Hoihoi, Ik was vandaag weer heel gelukkig, want na een lange tijd laat mijn lichaam het weer toe om cello te spelen. Ik was de hele cello aan het inspecteren om te kijken of alles nog prima was. Dat is gelukkig, (zo op het eerste gezicht en geluid) het geval. Alleen zit er best wat stof in mijn cello wat ik er eigenlijk uit wil hebben. Ik weet alleen niet hoe. Heeft iemand een tip hoe ik dat het beste kan doen? alvast bedankt! Groetjes, Monica
Hoi Monica, Fijn dat je de mogelijk weer hebt om je aan je instrument te wijden. Inspecteren , schoonmaken (en een beetje vertroetelen ) is dan een leuke opstap naar het nieuwe begin. Misschien is het een idee om er ongekookte rijst in te strooien. Even schudden en met de klankgaten naar beneden gericht de rijst er weer uit te laten vallen. Als je niks meer hoort, is je cello leeg. Dat neemt veel stof mee. Je kan de rijst met een theedoek weer stofvrij maken zodat de behandeling herhaald kan worden. Als je daarna de rijst met water wast, kan die weer gebruikt worden waar het voor bedoeld is. Misschien heb je er iets aan.
De Rijstmethode is voor violen en alten wel handig, maar voor een cello is het een krachttoer. Ik zou me om een beetje stof in het instrument niet te veel zorgen maken.
Hoewel Bert een bijna negatief advies geeft om de stof uit je Cello te krijgen met de rijstmethode, kun je het wel gewoon “doen”. De verzamelde stof uit een viool krijgen is gezien het gewicht van het instrument veel makkelijker en met de cello moet je zeker wat omzichtiger te werk gaan maar het is niet onmogelijk. Met deze reactie wil ik echter niet de indruk wekken dat ik het beter weet dan Bert, Bert heeft denk ik c.a. 20.000 keer meer ervaring dan dat ik dat heb maar het gaat er volgens mij om dat we ideeën en ervaringen uitwisselen. En door middel van het uitwisselen van kennis en ervaring tot een breder inzicht komen. Ideeën lijken mij altijd welkom. Een paar handjes rijst in en viool kunnen wonderen doen. Lekker kantelen en de rijst zijn werk laten doen. Enkele onsjes rijst in een viool van c.a. 450 gram is een kwestie van ronddraaien, kantelen en uitschudden. De viool weer lekker schoon, meer niet. De Cello weer lekker schoon, en dan moet ik het me (helaas) virtueel voorstellen. Een grotere kam, en groter gewicht, hogere zijkanten en moeilijker handelbaar, de grotere afstand toets corpus. Dus kan ik me de reactie van Bert heel goed voorstellen. Een relatief groot instrument met veel gevoelige en kwetsbare punten, een kam die huizenhoog boven het corpus uitsteekt, een toets die ook al vrij hoog van het corpus zit, het gewicht. Toch is het naar mijn menig wel te doen, maar met minimaal twee personen en je hebt wat meer rijst nodig. Even een beetje heel eigenwijs: Cello (er stond Chello) met stof, een pond rijst (geen snelkook maar gewoon gebroken rijst) en minimaal twee personen om de cello te draaien en rollen. Rustig te werk gaan want we willen dat de stapel gewoon blijft staan. Dus gaan we rustig te werk. Rustig werken en draaien en op het laatst het instrument met de ff-gaten naar beneden blijven draaien en keren (met z’n tweeën), rustig alle rijst er weer uit schudden en je hebt een “Schoon” instrument. Bert, Frits e.a. corrigeer me a.u.b. als ik fouten maak, het gaat mij er niet om dat iemand zijn instrument naar de eeuwige jachtvelden helpt of verkeerd behandeld. Remi
Ik moet nog wel aantekenen dat de eenmaal gebruikte rijst beter kan worden weggegooid, aangezien een flink vervuild instrument ook zaken als spinnenpoten, spinnenwebben, vliegenfecaliën en wat dies meer zij bevat.Dat lijkt mij een reden voor "voorgoed ongeschikt voor consumptie" Het soort rijst maakt niet uit, de goedkoopste van de Aldi is goed genoeg. Het kan natuurlijk wel met rijst in een cello, (niet Chello Remi, FOEI!) maar het is een krachttoer met risico's
Remi, er is maar één oude brombeer op dit forum en jij weet wie. Jij en ik zijn alleen maar oud c.q. héél oud
Kun je voor een cello niet beter ongekookte bruine bonen gebruiken in plaats van rijst? Gezien de grootte van het instrument? ...
Ik ga er van uit dat je reactie serieus is bedoeld. Zo niet, dan heb ik er niet om kunnen (glim)lachen. Er zijn een aantal redenen voor dat bruine bonen minder of niet geschikt zijn: het oppervlak van een (ongekookte) bruine boon is veel gladder dan die van een rijstkorrel het effectieve oppervlak van een rijstkorrel is vele malen groter dan die van een bruine boon ad 1) er zal nauwelijks of geen stof aan gaan hechten ad 2) een handvol is al voldoende
Voor degenen die bruine bonen te glad vinden, bestaat er natuurlijk ook nog de veel ruwere kikkererwt. Als ik zo mijn fantasie laat werken, kom ik nog op een ander idee: kennen jullie die kunststof plumeau's die door wrijving statisch worden en stof naar zich toe trekken? Als je die "haren" afknipt en aan een koord van een meter lang weet te bevestigen, kan je dat lange koord met de statische haren makkelijk in de cello brengen. Even schudden... Wel het uiteindje uit de F-gaten laten hangen.
Maar het 'probleem' met de kikkererwt is ook hier weer, dat het effectieve oppervlak niet erg groot is. Dat komt door het volume wat zo'n erwt inneemt. Ten opzichte van een gebroken rijstekorrel scheelt dat nogal wat. Ik neem aan dat je niet alle haren afknipt, maar de zijtakken van de plumeau aan een koord bevestigt? Geen idee of het werkt want hoe ga je die over de hele bodem halen? Als je de statische elektriciteit wilt aanwenden -wat op zich een prima idee is- kun je misschien ook wel een doekje met microvezels gaan toepassen. Alleen blijft ook hier weer het probleem: hoe beweeg je die over het gehele bodemoppervlak? Schudden gaat niet.
Als de haren bevestigd zouden zijn aan een flexibele maar ook enigszins stugge draad, zou het misschien kunnen. Hij moet dan stug genoeg zijn om de plumeau tot in de uithoeken te krijgen, maar niet stug genoeg om de stapel van zijn plek te duwen. Wie weet, komen we hier nog tot een geniaal productidee? Hoe dan ook, met bruine bonen lijkt het mij nog een hele uitdaging om ze allemaal weer door de f gaten naar buiten te krijgen...
