Hannover concours met Stephen Waarts

Na het Elisabeth concours komt het Hannoverconcours, waarbij een flink aantal deelnemers uit Brussel ook meedoen. De concerten zijn via de website life te volgen http://www.jjv-hannover.de/en/livestream.html of later terug te zien http://www.jjv-hannover.de/en/media/video.html . Toegelaten deelnemers spelen 2 rondes, waarna de schifting komt voor de halve finale en daarna de finale.
In de 1e ronde wordt een sonate van Ysaye gespeeld, een partita van Bach en een Romanze van Joachim, want het heet het Joachim concours.
Een 16-jarige deelnemer uit USA/Nederland doet ook mee (en is op deze leeftijd dus al dooor de voorselectie gekomen) en het zal mij niet verbazen als hij ver gaat komen dit concours of over 3 jaar bij het Elisabethconcours. Hier z'n optreden van gisteravond. Technisch perfect en erg muzikaal. Een soort mannelijke variant van Janine Jansen in de dop en nu al een tandje beter dan een gemiddelde Oskar Back-winnaar : http://www.jjv-hannover.de/en/media/video/stephen-waarts.html
Hier alle deelnemers en wat ze gaan spelen: http://www.jjv-hannover.de/en/competitors.html
Hier het schema van de 1e en 2e ronde: http://www.jjv-hannover.de/fileadmin/_PDFs/Rundenplan_Teilnehmer_JJV_2012.pdf

 

Net pakte de link wel, nu niet. Ik had ook even problemen met de live weergave http://www.jjv-hannover.de/en/livestream.html , maar die doet het weer. Na 19.30 zijn er nog een aantal kandidaten, dus ik dacht even weer naar Stephan te kunnen kijken.
Hier de website van Stephen Waarts http://www.stephenwaarts.com/Stephen_Waarts/Welcome.html
Als je naar zijn repertoirelijst http://www.stephenwaarts.com/Stephen_Waarts/Repertoire.html kijkt staat daar het vrij onbekende maar mooie 2e vioolconcert van Castelnuovo-Tedesco bij, bijnaam "De profeten". Bij audio/video staan een aantal YT-opnamen van hem van Sibelius en Elgar vioolconcerten, hier een link van Elgar: . Gisteravond speelde hij de 6e sonate van Ysaye met een gemak alsof het technisch heel simpel is.

 

Vreemd. Ik had de opname gevonden van Stephen Waarts bij ""media" en dan "video's" Om 19.30 stond het subhoofdstuk "video's" er nog wel, maar stond de naam van Stephen Waarts er niet meer bij. Nu is het hele subhoofdstuk ""video"" onder "media" weg. Wel heb je een subhoofdstuk ""video's bij ""Archief"" maar dat zijn video's van 2009.
Hopelijk werken ze de website morgen goed bij.
Stephen Waarts speelt z'n 2e ronde op donderdag om 14.00 uur live. Dat is dan in ieder geval wel te volgen op http://www.jjv-hannover.de/en/livestream.html

 

Ha Frits, de website is bijgewekt en het optreden van Stephen Waarts is nu weer te beluisteren als je op deze link klikt http://www.jjv-hannover.de/medien/video/stephen-waarts.html en onder z'n foto op Bach/Ysaye/Joachim.

 

Tot nu toe redelijk ingeschat. Stephen Waarts in de halve finale op z'n 16de.

 

En toen was het voorbij. Met zijn 16 jaar heeft ie al een indrukwekkende carriere als concours tijger: Menuhin, Spohr, Hannover en straks naar alle waarschijnlijkheid Brussel.

 

Voor Brussel 2015 kan hij nog meedoen in Indianapolis, waar Simone Lamsmaoit 2e werd:
http://www.violin.org/ The 9th Quadrennial International Violin Competition of Indianapolis will be held in September 2014.
en Oskar Back in Amsterdam in april 2013 : http://www.vioolconcoursen.nl/concours/oskarback/252-programma, maar er is vast nog meer.
O ja, Long Thibaut, ooit gewonnen door Frederieke Saeys : http://www.long-thibaud-crespin.org/fr-fr/le-concours-de-violon/le-reglement-violon/
1° Le concours s'adresse aux jeunes violonistes, de toutes nationalités,
nés après le 1er janvier 1980. Je kan dus tot je 32ste nog meedoen.
http://www.vioolconcoursen.nl/nieuws/241-lisanne-soeterbroek-wint-prijzen-in-italie
Lisanne Soeterbroek wint prijzen in Italië 20 juli 2012
Lisanne Soeterbroek, prijswinnaar van het Oskar Back Vioolconcours in 2011(2e), heeft in juli 2012 twee prijzen gewonnen op een internationaal muziekconcours in Padova, Italië.
De violiste heeft een deel van haar prijzengeld uit 2011 besteed aan het meedoen aan internationale concoursen. Zij won op het Concorso Internazionale di Esecuzione Musicale “Premio Città di Padova” maar liefst twee keer een derde prijs: een in de categorie voor strijkers van 23 t/m 40 jaar en de 'premio virtuosite'.
Dus zelfs t/m je 40-ste zijn er concoursmogelijkheden, Stephen heeft nog wat concoursjes te gaan.
Hier een hele waslijst met internationale concoursen : http://www.violina2z.com/english/comp.html
Maar als een conservatoriumstudent een jaar in Belgie heeft gestudeerd kan z/hij meedoen aan ook wel een ""belangrijk"" concours : http://www.prixvieuxtemps.be/index.htm

 

tja, er zijn violisten die van concoursen een carriere maken. Maar als ze denken het concours podium als opstapje voor het concert podium te kunnen gebruiken dan moeten ze toch eens goed kijken naar de statistiek: bijv. het Elisabeth bestaat toch al tientallen jaren (vanaf 1931 of zo) maar het heeft hooguit voor zo'n kleine 10 personen een solisten carriere opgeleverd. Voor de toehoorders - en ik spreek voor mezelf - wordt het steeds minder interessant met steeds dezelfde concours tijgers die langs komen. De programma's zijn in de regel meer van hetzelfde. Hoeft op zich geen bezwaar te zijn, ware het niet dat het lijkt alsof de beoordeling van de jury's ook uniform lijkt te zijn.

 

Zo'n kamermuziekfestival van Janine Jansen in Utrecht of Birthe Blom in Hoorn voegen idd meer toe, ook omdat je dan onbekender repertoire hoort en de sfeer relaxter is met meer nadruk op de muziek dan kleine foutjes waar je op gaat letten. In Hannover is het wel aardig om die Romanze van Joachim eens te horen, maar wel jammer dat het 1e, 2e of 3e vioolconcert niet op het programma staat. De winnaar van 2006 had zelfs het 1e en 2e vc van Joachim voor Naxos op cd gezet, maar speelde bij opening van het concours van 2009 geen Joachim vc. Bij de prixVieuxtemps moeten de kandidaten een vioolconcert van Vieuxtemps spelen (met piano, maar ja beetje klein concours). In 2006 was dat het 2e vc van Vieuxtemps, dat ik zeer waarschijnlijk nooit meer in de concertzaal zal horen, maar toen 8 keer achter elkaar gehoord heb.
In Brussel stond in de halve finale de 3e sonate van Ysaye op het programma, maar in Hannover waren verschillende van de 6 sonates te horen in de 1e ronde reeds. De finale die vanavond net als gister is is niet echt de moeite met 3 x Tsji, 1 Brahms, 1 Sib en 1 keer 1e Shos als verplicht keuze concert. Valt mee dat Britten vc ook als keuzemogelijkheid erbij stond.
Yura Lee heeft aan veel concoursen meegedaan. Toch een manier om op te vallen. Zo ook Hannover. Als Stephen Waarts daar niet aan had meegedaan, was hij onbekend gebleven in Nederland en nu is hij iemand, net als de 2-jaarlijkse Oskar Back-winnaar + een concours is een goede oefening in stress als hij met een prominente dirigent en orkest in een grote zaal komt te staan.
Josef Spacek en Ermir Abeshi kwamen in Brussel in de finale, maar kwamen hier de 1e ronde niet door.

 

Het laatste wat ik van Yura Lee vernomen heb is dat ze altviool speelde in een kwartet. Daar is niets mis mee. Heel goed zelfs. Maar als je ambitie is om solist op de viool op weg naar het grote podium te worden, dan is er toch iets mis gegaan. Ik ben niet tegen concoursen en geloof dat ze een steun zijn voor beginnende violisten, en ja, soms als etalage kunnen dienen. Alleen als men ze allemaal af gaat lopen dan maakt men een verkrampte indruk en door het concours stramien gaat men op een bepaalde manier spelen waarvan men denkt - en naar ik vermoed vaak terecht - dat het in de smaak van de jury zal vallen. En wellicht daarom zal men de vioolconcerten zoals die van Britten met al zijn (voor de meesten onbekende) valkuilen mijden. Zo bezien ben ik het met de uitspraak van Anne Sophie Mutter eens: "Wettbewerbe sind für Pferde".

Voor de concours volgers is Stephen Waarts geen onbekende, maar ik denk dat de gemiddelde muziekliefhebber, of zelfs conservatorium student hem niet kent. Hij speelt goed, maar ik hoor hem liever dan dat ik hem zie optreden. Hij maakt een nogal houterige indruk en brengt het muziekgebeuren toch niet goed over - wat mij betreft een veeg teken voor een carrière als solist. Wat dat betreft vind ik Alexandra Conunova-Dumortier (eerste prijs) een echte soliste. Volledige controle en ze geeft iets door, ook als je haar niet ziet.

Overigens vormen Vilde Frang en Arabella Steinbacher het bewijs dat deelname aan concoursen niet voorwaardelijk is voor een succesvolle carrière als solist. Je zou bijna het tegendeel vermoeden; in veelvuldige deelname aan concoursen schuilt het risico van muzikale deformatie. Ik zou zeggen, deelname is goed, maar met mate.

 

Dat houterige van Stephen Waarts met z'n lange haar doet mij aan Paganini denken. Vilde Frang en Arabelle Steinbacher zijn meer fotomodellentypes die het van hun leuke uiterlijk moeten hebben en ook wel aardig viool kunnen spelen.
Hannes Minnaar heeft ook weer zo'n mooie Alfred Brendel bril met dik montuur. Geen modieus uiterlijk vertoon, maar goed spel.

 

Een aantal grootheden op het gebied van de klassieke muziek, zoals Anne Sophie Mutter, Mariss Jansons, Charles Dutoit, Bernard Haitink en Jaap van Zweden zullen het niet met je eens zijn. De concert agenda's van beide dames - en met name de dirigenten waar ze mee werkten of gaan werken - is een niet te negeren indicatie dat ze meer in hun mars hebben dan een lief snoetje. Natuurlijk kan je wijzen naar PR en hype, maar daar is hier zeker geen sprake van. Je komt ze niet tegen in popi-jopie programma's of iets dergelijks.

Ik ben er niet van overtuigd dat uiterlijk alleen telt. Het is niet te ontkennen dat je sneller de aandacht trekt maar je zal het toch waar moeten maken. Ik denk niet dat je met "aardig viool spelen" bij een Haitink of een Jansons aan moet komen. Je zal bij de programma makers van het Concertgebouw of het Royal Festival Hall met betere argumenten moeten komen dan bevallige lichaamsvormen. De kwalificatie "aardig viool spelen" lijkt me overigens eerder op deze jongeman van toepassing dan op de beide dames. Laat hij eerst maar rijpen en studeren, wellicht dat ik dan over een paar jaar er over denk om een kaartje te kopen voor een van zijn concerten. Als ze er ooit komen...

 

Betreffende Hilde Vrang. Goed dat ze het vioolconcert van Nielsen heeft opgenomen. Verder erg raar dat er op haar website http://www.vildefrang.com/ geen repertoirelijst staat van vioolconcerten die ze speelt. Lijkt erop dat het alweer een goede ijzerenrepertoireinterpreet is, waarbij ik echt niet naar de concertzaal zal gaan als ze zo'n ijzeren repertoirestuk voor de zoveelste keer gaat herinterpreteren of op een cd gaat zetten. Verder is ze niet lelijk en vrij jong.
Stephen Weerts heeft wel een repertoirelijst op z'n website staan, zoals het hoort, even los van met welke grote namen hij werkt of gaat werken. Zijn 2e Castelnuovo-Tedesco wil ik graag eens horen. Feit dat je als 16-jarige halve finale speelt in Hannover zou misschien iets kunnen zeggen over z'n toekomst, hoewel geen garantie. Maar zoals hij z'n 6e Ysaye in de 1e ronde speelde, geeft aan dat dit in ieder geval nu iets bijzonders is voor Nederlandse begrippen. In de halve finale heb ik hem in Hannover gehoord en dat was ook niet verkeerd. In z'n Mozartconcert maakte hij een foutje. Wel leuk dat naast de 3e,4e en 5e Mozart ook iemand de 1e Mozart speelde, hoewel ik er helaas die avond niet live bij was. Die heb die 1e Mozart een aantal keer terug gezien op de website om het stuk wat beter te leren kennen.
Arabella Steinbacher (ook niet lelijk en nog niet oud) http://www.arabella-steinbacher.com/ heeft gelukkig wel een repertoirelijst, waarvoor ik alleen bij Milhaud Darius Violin concerto No. 1 ,Violin concerto Nr. 2, Concertino de Printemps naar de concertzaal zou gaan. Bij viool solostukken ook allemaal bekend spul van Ysaye, Paganini en Bach en bv geen Lipinski- of Wieniawski-solostukken. Voor stukken met piano is alleen de sonate 1 van Schnittke interessant. Dus leuk hoor hoor alweer zo'n goeie (in de ogen van deskundigen) ijzeren repertoireinterpreet (en alweer zo'n culturele armoedzaaier op haar eigen vakgebied) maar ik hoor dan liever een violist die een tandje minder is en originele stukken onder de aandacht probeert te brengen of zelf een kamermuziekfestival organiseert om minder bekende kamermuziek onder de aandacht te brengen.
De finale van Hannover heb ik niet gezien, want die overbekende stukken komen m'n neus uit en die wil ik niet meer horen, even los van hoe ze gespeeld worden.

 

Ik zie niet in waarom een violist het repertoire die hij/zij speelt op een website moet zetten. Het zegt niets over de kwaliteit van het spel. Het lijkt me dat het daarom moet gaan. Voor de rest is het natuurlijk een kwestie van smaak, voorkeur of hoe je het wilt noemen. Wat mij betreft is het niet zo zeer het stuk dat gespeeld wordt dan wat de muziek - bekend of onbekend - met mij doet. En daarbij is de uitvoerende toch heel belangrijk. Ik prefereer een overbekend stuk dat goed gespeeld wordt door een violist die mij toch nog weet te raken met muziek die ik honderduizend keer heb gehoord dan een minder bekend stuk door een tweederangs violist die de compositie misschien door zijn/haar substandaard spel nog meer in de vergetelheid drukt. Of een stuk dat zijn vergetelheid verdient hoe goed uitgevoerd dan ook. Zo vond ik de finale stukken (Spohr en Vieuxtemps) van de vorige Oskar Back editie een hoog slaapverwekkend gehalte hebben en hoewel ik mijn best heb gedaan onbevangen naar de Vieuxtemps te luisteren (later nog door andere uitvoerenden) kon het mij niet boeien. Spohr mag wat mij betreft ook worden vergeten of misschien naast de concerten van Rieding als lesmateriaal een tweede leven krijgen. De etudes van Elizabeth Gilels zijn spannender.

Overigens is Waarts bij mijn weten Amerikaans, met Nederlandse wortels weliswaar, maar wel in Amerika opgeleid. De connectie naar Nederlandse begrippen begijp ik even niet. Het is misschien een prestatie om als 16 jarige in de halve finale van het Joachim concours te spelen, maar het is pas memorabel als je hem als 16 jarige wint zoals Miura Fumiaki in de vorige editie. En dan ook nog de publieksprijs plus de prijs van de critici meepakken. Waarts heeft het leuk gedaan, maar vooralsnog zie ik in hem niet meer dan een beginnende concours tijger en die zijn, als ze veteranen status bereiken, dodelijk saai.

 

En hier is zijn concurrentie:


En met een betere presentatie.

 

De vraag is of het nog beter kan als ze meerjaardig is, maar het valt een beetje onder http://nl.wikipedia.org/wiki/Kinderarbeid vrees ik en zou ze wel tijd hebben voor haar Barbiepoppen? Misschien gooit ze in haar pubertijd de viool wel aan de kant en gaat ze op tae kwan do, maar Stephen gaat als 20-jarige misschien wel electrische gitaar spelen.

 

Zoals u zelf al aangeeft hebben we allemaal recht op een eigen mening. Maar als u een tegenstelling overbekende stukken gespeeld door een goede violist versus minder bekende stukken gespeeld door een tweederangs violist hanteert, gaat u voorbij aan de mogelijkheid dat er goede tot zeer goede violisten zijn die, uit belangstelling voor de vioolliteratuur in zijn geheel, wel degelijk minder bekende stukken spelen. Met soms als uitkomst dat sprake is van werk dat ten onrechte is vergeten. Een aardig voorbeeld in dat verband is Laurent Albrecht Breuninger (2e prijswinnaar van het concours Reine Elisabeth) die het niet beneden zijn stand vindt vioolconcerten van De Bériot, Kreutzer en Lipinski uit te voeren. Een ander voorbeeld is Ulf Hoelscher die alle vioolconcerten van Spohr heeft opgenomen. Of tenslotte Gidon Kremer die een open oog heeft voor ondergesneeuwde werken.

Een tweede aspect betreft het fenomeen 'overbekende stukken'. In mijn verzameling 'geluidsdragers' houden zich meer dan 150 verschillende opnames van het vioolconcert van van Beethoven op. Drie daarvan (Röhn/Furtwängler, Oistrach/Gauk en Grumiaux/van Beinum) vind ik er tussenuit springen, maar eerlijk gezegd ben ik zelfs dan volkomen op dit stuk uitgeluisterd. Simpelweg omdat ondanks de talloos veel opnamen die nadien zijn uitgebracht, geen enkele solist nog in staat bleek iets nieuws aan dit stuk te ontdekken. Hetzelfde geldt voor de vioolconcerten van Brahms, Mendelssohn, Bruch, Tchaikovsky, Glazunow, Lalo en Joost-mag-weten-wie-nog-meer. Voor pianomuziek geldt eigenlijk hetzelfde, evenals dirigenten. Want wie heeft er na Klemperer (van Beethoven), Furtwängler (Bruckner) en Mrawinsky (Tchaikovsky) nog NIEUW licht op deze componisten laten schijnen? NIEUW en dus niet in de zin van 'heb je mijn van Beethoven al gehoord?' Ik maak een uitzondering voor Gergiev, maar die weet voortreffelijk zijn repertoire te kiezen.

De opvatting dat de muziek van zowel Vieuxtemps als Spohr slaapverwekkend zou zijn, deel ik niet. Maar ook ik heb recht op een eigen opvatting (of misvatting). Maar het spelen van of het luisteren naar hun muziek (en die van vele anderen) is onontbeerlijk voor de ontwikkeling van iets als stijlbesef. Want stijlbesef haal je echt niet uit etudes van Schradieck of 'vioolmethodes'. Of luisteren naar alleen maar overbekende stukken. Want dan vraag ik mij in dat verband wel af hoe het, als het luisteren gereserveerd c.q. beperkt blijft tot 'overbekende stukken', is gesteld met de ontwikkeling van de muzikale smaak. Of zelfs maar een vage notie van stijl.

Hopf