Hoi Ikzelf ben bijna 35 (vrouw) en mijn man speelt gitaar en mondharmonica. Ik vind het echt leuk om hem te horen muziek maken of liedjes nadoen, maar ik had dit graag ook zelf gekund. Een manier om ook je 'ziel' tot rust te brengen vind ik als je muziek kunt spelen. Ikzelf hoor liefst viool, cello en piano. Ik kijk natuurlijk op naar mensen zoals een Tina Guo, David Garrett...maar die spelen natuurlijk professioneel. Het is niet mijn bedoeling om zó goed te worden (alhoewel dromen mag je steeds ) maar toch om ook eens wat klassieke nummers te kunnen nadoen. Mijn vraag is nu : ben ik te oud om nog een instrument te leren spelen? Ik ken geen notenleer, dus start ik van 0. Ik zou wel naar een muziekschool gaan (volwassenen dan) om dit aan te leren. Hoe weet je zelf welk instrument bij je past? Is er een verschil in moeilijkheidsgraad tussen deze 3 instrumenten? Als ik echt moet kiezen hoor ik het liefst de cello omdat dit zo'n warme toon heeft en ietwat oosterse vibe heeft. Wat raden jullie me aan? Thx
Beste Guofan, welkom op dit forum! Je stelt 3 vragen: - te oud om te leren een muziekinstrument te bespelen? Nee, te oud ben je nooit. Het is wel zo, dat, als je nog nooit iets zelf met muziek gedaan hebt, het aanleren wel iets moeilijker is. Volwassenen moeten het dan hebben van motivatie. - bepalen welk instrument bij je past? Dat is een gevoelskwestie. Jij voelt je aangetrokken tot een cello vanwege de klank. Ik denk dat je dan voor een cello moet gaan. - verschil in moeilijkheidsgraad tussen een mondharmonica, gitaar en cello? Elk instrument heeft zijn eigen, kenmerkende moeilijkheden. Dus daarin komen ze overeen. De conclusie: volg je hart; als dat een cello is, is dat prima.
35 is nog piepjong voor alle drie de instrumenten. Met wat doorzettingsvermogen en een goede leraar is er een behoorlijk niveau te bereiken. Ik zie in mijn winkel regelmatig dames en heren van veertig of flink ouder die eindelijk qua tijd en/of middelen in staat zijn hun droom te verwezenlijken en een cello (of alt of viool) komen huren. De meeste daarvan gaan door en komen t.z.t. een instrument aanschaffen, een enkeling haakt af, maar heeft dan meestal geen spijt van het experiment. Dus DOEN (om een flauwe reclame te citeren). Maar zoek in ieder geval een goede meester of juf. Succes!
Zelf ben ik begonnen vlak voor ik 34 werd. Ik had net als jij het idee: ik ben toch veel te oud...? Maar zoals Bert al aangeeft is het dat niet. Niet om te beweren dat ik een onontdekt talent ben, maar ik merk dat ik best nog wel wat 'in me heb' op dit vlak. Het idee dat ik had dat ik na een jaar nog nauwelijks wat tevoorschijn kon toveren is allang onderuit gehaald. In het begin kon ik niet zo veel. Samen spelen? Niet aan de orde... Nu lijkt het zowaar op een liedje ;-) Wel kost het inderdaad doorzettingsvermogen en een stuk(je) tijdsinvestering. Ik speel bijna elke dag minimaal een half uur en dat bouw ik ook echt in mijn dag in. Ook al is het na mijn werk of nog iets later op de avond (buren hebben nog niet geklaagd ondanks dat ik in een gehorige flat woon ), ik pak de viool altijd eventjes op. En eventjes wordt al gauw een half uur tot een uur.... De beste keus die ik het afgelopen jaar gemaakt heb is mezelf vioolles kado doen. En daar heeft leeftijd dan voor mij niet zoveel meer mee van doen. Ik denk wel dat kinderen het makkelijker en spelenderwijs leren. Maar, ook als je volwassen bent hoeft dat niet te betekenen dat je niet aardig ver kunt komen. Althans, dat is mijn ervaring Heb je al iets besloten?
Beste guofan. Ik zelf ben laat in mijn 33 jaar begonnen met viool spelen. Nu speel ik al 1.5 viool met liefde en plezier. Ik wilde , als vioolspelen niet lukte overstappen naar de dwarsfluit. Een totaal ander instrument. Maar dat was mijn 2e optie. Ik heb met mijzelf toen afgesproken dat ik 10 vioollessen zou nemen, en mijn viooldocent dan laten beoordelen of ik aanleg zou hebben voor de viool of niet. Ook uitgaande van mijn eigen gevoel natuurlijk. Maar na 2 lessen kon ik al vader Jacob spelen en na 5 lessen kort Jakje. Voor mijn gevoel was het al na 7 lessen duidelijk. Ik ga absoluut door met vioolspelen. Na 10 lessen vroeg mijn viool docent wat ik er zelf van vond. Maar dat is inmiddels wel duidelijk. Wie weet heb je iets aan dit advies. Ik ben gewoon eerlijk tegen mezelf gebleven, lukt het niet met de viool, dan is dat jammer, maar ik wil absoluut geen tijd en geld steken in een instrument waar ik geen aanleg voor heb. Zo kun je er achter komen welk van je geliefde instrumenten bij je past. Ik heb notenleer gewoon op vioolles geleerd, en ik leer nog steeds. I.v.m positie spel. Veel succes. Ik ben benieuwd wat het is geworden. Gr D
1. Te oud? Nee. 2. Hoe weet je welk instrument bij je past? Hmmm....ik speel viool, ik wilde viool gaan spelen en ik moest viool gaan spelen. Ik voel me aangetrokken tot viool vanwege alles, maar niet omdat ik een virtuoso zag spelen. Ik moest een viool hebben, zonder enige twijfel. mijn leraar kunt beide viool en cello; maar viool is zijn "main" instrument. Hij zei dat cello leren spelen een stukje makkelijker is dan viool vanwege de speelhouding. maar natuurlijk elk instrument heeft z'n eigen moeilijkheden. ik ben ook later begonnen met vioolspelen (ooit als kind had ik gespeeld op vriend z'n viool als hij zijn viool meenam, maar nadat ik ongeluk had gehad was ik een stukje van mijn herinneringen kwijt, het enige dat ik nu nog weet is dat hij het jammer vond dat ik opeens niet meer wist hoe ik viool moest spelen. Kortom ik was het totaal helemaal vergeten, en daarom tel ik niet als een "terugkomende speler" maar een late beginner) nu speel ik bijna een jaar (volgende maand wordt het dan 1 jaar). Ik geef de lezers (laat beginnende vioolspelers) graag een korte motivatie. je mag mij een alien noemen nadat ik mijn verhaal verteld heb, maakt niet uit, maar hier komt mijn verhaal. Ik kon al noten lezen want ik speelde vroeger ook een paar muziekinstrumenten. ik moet wel bekennen dat ik vorig jaar ongeveer 3 maanden zelf viool leerde spelen. Het is niet dat ik niet wist waar ik mijn vingers moest zetten of zo, want er is toch een chromatic tuner die je kunt helpen accuraat te zijn, langzaam ben ik gaan onthouden hoe elke noot moet klinken en waar ik mijn vingers moet zetten, ik speelde toonladders, totdat ik de tuner ook niet meer nodig had. Ik pakte suzuki boeken en ben van die boeken gaan leren spelen. Endan zijn er ook Wohlfahrt etuden. De eerste keer toen ik deze etuden in mijn handen had was ik in de war omdat ik gewend was met suzuki's vingerszetting, maar na een tijdje was ik toch gewend. Maar vioolspelen zonder leraar?!? Maakt niet uit of je aanleg hebt of niet, raad ik het niet aan! Want maakt niet uit of ik de noten al kende, met een leraar naast je garandeert dat je de stukjes toch veel beter kunt spelen! Eindelijk kon ik leraar vinden na drie maanden te hebben gezocht en wat geld te hebben gespaard. in de eerste les speelde ik samen met hem Brahms Waltz, op de tweede dag gaf hij mij een ander stukje van Concerto in B Minor op. 35 - Oskar Rieding (1ste tot 3de deel). Het volgende stukje nadat deze concerto goedgekeurd was was Schuler Concerto nr. 1 op. 13 - Friedrich Seitz (1ste tot 3de deel), endan voordat de schoolvakantie begon gaf hij mij Concerto in A minor - Vivaldi (1ste - 3de deel), wat ik nu aan het oefenen ben tijdens de vakantie. Ook oefen ik etuden van Robert Pracht opus 15 en Wohlfahrt. Te oud om viool te gaan spelen?!? Het is zeker een geintje, toch? :lol: oh ja, ik ben 30, en ik speel al op 2de tot 4de posities op de viool. Soms speel ik ook Hungarian Dance nr. 5. Nog niet zo goed maar met doorzettingsvermogen kom ik wel ver! Iemand heeft me ooit een alien genoemd en mijn leraar was maar 2 weekjes voordat de schoolvakantie begon, net achtergekomen dat ik toen nog maar 10 maanden viool speel en hij moest lachen en zei,"echt waar? dat meen je niet!" :lol:
