meesterviool

Eerst kort iets over mijzelf.
Toen ik 5 jaar oud was ben ik begonnen met vioolles onder de bezielende leiding van Mevr. Verweij. Op mijn 12e deed ik auditie bij het conservatorium in Maastricht. Dit voor de VOCO (VWO-Conservatorium opleiding).
Na toegelaten te zijn volgde ik les bij Dirk Verelst.
Op mijn 16e deed ik vervolgens auditie bij het Koninklijk Conservatorium te Den Haag.
Nog voor ik daar kon gaan studeren kreeg ik een tumor in mijn linkerhand. Na operatieve verwijdering hiervan, liep ik schade aan twee pezen op. Hiermee was mijn viool-carrière ten einde.

Voordat ik zou beginnen in Den Haag, kochten mijn ouders een nieuwe viool met stok voor mij via mijn oud docente Verweij die goed bevriend was met Thijs Kramer Sr. Via hem kwam ik aan het huidige instrument.
Ik heb niet meer kunnen spelen maar afscheid nemen van het instrument was ook niet mogelijk. Nu ben ik 37 jaar en werkzaam in het Medisch vak.
Nu is voor mij het moment gekomen dat ik afscheid ga nemen van mijn instrument en wel met de volgende belangrijke reden.
Een viool wordt er niet beter van door te liggen. Het instrument is altijd geconditioneerd bewaard en met liefde verzorgd. Het instrument is getaxeerd en verzekerd.
Het wordt tijd dat iemand anders het instrument gaat bespelen en zijn bijzonder mooie klank recht aan doet.

De viool is een 18e eeuw Italiaans instrument.

Er zitten twee strijkstokken bij. Een is een studiestok die ik verder niet beschrijf, de andere is een Tourte van Richard Weichold. Deze is wel het benoemen waard. Deze strijkstok is in topconditie en behoort tot de betere klasse strijkstokken.

Het geheel zit in een koffer.

Prijs op aanvraag.

 

Een aanvulling op deze "advertentie".

Kort na het plaatsten van voorgaand bericht werd ik getroffen door een herseninfarct.
Dit heeft ertoe geleid dat ik niet instaat was meer info te verstrekken. Goddank is de restschade bij mij beperkt en kan ik inmiddels weer goed uit de voeten.
Ik heb dan ook dit verhaal weer opgepakt. Het instrument is nu bij Rijsemus vioolbouw te Maastricht voor taxatie en gereedmaken voor verkoop. Gereedmaken betekent hier dat de toets gevlakt wordt.
Het volgende kan ik nog vertellen en zover nodig mag dit gezien worden als rectificatie op bovenstaande.

Als excuus voor fouten in bovenstaande stuk, ik ben moeten afgaan op info van mijn ouders. Ik was zelf nog jong en niet echt geïnteresseerd in het verhaal achter het instrument. Uit onderstaande stuk blijkt waar het verhaal moet worden bijgesteld.

Rijsemus heeft mij weten te vertellen dat de viool niet Italiaans is maar Frans. Geschat rond 1850.
Het is een atelier instrument omdat er geen klossen in de kast zitten, wat betekend dat het per definitie een handgebouwd instrument is. Om welke school of meester het gaat, kon hij nog niet vertellen. Daarvoor moet hij meer onderzoek verrichten. Het instrument verkeert in zeer goede conditie.
Ik was nog erg jong toen ik het instrument kreeg via mijn toenmalige lerares en weet dus niet alles maar bijzonder is te vermelden dat Rijsemus het instrument direct herkende omdat hij de viool destijds heeft opgespoord in opdracht van mijn lerares.
Het instrument is niet van Thijs Kramer geweest, maar deze heeft schijnbaar wel een rol gespeeld bij de zoektocht naar dit instrument.
Daarnaast herkende hij direct de kam die hij zelf heeft gesneden voor dit instrument.

Het is een solo instrument met een uitgesproken warme krachtige klank.
Ik weet nog dat ik nog wel eens commentaar kreeg als jonge violist als ik het instrument bespeelde in orkestverband. De viool had er geen enkele moeite mee om andere violen te overstemmen. Ook mijn docent aan het conservatorium was steeds onder de indruk van het gemak waarmee dit instrument een zaal kon vullen.
Vandaar ook het dempertje op de kam. Meestal studeerde ik hiermee op het conservatorium omdat anders de naastgelegen kamers konden meegenieten.

Verdere bijzonderheden aan het instrument.
Het voorblad bestaat uit twee verschillende bladen. Maar dit is volgens Rijsemus zeker niet het gevolg van een reparatie. Het is zeker authentiek. Het kwam schijnbaar wel eens voor dat een bouwer in die tijd moeilijk aan zeer goed hout kwam. Het komt wel eens voor dat een blad dan uit twee verschillende delen bestaat, maar het is zeker niet gangbaar. Ze zijn overigens wel gespiegeld. Het verschil is zichtbaar aan de nerf.

Dan is de hals waarschijnlijk een keer uitgebroken geweest omdat hier een reparatie heeft plaatsgevonden. Maar hierbij is de kast niet verder beschadigd geweest. Deze reparatie is door een kundig bouwer uitgevoerd. Het lijkt erop dat deze reparatie al zeer oud is.

De eerste bevindingen zijn dat het zeker een bijzonder instrument is dat verder onderzoek behoeft.

De "tourte" strijkstok is een zeer goede stok, wederom in zeer goede conditie. Hierover bestaat geen discussie dat deze goed en waardevol is.
De andere strijkstok mag wat hem betreft naar een beginnend violist die een stuk hout met haar nodig heeft. Deze doet geen enkel recht aan het instrument.

 

Viool oogt een beetje Caussin school achtig. Ik verbaas me erover dat er geen klosjes in zitten dat deden de Fransen namelijk vrijwel altijd, ook bij de goedkopere violen, de Tsjechische makers daarentegen...

 

Geen idee. Ik moet eerlijk bekennen dat ik in de diverse scholen en meesters niet thuis ben.
Uiteraard kennen we allemaal wel de toppers maar er zijn er zovelen meer.
Ik kreeg vandaag te horen dat er gedacht wordt dat dit een viool van Derazey zou kunnen zijn.
Maar ook deze naam zegt mij verder niets.

Wat ik interessant vind, hoe komt men er nu achter hoe oud een instrument is en door wie het gemaakt wordt? Labels zijn vaak nietszeggend.
Ik begrijp dat er stijlen zijn die aan scholen of specifieke bouwers worden toegeschreven, maar er zijn ook legio kopieën.
Stom eigenlijk dat ik die vraag niet eerder heb gesteld aan de vioolbouwer...

 

Taxatie is eindelijk klaar, het gaat dus inderdaad om een Derazey. Mede met dank aan Bromptoms in Engeland.
Samen met de bouwer heb ik besloten dat het instrument daar ter veiling wordt aangeboden. Bromptons heeft al aangegeven dat zij het instrument graag willen aanbieden.

 

Het verhaal heeft een totaal onverwachte wending gekregen. Het instrument is kort na mijn laatste bericht naar Engeland gebracht. Het volgende wil ik jullie dan ook niet onthouden.

Hierbij de mail die ik deze week kreeg.

> Van: Bromptons Auctioneers <peter@bromptons.co>
> Datum: 4 oktober 2013 13:42:43 CEST
> Aan: <jos.keulders@xxxx.nl>
> Onderwerp: Valuation appraisal from Brompton's Auctioneers (Ref: [VALUATION_REF])
>
> Dear Mr. Keulders,
>
> Thank you for taking the trouble of sending me your instrument. I remember the images we recieved earlier and we have to apologize. The valuation turned out to be completely wrong. Let me explain, this instrument has no label, but bears a signature and number on the inside.
>
> In my opinion it is certainly French and dates from circa 1850-1855. Concluding investigation we are delighted to inform you that it is a Jean-Baptiste Vuillaume, and modelled after Nicolo Amati - which is unusual for him who preferred Strad and Del Gesu to copy. So this violin turned out to be a rare and valuable found.
>
> Our next sale is in March and we would be delighted to include it in.
> Please contact us to learn the value and further as to how we can accommodate you in the sales process.
>
> Kindest regards,
>
> Peter Horner
> Brompton's Auctioneers


Hier werd ik dus even stil van. Net als de bouwer die hem eerder zag overigens.

 

Zo heeft deze bijna idiote reis ons gebracht van: vermoeden Caussin, naar Derazey tot Vuillaume.

Ik kan het nog maar moeilijk bevatten.

 

Vreemde gang van zaken, ik zie er echt geen meesterwerk in namelijk... ik ben heel benieuwd naar de handtekening foto's, kun je die plaatsen op het forum? De handtekening met al de rondjes eromheen bedoel ik

 

Gefeliciteerd. Als het nu een Vuillaume blijkt te zijn, ben ik wel benieuwd naar de oorspronkelijke vraagprijs. Chris is alleen maar een beetje jaloers geloof ik!

 

Nee hoor ik kan me alleen niet voorstellen dat het een JBV is, ik heb er nu 5 gezien en leken hier niet op. Maar dat waren ook geen Amati modellen...

 

Wat dit verhaal weer eens duidelijk laat zien is dat de oorsprong van een ongesigneerde viool bijna niet te achterhalen is: want ondanks het briefje van Brompton denk ik toch dat straks bij de veiling in de catalogus gewoon staat "JBVuillaume attr." En dan is het aan de kopers om te bieden. Een Vuillaume zonder hoekklosjes? Ik weet niet.. En trouwens: hoe groot is eigenlijk de kennis van de taxateurs vóór Brompton? Natte vinger? Grote duim? Hmm :/

 

Ik ga de beoordeling niet ter discussie stellen als eigenaar. Ik denk dat dit duidelijk moge zijn.
De viool is aan de binnenkant bekeken met een scoop. De handtekening staat ter hoogte van de rechter schouder. Dat verklaart denk ik, dat deze eerder niet gezien is.
Dat is ook de reden dat er dat er een aantal weken overheen is gegaan.
Het instrument heeft een hoop vraagtekens opgeroepen juist omdat het afwijkt dat van het "gangbare".
Ik begreep ook dat een kenner die instrumenten beoordeeld voor Tarisio het instrument is komen bekijken. Er gaat nog een contra-expertise plaatsvinden om de zekerheid zo groot mogelijk te maken.

Dan de klosjes, Tarisio heeft vorig jaar een Amati model geveild waar de klosjes ontbraken. Dit is dus geen reden om te stellen dat het per definitie geen JBV zou kunnen zijn.

Ik heb vooralsnog alleen een beschrijving, geen foto's.
Beste Bert, de waardeschatting wil ik eventueel in pb laten weten, maar deze ga ik vooralsnog niet plaatsen op dit forum.

Als laatste gewoon mijn gedachte met gezond boeren verstand.
Ik kan mij niet voorstellen dat een veilinghuis met redelijk goede naam een instrument aanbiedt als zijnde, eender wat, zonder dat te kunnen staven. Zeker als het om grotere bedragen gaat. Een dergelijk grote fout zou al snel de naam te grabbel kunnen gooien. In het ergste geval zou ik persoonlijk het instrument dan niet veilen.

 

Er is maar 1 expert bij Tarisio, Jason Price. Die weet veel maar niet alles, ik verkoop zelf veel via Tarisio en soms klopt de omschrijving/attributie niet soms goedschiks soms kwaadschiks.

We moeten niet vergeten dat JBV heel veel mensen in dienst had die de meeste violen maakten, alleen de aller meeste violen zijn volledig van de hand van JBV, dat wil niet zeggen dat de violen uit zijn atelier slecht zijn, integendeel hele grote makers hebben voor hem gewerkt.

Richtprijs (omdat het een amati model is, toch lastiger) €80.000

 

Wat bedoel je met het laatste?

 

Zoals ik het zegt, soms klopt de attributie niet. Meestal gaat om hele kleine foutjes zoals een strijkstok die overduidelijk persoon x gemaakt is maar wordt toegekend aan gemaakt voor firma x. Omdat die persoon enkel en die firma leverde. Snappie?

 

Begin 20e eeuw werkte J.J Martin voor Thibouville lamy en maakte daar de mooiste stokken, als je dan een stok tegen komt gestempeld Jerome Thibouville Lamy en het is een Vuillaume model dan is het voor 99% zeker dat hij van de hand van Martin komt. Tarisio kan dit dan neerzetten als gemaakt voor Jerome Thibouville lamy. Snappie?

 

Tsss, die Chrish, verkoopt af en toe via Tarisio. Je stijgt in mn achting ;-) Dus als ik een viool wil hebben moet ik bij jou zijn?

Kan er nog wakker van liggen: zag dat in 2011 bij Christies een viool van Serge Stam was verkocht voor zo'n 1850 dollar. Je zult voor dat bedrag maar zo'n viool hebben. Dat is nog eens mazzel hebben

 

Je zult maar een viool van Serge Stam zelf hebben gekocht voor een veelvoud van dit bedrag; dan is het begrip "mazzel" erg rekbaar geworden. :|

 

Ja eens. En tot frustratie van de vioolbouwers natuurlijk. Als ik Stam een viool laat bouwen ben ik aardig wat geld kwijt. Als ik de viool de dag erna verkoop lijd ik flink verlies. Zie bijvoorbeeld op Tarisio dat een viool van Vedral te koop wordt aangeboden (Remi, sla je slag!) voor dat bedrag kun je een hedendaagse bouwer geen instrument laten bouwen.