Hey allemaal. M'n eerste post hier! M'n hoofdinstrument is klavier (piano, synths), m'n hoofdvak is muziektechnologie (metname compositie voor TV, film etc.). En al een tijdje lijkt het me wel aardig om een totaal ander instrument erbij te leren, puur voor de lol. Een blazer valt af.. ik vind ze wel mooi, maar ik heb geen zin om te blazen Ik vroeg me af of viool of altviool welicht wat is. Ik heb geen zin in/tijd voor lessen, ik kan me nl niet aan dat lesritme houden puur omdat ik er niet altijd tijd voor heb, bovendien heb ik meer hobbies, die allemaal zeer tijdrovend zijn. Dus m'n vragen zijn: - is altviool voor een beginner makkelijker dan viool? - is het uberhaubt mogelijk om autodidactisch te leren spelen, zonder bladmuziek en les, puur door zelf het instrument te onderzoeken en zelf m'n eigen wijsjes erop te spelen, net zolang tot het goed klinkt? Het spreekt voorzich dat ik muzikaal genoeg ben (10 jaar pianoles, 4 jaar HBO-muziek, 14 jaar compositie-ervaring), dus het gaat me hier puur om het instrument zelf. De algehele muzikale vorming en het noten leren lezen, wat je bij gangbare lessen krijgt, lijkt me niet perse nodig dus. Puur daarom zit het al in m'n hoofd dat een nieuw instrument leren bespelen autodidactisch zou kunnen .. (maar wie ben ik.. ik zit er mogelijk 100% naast, schroom niet me te knuppelen voor deze nonsens dan ^_^)
Hoi MvS, welkom op het forum! Altviool is niet makkelijker om te leren dan viool. Het is bijna hetzelfde instrument, de techniek lijkt ook veel op die van de viool (maar is wel iets anders). Als je gewoon voor de lol wilt leren spelen, kun je het in principe ook zelf doen, maar bij vioolspelen heb je een hele andere houding dan bij bijvoorbeeld piano, en het gevaar is dat je dan verkrampt gaat spelen en blessures krijgt. Voor een goede speelhouding en techniek is les krijgen wel aan te bevelen. (Hoe vaak, dat kun je natuurlijk zelf bepalen.) Uit eigen ervaring kan ik ook zeggen dat viool leren spelen een stuk sneller gaat als je les krijgt dan als je het jezelf aanleert. In mijn geval was het echt een wereld van verschil. Het hangt er maar net vanaf hoe serieus je wilt gaan vioolspelen. Als je het voor de lol doet, maar wel goed wilt leren spelen, zou ik zeker les nemen. Veel succes!
Hey MvS, Voorlopig ff stoppen met coden (ook c++), vergeet cobol, pascal, fortain, assambly en laat PHP gewoon ff links liggen. Als je serieus viool wilt leren spelen is les nemen echt nootzakelijk. Zelf aan leren is (bijna) niet te doen, tenzij je een super wonderkind bent. Je hebt minimaal een basis nodig. Net wat Andrea schrijft, anders ga je heel veel dingen verkeerd aan leren. En eenmaal verkeerd aangeleerd is heeeeeeeel moejeluk afleren. Daarbij is het natuurlijk ook best moeilijk om al die verschillende soorten streken te leren, en wie gaat jou vertellen dat je staccato niet goed is of dat je de hele (strijk)stok moet gebruiken, of juist het midden of bij de slof. Wie gaat jou vertelen dat je je pols meer…. Bla bla bla. Als je serieus viool wilt leren spelen heb je gewoon weg les nodig. Dus ff een tijdje niet programmeren. Remi Mocht je vragen hebben... Gewoon laten horen. (Dit bericht is door remi bijgewerkt op 25/08/2005 om 21:59 uur)
ok, maareh.. Dat verkeerd aanleren enzo.. het lijkt me dat je op diverse websites kunt lezen hoe het moet en hoe het niet moet.. toch? En als het verkeerd klinkt, dan kun je dat zelf ook wel horen, lijkt me. Ik heb vele sample-libraries met perfecte vioolstreken en allerlei speeltechnieken, ik heb ooit voor een van m'n films voor een strijkorkest (33 strijkers) gestaan.. dus ik weet opzich wel hoe ze moeten klinken. Kijk mijn punt is vrij simpel: ik weet heel zeker dat ik geen tijd heb voor lessen, en als ik ineens plotseling wel tijd heb, dan heb ik daarvoor geen tijd gehad om de les bij te houden. Kortom, *als* ik een instrument als viool of alt kies dan is dat met het doel om het toch echt zelf aan te leren.. voor zover mogelijk. En als het echt niet zonder lessen kan, dan ben ik nog eerder geneigd om het gewoon helemaal niet te doen. (of ik kijk 't een maandje of 2 aan, en verkoop 'm daarna weer door..) Voordat ik pianoles kreeg (toen was ik 7 ofzo) kon ik al 'redelijk' klavierspelen, ben nl opgegroeid in een muziekwinkel, en ik speelde en bediende al, voordat ik op les ging, de grote theaterorgels van die tijd (Eminent enzo). Dat had ik me allemaal aangeleerd door uit 't hoofd deuntjes na te spelen.. wat ik hoorde op de radio, maar waarschijnlijk wat de verkoper doorgaans demonstreerde aan klanten. (ik kon overigens geen noot lezen ) En dat gegeven heeft me dus altijd overtuigd dat onder bepaalde omstandigheden je in staat moet zijn zelf een instrument te bespelen.. heck, ik heb mezelf ook leren programmeren, componeren, arrangeren, raytracen.. alles is te leren als je het maar zelf wilt en genoeg zelfreflectie hebt. (Veel ouders zetten hun kroost op muziekles zonder dat ze dat zelf willen.. ben ik dus ook op tegen) Is het dus mogelijk om mbv websites waar alle houdingen, techniek etc. op uitgelegd zijn te leren spelen, uitgaande van dat ik weet hoe een viool moet klinken als deze goed wordt bespeeld? En voor wat betreft dat proggen, ik houd het voorlopig bij Blitzplus, en daarna Blitzmax (een basic/c(++) hybrid met OO en alles..).
Ha MvS, volgens mij weet je precies wat je wilt als ik het zo lees. En dat is een tweede instrument proberen naast al je bezigheden. Als je het graag wilt zou ik zeggen: gewoon proberen dan merk je het vanzelf!! Je weet inderdaad hoe je een liedje wilt laten klinken en dan kun je best zelf op gehoor zuiver leren spelen. Alleen ik denk dat je in je redenering 1 ding over het hoofd ziet, of je nu wel of geen les volgt: met viool gebruik je je spieren op veel verschillende plaatsen op een manier die niet natuurlijk is. En spieren moet je nu eenmaal trainen. Ik heb zelf jaren les gehad en als ik een tijdje niet of minder speel dan weet ik prima hoe ik het moet doen om een geluid te krijgen dat ik graag wil, maar mijn armen en vingers doen het gewoon niet. Net zoals bij sporters moeten mijn spieren geoefend blijven. Maar dat is maar net welke eisen je stelt aan je eigen spel. Er zijn best mensen die heel leuke dingen doen met een viool zonder dat ze les hebben gehad. Dan moet je niet denken dat ze perfect mozart of bach kunnen spelen, maar wel leuke liedjes of in een band prima meekunnen. Nou ben ik overigens wel zo arrogant dat ik denk dat het met viool lastiger is om zelf snel iets aan te leren dan bij bijvoorbeeld gitaar (piano weet ik niet). Maar niet dat het onmogelijk is om lol te hebben met een viool-zonder-leraar. Dus: succes en probeer het gewoon. Laat je weten of het je wel of niet bevalt?!?
Dag Remi, Ik heb een donker bruin vermoeden dat het ietwat lastig wordt...... Maar de insteek van Pleuni kan ik wel waarderen! groet Kwint
Ik vermoed dat ook Pleunie niet heeft gezien, dat het een beetje een bejaarde post was. Nu kunnen we de discussie weer nieuw leven inblazen door net te doen alsof er geen jaren tussen zaten .
hee, hoe komt het dan ineens bovenaan in de hot topics te staan????? en weet iemand hoe het is afgelopen?
ja, haha, net de data doorgekeken. Ik snapte de dialoog tussen Kwint en Remi al niet over of het lukte of niet haha. lekker slim!! nouja, maar die vraag vind je op internet zo vaak, dan kunnen bezoekers meteen het antwoord weer vinden nu...
tja, om dan toch maar even iets 'zinnigs' toe te voegen: ik vind dat ik nog altijd het meeste leer door samen te spelen met anderen. en dan vooral in verschillende samenstellingen. Wat is jullie ervaring? En wat je niet leert met lessen: hoe ga je om met zenuwen (dat je de makkelijkste nootjes die je al 100 x keer hebt gespeeld dan ineens met een kruis pakt bijv. : superirritant en ik kom er maar niet vanaf) hoe doen jullie dat? (Dit bericht is door pleunie bijgewerkt op 01/02/2007 om 23:02 uur)
Ik ken dat verschijnsel zenuwen niet bij ‘gewoon’ spelen, ook niet bij ensemblespel. Waar zou je zenuwachtig voor zijn dan? Bang om een fout nootje te spelen? Dat kan een ieder van ons toch overkomen? Kan het te maken hebben met concentratie? Ik kan me haast niet voorstellen dat gemakkelijke nootjes zoals jij ze noemt, opeens een halve toon verhoging krijgen. Meestal is het zo dat een bekend stuk of een etüde na eindeloos vaak te zijn bestudeerd, er als het ware wordt ingeslepen inclusief de vingerzetting. Dus volgorde en opeenvolging van de melodie, metrum en ritme. Je zou het stuk zo uit het hoofd kunnen spelen. Wanneer dat het geval is lijkt me zo maar opeens een kruis voor de noten een onverklaarbare zaak. Ik kan daarom geen antwoord geven op je vraag: “hoe doen jullie dat”.
Pleunie, Ook van mijn kant een poging iets zinnigs toe te voegen. Het topic gaat over “Oriëntatie en zelfstudie”, helaas is het van de kant van MvS bij twee reacties gebleven, misschien een beetje door mijn reactie op het “coden”. Zelfstudie is mogelijk, maar we leven in het jaar 2007 en hoeven het muziek wiel niet meer uit te vinden, de geschiedenis te herhalen en de muziek geschiedenis weer opnieuw te herhalen. Zonder les, is zonder begeleiding, is als rijden zonder stuur. Wie leert jou dat je toonladders niet zuiver zijn, wie corrigeert je, heb je een absoluut gehoor? En hoe heeft dat zich ontwikkelt, gevormd. Wie gaat je vertellen hoe je een streek moet indelen, of je met een opmaat moet beginnen, of juist niet. Wat ga je doen met het positiespel, hoe ga je de positiewisselingen aanpakken. Als je dat kunt ben je een toppertje, een super talent. In de praktijk blijkt dat “wonderkinderen” met begeleiding bepaalde moeilijke dingen in het vioolspel spontaan of met wat begeleiding kunnen oplossen, maar de gemiddelde mens lukt het amper om een viool gewoon en spontaan goed vast te houden. Even een terugblik en kijken naar een programma van Paul de Leeuw waarin een amateur vioolbouwer aan het bod kwam. Zijn naam ben ik vergeten, zo weinig indruk heeft hij bij mij achter gelaten. Laten we eerlijk zijn en stellen dat Emmy Verhey haar eeuwen oude viool even (voorzichtig) uit handen geeft. En Cor Bakker, met alle respect voor de pianist niet weet hoe hij een viool, laat staan een oude moet/hoort vast te houden. Nee hoor gewoon vol het corpus vast pakken, och wat maakt het uit, ‘t is maar een viool. Back on topic, nee ik denk niet dat zelfstudie anno 2007 haalbaar is, een haalbare kaart, nee! Remi
Ikzelf heb eergisteren mijn allereerste vioolles gehad. Ik dacht ook eerst aan zelfstudie, omdat ik onregelmatige werkuren heb en dan ook nog een kindje waar ik alleen voor sta. Ik heb internet geraadpleegd voor de juiste houding. Toen ik donderdag dus bij mijn lerares aankwam en zij mij de houding aanleerde, besefte ik dat ik totaal geen viool kon vastnemen. Dus, ik denk dat lessen echt wel noodzakelijk zijn. Ik leer gelukkig vlug bij, ook vanwege mijn grote motivatie. Jij hebt al een ruime kennis notenleer neem ik aan, dat speelt wel in jouw voordeel.
kiekeboe! crikey, was dat alweer 2005? ^_^ Ik was gisteren bij toeval in een muziekwinkel in Beilen, ogenschijnlijk had deze zaak geen strijkers in de showroom (piano's, enkele keyboards, gitaren, koperblazers en bladmuziek). In een willekeurige situatie met de verkoper vroeg ik of ze iets met strijkers deden, en wat bleek, ze hadden op hun zolder een hele partij violen liggen. Waarom ze daar lagen en niet in de showroom .. naja.. dat zal dan wel ofzo.. oO. In ieder geval mocht ik een viool + strijkstok + koffer + hars meenemen voor een half jaar oid, om te zien of 't wat was. En mocht ik 'm willen kopen, dan is it E150 ofzo (voor viool, koffer, stok, hars!). Dat was ook echt omdat ik er naar vroeg, misschien is ie 't over een half jaar zelfs al vergeten.. Anyway, ik heb nu dus een 4/4 viool, geen idee wat voor merk. En ik ga 't dus helemaal zelf proberen.. Ik heb al weer wel ontdekt dat 't een aardig sounddesign instrument is, waar andere violisten zich omdraaien in hun .. 'bed' als iemand het geluid van krakend poolijs produceert, heb ik dus geboeid zitten luisteren naar dit soort crap. Dat is dan weer de muziektechnoloog in me: ontdekken hoe iets werkt. Zo heb ik ook 1 enkele haar van de strijkstok gepaakt en daarmee gestreken ipv met alles, om te zien of de klank veranderde. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat een 'normaal' persoon dat op z'n allereerste middag uit gaat proberen.. ^_^ Maar het serieuze spelen, wel: - spierpijn in m'n linkerpols - kan me niet voorstellen dat vibrato prettig is - de E snaar is pijnlijk dun - alle snaren zijn pijnlijk dun (ik heb geen gewonden snaren) - metname de E snaar strijken is altijd weer een loterij, de rest is wel makkelijker. - zelfs als ik iets van vibrato probeer dan lukt 't me niet om de linkerhand iets anders te laten doen dan de rechterhand (trillen en strijken) - voorlopig kan ik 4 noten spelen, de open snaren dus Oh btw, momenteel draait Shouf Shouf (seizoen 2) bij de VARA eh, daar heb ik de muziek voor gemaakt. Nu maar 'ns zien wanneer ik in een uur tijd vier jaargetijden bij elkaar kan (op)strijken..
Hoi! Laat ik mezelf als voorbeeld nemen ... ik kan niet over iemand anders iets zeggen. Ik heb van de zomer een viool gekocht, om naast mijn werk als muziekdocent (schoolmuziek/piano) een leuke muziekhobby te hebben. Beetje zelfde uitgangspunt als ik bij de topicstarter lees. Gelukkig (nog geen seconde spijt) ben ik wel meteen op les gegaan. En mijn grootste struikelblokken zijn tot dusver met name juist de 'zuiverheid' ... want ik ben m'n hele leven al "geindoctrineerd" met de gelijkzwevende temperatuur van piano en synthesizer. Dat intoneren is toch wel verdraaid belangrijk, en het valt werkelijk niet mee om dat ineens 'anders' te gaan horen en dus spelen. En ik sluit me ook aan bij de andere reacties: waarin bij mij zelf ook het issue 'houding' en spierengebruik zeer actueel is. Verder is een (goede) docent in mijn optiek ook onmisbaar om je feedback te geven over je vorderingen, (en minder over de absolute prestatie). Ik ben nu een half jaar bezig. Als ik mezelf 'opneem' en terughoor denk ik er het mijne van... maar als ik meer kijk naar de doorgemaakte ontwikkeling, dan is de prestatie ineens 'gewoon goed'. Ik denk dat je zelf heel moeilijk in staat bent om die progressie naar waarde te schatten... Ik in ieder geval wel. Overigens moet je het maar treffen met je docent. Voor ik naar het conservatorium ging, had ik een fantastische pianodocente. Zij 'tilde' mij werkelijk naar een hoger level. Op het conservatorium trof ik het wat minder. Nu heb ik weer zo'n kanjer van een docente (viool), en ik merk dat dat echt wel verschil uitmaakt. Dus: regel die viool, zoek een docent(e) en neem het er van! Succes, Marius
Hm, misschien ligt het aan mij, maar ik begrijp niet waarom je geen tijd hebt voor les, maar wel tijd hebt om zelf aan te pielen. In dat laatste geval steek je er ook behoorlijk wat tijd in. Maar als je een leraar hebt, hoef je allerlei stappen en technische zaken, zeker in het begin, niet zelf uit te vogelen. Bovendien leer je het dan in een keer goed (als je tenminste een goede leraar hebt).
