van het instrument de f-gaten opschoonde van overtollige lak. Nog een kenmerk van Vuillaume is dat hij in navolging van de grote meesters bijna altijd een houtkwaliteit gebruikte met heel veel vlam, ook voor de zijkanten en dat is hier niet het geval, gewoon goedkoop esdoorn. Maar al met al hoeft het geen verkeerd instrument te zijn. Laten we eerlijk zijn, bij de duurste Stradivarius en Del Gesu instrumenten, het waren ooit barok instrumenten is in de loop van de eeuwen zo veel verbouwd dat je zelfs niet meer van origineel kunt spreken. Een andere hals onder een nieuwe hoek, de krul is bewaard gebleven, de zangbalk is vervangen, de houtklos aan de bovenkant van het corpus is vaak ook vervangen om de nieuwe hals in te kunnen lijmen, zonder spijkertje. Een andere toets, staartstuk, kam, sleutels, andere snaren. Er is veel, heel veel veranderd aan den fiool. Vuillaume zit net buiten de barok periode en is massaal bezig geweest met het ombouwen. Eigenlijk draait het dus om het corpus, de vioolkast. Aeolus, helaas ik denk niet dat het een echte V. is. Maar desalniettemin geloof ik dat je haar gewoon naar de vioolbouwer moet brengen. Het kost misschien een paar honderd eurie maar dan heb je wel een mooi/leuk instrument in handen. Is het wel een echte V, dan prijs ik je gelukkig en wil graag eens horen hoe ze klinkt. Groeten Remi
Als ik het goed heb gaat het hier niet om een Barokkam, maar om een kam waarvan de binnenkanten zijn afgebroken. Dat zijn nu juist de delen die nogal kwetsbaar zijn. Je krijgt dan weliswaar een heel ander soort kam, maar dat is niet hetzelfde als een Barokkam! Dit lijkt me een kwestie van slijtage: de gekleurde laklaag is door het vele gebruik weggesleten waardoor de eronder liggende grondering zichtbaar wordt. Frits
Ik zou het instrument visueel in orde maken/laten maken en dan aan de wand hangen, als herinnering aan opa. Het lijkt me, gezien het hout en de slijtage bij het f-gat (men heeft veelvuldig geprobeerd de klank te optimaliseren door met de stapel te schuiven) een heel simpel instrument. De lak mist overal kleine stukjes, gevolg van de goedkope dunne harde laklaag die erop is gestreken Zelf heb ik mijn pake's viool ook aan de wand, een zelfde type instrument, wat grof gebouwd, uit het bovenblad gestoken zangbalk, en ook overal heel kleine beschadigingen in de lak, gevolg van ondeskundig beetpakken en neerleggen door kroegpubliek alwaar in de jaren 20-30 door pake nog wel eens werd gespeeld. Ja, in de Friese Wouden waren toen nog geen bandjes. Maar zo'n viool blijft wél een mooie herinnering. 't Is wel een stofnest. :/
Slijtage bij het f-gat? Kun je dat zien dan aan de hand van de foto's? Ik in ieder geval niet! 'Schuiven met de stapel' is alleen maar te zien aan de binnenkant van het achterblad. En als er al zichtbaar geschoven zou zijn met de stapel, dan maakt dat het instrument opeens een 'heel simpel instrument'? Ik weet niet waarop die uitspraak is gebaseerd. Ik kan me er niet in vinden. Frits
De randen van het f-gat zijn onregelmatig, ook langs de binnenkant van het f-gat, wat vaak het geval is bij instrumenten waarbij geprobeerd is de klank te verbeteren, dan is er wat ondeskundig, misschien wel met een stapelzetter, aan de stapel gewerkt. Dat kun je zelfs op deze foto's zien. Bij een goed instrument wordt er niet zoveel met de stapel geschoven. Men schuift alleen met de stapel als de klank niet bevredigt en dat is hier blijkbaar meermalen het geval geweest. Dat zie je niet alleen aan de binnenkant van het bovenblad, dat zie je ook aan de randen van het f-gat. Hoe zie jij trouwens dat het een copie is van een Vuillaume? Of alleen vanwege het etiket?
Het spijt me wel maar dat is niet te zien op de geleverde afbeeldingen. Je ziet blijkbaar meer dan er is. Ik kan het niet met je eens zijn v.w.b. de beweringen over de stapel en eventuele onregelmatigheden aan de binnenkant van het f-gat. Ik heb geen etiket gezien. Jij ziet dingen die er niet zijn! Frits
Daarom stelde ik de vraag. Maar Vuillaume was een meester- namaker van oude instrumenten: had hij een duidelijk eigen model? Beste Frits, Aeolus schrijft in zijn eerste bericht dat er een papiertje in de viool zit met de tekst "Baptiste Vuillaume Demours Ternes a Paris", je wist dus dat het ging om een mogelijk Vuillaume-model. Dáárom stelde ik de vraag, niet omdat ik een etiket had gezien. Ik wilde gewoon weten of je ook kon zien dat het een Vuillaume-model is! En wat de beschadiging van het f-gat betreft: ik zie toch duidelijk een uiterst onregelmatig gevormd f-gat, waarbij mogelijk zelfs bij de onderkant van de f een scheur zit. Blind ben ik echt niet. :/
@liuwe, Duidelijk is, dat het label niet werd afgebeeld en daar ging het mij om. Je hebt het steeds over beschadigingen van het rechter f-gat die het gevolg zouden zijn van herhaaldelijk verplaatsen van de stapel om de meest ideale positie te krijgen voor de gewenste klank. Maar wanneer de stapel een paar mm noord- of zuidwaarts wordt verplaatst hoeft de stapel er helemaal niet uit! Trouwens wanneer de stapel er wél uit moet -omdat de passing moet worden aangepast of een nieuwe er in- zal een beetje vioolbouwer er voor waken dat er geen beschadiging optreedt. Die onregelmatigheid in de lijn van de rechter vleugel van het rechter f-gat, is naar mijn mening niet het gevolg van het stapelzetten, maar eerder een beschadiging in de vorm van afgebroken stukje hout. Ik kan geen afbeelding vinden waarop de binnenkant van het rechter f-gat staat en of die later met lak is bijgewerkt. Met een stapelhamer (zie elders op dit forum hoe zo’n ding eruit ziet!) kunnen fracties van een mm verplaatsing al tot het gewenste resultaat leiden. Die stapelhamer gaat overigens door het linker f-gat, zodat er geen sprake is c.q. kan zijn, van beschadiging van het rechter f-gat. Dat er mogelijk een scheur is op de rechter vleugel van het rechter f-gat zou best eens juist kunnen zijn. (De door jou genoemde en vermeende scheur aan de onderkant van het rechter f-gat is de reflectie in de lak, van de bovenste arm van de fijnstemmer!). Ook niet-blinden kunnen dingen zien die er niet zijn. Frits
Jah zou kunnen hé, ga ik niet over oordelen Toch vind ik het een mooi instrument. Maar als het inderdaad om een replica gaat, dan zou ik het niet laten restaureren.
Wanneer het de bedoeling is iemand met een vraag verder te helpen zie je maar weer dat dit forum daar niet in slaagt. Mijn advies aan de oorspronkelijke vraagsteller: Ga bij een vioolbouwer langs die kan vaststellen wat de reparatiekosten zijn, bepaal of de emotionele waarde of het uiteindelijke doel een reparatie waard is en neem dan een besluit. Van allerlei onzinnige adviezen waarvan het slechtste: ".....als het inderdaad om een replica gaat, dan zou ik het niet laten restaureren." nog even genoemd moet worden, zou ik me niet veel aantrekken. Succes!
Verlies niet uit het oog dat er een aantal reacties zijn geplaatst die niet direct de vraag van de topic-starter beantwoordt, maar een reactie op een reactie is. Dat houdt automatisch in dat de oorspronkelijke vraag dan niet direct wordt beantwoord. Heeft niets te maken met hoe dit forum functioneert, want als men jouw advies opvolgt dan slaagt dit forum er uitstekend in iemand verder te helpen! . Een antwoord bij de allereerste vraag als:'ga er mee naar de vioolbouwer', doet iedere potentiële reactant de mond snoeren. Dat kan toch ook weer niet de bedoeling zijn, althans niet van dit forum. Vind ik ook een raar advies, maar goed een ieder die het meent te weten mag zijn/haar zegje doen op dit forum. Zo is het ook nog een keer. Wat dan al die andere 'onzinnige adviezen' zijn wekt wel de nieuwsgierigheid op. Maar Bert kennende, zullen we daar nooit achter komen. Frits
Dag allemaal, Even een vraag tussendoor, Ik heb - zoals werd gesuggereerd - middels de zoekfunctie van dit forum gezocht naar 'n afbeelding van een zgn. 'stapelhamer' maar kon daar niets vinden. Bij mijn pogingen, die overigens lijken te zijn gelukt, om de stapel te zetten (hoe e.e.a. zal klinken blijft voorlopig nog onduidelijk) kwam ik erachter, dat een beschadiging aan het F-gat wanneer door een leek (ik dus) uitgevoerd, beslist niet ondenkbaar is. Hoe ziet 'ie er uit en -minstens zo belangrijk - hoe ga je ermee om (m.b.t. tot het instrument natuurlijk)? Bij voorbaat dank, m.vr. g. Thon.
@Vioolblok: 'even een vraag tussendoor' gooit de orde in het systeem overhoop! Vandaar dan ook maar even 'tussendoor' een link, die laat zien hoe zo'n stapelhamer eruit ziet. Met allerlei gepraat er omheen: https://strijkersforum.nl/viewtopic.php?id=478 Wellicht heb ik hier op mijn PC nog wel meer afbeeldingen. Als daar behoefte aan is, kan ik er wel een paar geven. Voor het stapel zetten is ook elders op dit forum veel te vinden en te lezen. Ik geef toe dat de zoekfunctie te wensen over laat. Maar aangezien ik degene was die de afbeelding van de stapelhamer heeft geplaatst wist ik zeker dat die er moest zijn. Frits
Zelf bespeel ik een viool waar ook het label Vuilaume inzit. Het is een vervalsing, maar wel gebouwd begin 1900 in Mirecourt. De prijs is zodanig dat mijn Jaeger vioolkist duurder is! Maar ik ben er 55 jaren aan gewend en de toon is goed.
