Heel bizar: je maakt met behulp van een computer een scan van een Stradivarius. Je legt een blok hout in een 3D printer en de laser gaat aan de slag. Na een tijdje rolt er een viool uit de printer. Kam, snaren, staartstuk etc. erop zetten en spelen maar: Hier te beluisteren: http://www.ad.nl/ad/nl/1009/Video/video/detail/3444865/De-3D-viool-in-actie.dhtml
Hout? lijkt mij kunststof. 1/3 meer gewicht dan een trad. instrument! Die 3-D pistolen zijn van het internet gehaald vanwege de veiligheid; vanwege de ultieme lelijkheid van dit ding mogen ze de receptuur wat mij betreft ook van het net halen (zo het er al op staat natuurlijk) Gelukkig zijn 3D prints op dit moment nog peperduur. :|
Voor iemand die alles wat oud, antiek of Italiaans is en waaraan om die redenen een hoge prijs is verbonden, kan ik me die uitspraak goed voorstellen. Nu maar wachten tot China de eerste massaproductie op de markt gaat brengen. Gelukkig kan zo'n 3D-printer nog niet eens een betrekkelijk eenvoudige fatsoenlijke toets produceren, zodat ik niet bang ben dat dit soort maaksel de markt gaat veroveren. Nou ja, misschien dat Liuwe er ooit nog eentje gaat aanschaffen? Mocht dat moment daar zijn, dan houd ik me aanbevolen om daar eens wat fotootjes van te zien en de ervaringen te mogen lezen.
Even voor de duidelijkheid, Frits, de eerste zin van je vorige reactie klopt helemaal niet: er staat helemaal niet in wát ik nou vind van "alles wat oud, antiek of Italiaans is": de semantiek van deze zin ontgaat me dan ook. Ik heb het getoonde 3D-instrument met een zekere verbazing bekeken, omdat het ook nog niet eens zo gek klonk. Dat dan de vorm van de toets er niet helemaal goed uitkomt, vind ik niet zo belangrijk. Dat zo'n instrument dan toch nog behoorlijk klinkt, dát vind ik intrigerend. Want dat betekent dat al die hocuspocus rond het bouwen en lakken van violen misschien toch niet zoveel hocuspocus bevat, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik heb in een documentaire gezien hoe ze met ongeveer dezelfde methode ook vingerkootjes konden maken met behulp van stamcellen die dan bot(=been..) werden. En de violist die dankzij dat 3D-vingerkootje dan weer op zijn 3D-viool kan spelen: dat, Frits, noemen ze vooruitgang!
Klinkt een beetje dof/nasaal en schel bovenin. Het zal nooit zo mooi klinken als een viool met goed hout en goede diktes. Hij zegt zelf al dat de viool zwaarder weegt, dat verklaart de dofheid.
Het gebruikte materiaal om te kunnen 3D printen is nog enigszins beperkt, ook hierin zullen verbeteringen komen. Dus qua gewicht en sterkte zal er we verbetering zijn te verwachten. Dit kun je een beetje vergelijken met een matrixprinter van vroeger t.o.v. de laserjets voor de particulieren van nu. De vooruitgang is angstwekkend vind ik maar zeker ook mooi. Daarom is intrigerend op zijn plaats Verwachtingen zijn al dat er huizen en voertuigen zullen worden geprint in de toekomst. Overigens heb ik ook al een filmpje gezien van geprinte afstandbediening libelle (prototype). De flexibele beeldschermen (bijna voor de consument binnen bereik) zijn overigens middels een soort van drukpersen gemaakt, ook een soort van geprint, complete elektrische schakelingen enz... Dat buiten beschouwing, ik vind die viool er walgelijk uit zien, de klank is nog zo slecht niet en dat voor de 1e, let wel de 1e 3D geprinte viool. Dit is niet meer dan een prototype. Ik ben wel benieuwd hoe een gemiddelde vioolbouwer zijn 1e viool er uit ziet/ klinkt.
Ik heb hem beluisterd met een Sennheiser HD 565 Ovation hoofdtelefoon en ik vind de klank heel acceptabel. Maar uit reacties van andere forumleden is mij allang duidelijk dat mijn smaak niet erg verfijnd is. Waar ik erg benieuwd naar ben: zijn de zangbalk en de stapel mee-geprint tijdens het printproces?
Eerste reactie: WOW... Tweede reactie: Oh my god (niet on Christelijk bedoeld). Derde reactie: WOW Er zal nog een lang weg te gaan zijn, veel fouten er uit halen. ik denk losse onderdelen maken. als je toets niet goed is... Aan de andere kant, aanpassingen aan dikteverdelingen en dergelijke. Ik weet dat ik weer de knuppel in het hoender hok gooi, besef dat traditionele vioolbouwers zo langzamerhand een rolberoerte krijgen van al die nieuwe dingen die hun beroep aanvechten. Zelf denk ik dat het voorlopig niet zo'n vaart zal lopen. Het duurt nog enkele jaren en dan leren we te aanvaarden dat een Chineese replica viool net zo mooi klinkt als een Strad, en dat straks een composiet/carbon instrument net zo een mooie toon kan voortbrengen als een instrument uit 1624. Het is nog even wennen en we zijn al meerdere keren besodemietert. Een beroemde (ik zal zijn naam niet noemen) Cellist die niet zijn Stradivarius Cello bespeelde maar een overgelakt modern instrument. En geroemd wed om zijn spel en de fraaie klank van zijn Strad Cello. Allemaal tussen de oortjes. Wat betreft de 3D viool, veel kansen, veel aanpassingen en correcties. Zelf zou ik wel willen meewerken aan een dergelijk project, aan het vervolmaken van een kunststof instrument, in dit geval een viool. De hele techniek staat in zijn kinderschoentjes. laat staan wat er straks volgt.. Oh ja Elman, er gaat geen hout i het machientje maar gewoon een polymeer dat met multipointlasers verhard wordt. Mulitpoint laser scribing (zo als ik het weet) is het concentreren van drie of meerdere lasers op een punt waar een fusie plaats vind. Meerdere (zwakke) lasers komen op een punt tezamen waar ze een brandpunt vormen en een stof binden. Laagje voor laagje word (gebrand) opgebouwd uit een polymeer. 't is een beetje de basis maar ik kijker naar uit. Voorlopig maak ik me geen zorgen over de klassieke vioolbouw. Deze zal blijven bestaan en als het zo door gaat zullen ze moeten leren en #d viool te onderhouden of repareren. TOT. Tot het zo ver is dat je een 3D Del Gesu besteld, laat optuigen en als deze van de trap valt en kaduuk is, je gewoon voor een X bedrag weer een nieuwe koopt. #d is digitaal is reproduceren tot je een ons weegt en afhankelijk van de precisie van de 3D printer. En die is op dit ogenblik c.a. 0.1 mm en wordt alleen maar beter Remi
Zelf ben ik ICT-er en dus van nature nieuwsgierig naar nieuwe dingen. Ik sta er niet voor open, ik wil voorop lopen en overal mijn neus in steken. Toen ik met de strijkerswereld in contact kwam verbaasde ik me over de traditionele insteek en snapte niet dat er nog iemand bij een concert naast een pianist zat om de blaadjes om te draaien. Waarom staat daar geen iPad met voetpedaal of met microfoon die meeluistert en zichzelf omdraait? Inmiddels diverse jaren later en veel gesprekken met een vioolbouwers over hout, instrumenten, klank etc. heb ik ook wel geleerd dat elk stuk hout anders is, andere eigenschappen heeft en dat traditionele vioolbouw ook een kwestie is van gevoel, kloppen op het bovenblad, trillingen die zich verplaatsen, ergens tegen aan stoten en terug komen, dikte verdelingen, jaarringen, snel en langzaam groeiend hout etc maar vooral de smaak van soort geluid. De ene vindt nasaal mooi, de andere juist fel en ga zo maar door. Voor de gemiddelde beginner (zoals ik) is elke willekeurige Chinees die goed is afgesteld een prima viool maar hoe beter te speler des te meer klank kleuren er uit een instrument kan komen en dan komt zo'n 3D printer voorlopig ernstig te kort. Voor deze groep spelers is een handgebouwde (liefst op smaak) viool nog steeds de beste keuze en geen enkele machine kan daar voorlopig aan tippen.
Bijzonder, gewoon! Dat mensen dit bedenken! Dat mensen dit bedenken vind ik eigenlijk best jammer. Aangezien het ook heel gaaf is dat de techniek al zover is, vind ik het jammer dat dit soort snel-met de machine gemaakte- violen gemaakt worden. Zelf vind ik het namelijk veel bijzonderder wanneer ik op een oude Stradivari speel!
En voor de rest gaat het wel goed? Sorry maar ik kan er niet een knoopje aan vast binden. Je bespeelt dus een echte Stradivarius? Of ligt het iets anders. Remi
misschien bedoelde Felix dat hij bijzonderder zou vinden wanneer hij op een oude Strad speelt dan op die 3D viool. Tja.......natuuuuuuuuuurlijkkkkkkkk!!
Dat vermoedde ik eigenlijk al Zo zou ik als eenvoudige fietser wel eens een rondje op een Triumph Bonneville willen maken Maar ik vrees dat eenmalig een Stradivarius onder je kin houden wel eens op een teleurstelling zou kunnen uitlopen. Want er gaat veel tijd gemoeid met het bekend en vertrouwd raken met een andere viool. Met iedere viool eigenlijk, dus niet alleen de -terecht of ten onrechte- 'beroemde' instrumenten. En de gedachte dat je met behulp van een peperduur instrument automatisch 'beter' gaat spelen, berust op een misverstand. Het leerstuk van een betrouwbare techniek en een loepzuivere intonatie blijft ook hier van toepassing. Want vals spelen gaat ook voortreffelijk op een Amati :/ Het kan natuurlijk zo zijn dat je, als inmiddels gevorderd violist, de mogelijkheden van je viool wel hebt uitgeput. En dan moet je inderdaad omzien naar een beter instrument. Maar dat hoeft dan niet gelijk zo'n onbetaalbaar Italiaans instrument te zijn, want daar sta ik ook wat (erg) ambivalent tegenover. Maar die opvatting is in deze groep al vaker verkondigd :lol: Ronald
