Ik heb tot ongeveer mijn 17e, 18e cello gespeeld, in totaal een jaar of 8. Toen ben ik ermee gestopt. Nu, ruim 20 jaar later, zou ik mijn cellisten-carriere graag nieuw leven in willen blazen. Ik vind het nog steeds een schitterend instrument. Misschien nog wel mooier dan in mijn pubertijd. Probleem is dat ik geen noot meer kan lezen. Ben het compleet verleerd. Ik kan me voorstellen dat het raar klinkt, maar het is echt waar. Kan iemand mij de basis van het cello spelen/noten lezen uitleggen? Ik ben ervan overtuigd dat een en ander dan weer moet gaan dagen. Mijn financiële situatie laat het niet toe om lessen te nemen. Ik hoop dat iemand me op weg kan helpen. Alvast bedankt.
Trissie73 Welkom op ons forum. Wat leuk dat je na zo veel jaren toch de draad weer oppakt. Als ik jou was zou ik heel rustig beginnen met toonladders. Veel van wat je destijds geleerd hebt zit nog ergens in je hoofd. Het komt vanzelf weer bovendrijven, net als fietsen je verleerd het niet. Hou je ons wel op de hoogte van je vorderingen Groet Remi
Ik zou op zoek gaan naar een moderne Cello Methode, liefst een boek met een CD zodat je ook voorbeelden kunt horen. Als je zo'n boek koopt, in combinatie met de kennis die vanzelf weer boven water komt als je er mee bezig bent...kun je vast een heel eind komen. Zijn er hier cellodocenten die een advies kunnen geven in goede cellomethodes voor beginners?
Wat leuk dat je het weer oppakt inderdaad! Denk dat er toch een hoop weer boven komt. Wellicht zou je zo af en toe les kunnen nemen waarbij je betaalt per les? Dan heb je niet die hoge kosten van wekelijkse les maar krijg je toch wat raad en daad m.b.t. houding etc.
Trissie, Je hebt een Cello thuis... Wie houdt je tegen, ik ken je woonsituatie niet. Maar zelf speel ik vaak als er niemand thuis is. Heeft "bijna" niemand er last van. Niet dat ik zo slecht speel, maar ik houd er niet van dat jan en alleman zit te kijken (ik moet optreden). En ik moet toch bescheiden zijn, ik wil graag solistisch spelen, maar het gaat vaak niet, (vingertjes in de knoop). Ik vind het juist heel leuk dat je dat pracht instrument weer op pakt en zou heel graag een cello willen hebben. Mijn hemel wat een mooie klank, wat een mooie toon. Buiten mijn viool, mijn sopraantje zou ik heeeeeel graag een cello willen proberen. Remi
Ja, Trissie, net als de anderen wordt ik blij van je nieuwe start. Een cellomethode, zoals ook Willeke adviseert, moet wel te vinden zijn. Bij stretta-music kun je op de website de eerste pagina's van een boek bekijken. Zodat je weet wat je bestelt. De tip 'toonladders gaan spelen' vind ik ook een goeie: heel veel zal boven komen zodra je weer gaat spelen. Veel succes! En stel je vragen onderweg !
Hi Trissie, Wat heerlijk dat je weer wilt beginnen met cellospelen! Ik ben in juni begonnen met cello spelen, op oudere (47 ) leeftijd. Ik had toen nog nooit een instrument bespeeld of noten leren lezen. Wat een instrument... We zijn nu 5 maanden verder en ik vraag me af waarom de cello nooit eerder in mijn leven is gekomen, waar had ik nu kunnen zijn als ik eerder/heel vroeg was begonnen. Maar ik denk dat het moest gaan zoals het nu gaat. Net zoals dat jij het nu mooier vindt dan toen in je puberteit... Ik ben wel in de gelukkige omstandigheid om wekelijks drie kwartier les te kunnen volgen. Ik zal je vertellen welke methoden ik volg in de les. We zijn begonnen met "A flying start for strings", Cello Book 1. Nu zijn we bezig met "Suzuki Cello School", vol. 1. Het eerste boek dat ik noemde begint gewoon met het bespelen van de open snaren en dan wordt langzaamaan het gebruik van de linkerhand ingevoerd, maar dat blijft in dit boek bij de 1e positie. Wat je hierin speelt zijn vooral oefenregels. In het tweede boek staan al echte kleine muziekstukjes, hele aangename en prettige stukjes om te spelen, maar ook alleen de 1e positie. Verder luister ik veel naar cellomuziek en kijk ik op Youtube naar cello optredens, mijn favoriet is Mischa Maisky! Ik hoop dat je wat hebt aan mijn ervaringen. Heel veel succes en vooral weer heel veel plezier. Groetjes Judith
Je kunt ook af en toe een les nemen bij een conservatoriumstudent (als je in de buurt woont van een conservatorium, tenminste). Dat is meestal een stuk goedkoper. Als je je oude lesboeken nog hebt, kun je daar in bladeren, gewoon weer bij het begin beginnen. Je weet nog wel hoe de snaren heten, en dan kun je ze vanzelf terugvinden in de bladmuziek en via toonladders weer een beetje grip krijgen op het noten lezen. Wikipedia/internet kan daarbij misschien ook nog wel helpen. Zoeken op F-sleutel levert al een plaatje op van noten met hun namen eronder geschreven. Of anders boeken over muziektheorie of beginnersboeken. Ik zou sowieso eens in de bibliotheek gaan kijken. Als het een grote bibliotheek is, hebben ze vast ook een bladmuziekcollectie.
Beste Trissie73, Ik herken de situatie vooral wat betreft muziek lezen, ik kon in mijn jonge jaren vlot "van het blad spelen" zoals men dat zegt in Vlaanderen = direct spelen wat je leest dus zonder voorafgaande analyse van de partituur (gaat uiteraard enkel bij vrij eenvoudige muziek en is niet voldoende als je deze echt wil overbrengen maar het is goed voor je zelfvertrouwen). Toen ik zoals jij 20 jaren later weer wou beginnen was dat weg MAAR het komt gauw terug als je het volgende doet: ritmische oefeningentjes in gelijk welk leerboekje (ik gebruik die van mijn 9 jarige zoon waarvoor het "kinderspel" blijkt te zijn) = beats tellen (1 2 3 4) en ondertussen ritme klappen in de handen, de eerste weken moet je blij zijn met 1 correct geklapte (en luidop getelde!) maat, maar 10 minuten per dag doen wonderen. Voor het sleutellezen (voor cello zijn dat er gewoonlijk maximum 3 en voor veel muziek enkel F denk ik, maar dat weet jij beter) kan ik je een fantastisch boekje aanraden van de franse professor Dandelot "Manuel pratique pour l'étude des clés" (parktische handleiding voor het sleutellezen), je hoeft er geen woord Frans voor te verstaan om zijn methode ook weer 10 minuutjes per dag toe te passen: staat vol leesoefeningtjes volgens de referentiepunten methode: eindeloze (zo lijkt het eerst) opeenvolging van steeds dezelfde 3 noten (de referentienoten) en dan komen er daartussen een paar bij (weer een hele reeks oefeningetjes) en dan krijg je nieuwe referentienoten. Gewoon kwestie van elke dag opnieuw bij het begin te beginnen en na enige tijd fiets je vlot tot aan de hoogste en de laagste hulplijntjes (waarvan je je dan afvraagt waarom dat nodig is want dan wordt meestal de sleutel gewijzigd). Met veel sympathie, Peter
Wat geweldig, al die positieve reacties en de tips. Mijn hartelijk dank daarvoor. Biedt me een hoop zelfvertrouwen om mijn cello weer op te pakken. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik de daad nog niet bij het woord gevoegd heb. Maar ik heb er al meer vertrouwen in dat het wel weer terug komt. Ik ga in ieder geval alvast op zoek naar mijn lesboeken uit die tijd. Terug naar de basis, beginnen met toonladders, dan gaat het vast goed komen. Ik hou jullie op de hoogte. Nogmaals, hartelijk dank.
Het heeft uiteindelijk toch nog even geduurd, maar ik heb 2 weken geleden een "proefles" gehad en gisteren mijn eerste echte officiële les gekregen. En toevallig bij dezelfde lerares die ik 30 jaar geleden ook had. Wat een genot om de cello weer op te pakken. Moet wel helemaal bij nul beginnen, hoewel de basis er toch nog wel inzit. Heb een mooi startersboek en nu al komt er weer wat van de kennis boven drijven. Verheug mij nu al op de volgende les, over 2 weken.
