De ballen van Mozart Net terug van een weekendje Salzburg. Veel zon, muziek en Mozart. Natuurlijk Mozart. Salzburg is Mozart en Mozart is Salzburg, - een beetje zoals Hemingway en Key West. Ook in Salzburg deinzen platte commerçanten niet terug om munt te slaan uit de nagedachtenis van het genie. De meest afschuwelijke mozartuitmelkerij is wel die van de zgn. Mozartkugel, een praline van chocolade met marsepeinvulling. Bakker Fürst kwam in 1895 - dus ZOWAT EEN EEUW NA DE DOOD van de componist - op het idee van deze intussen beroemde Salzburger lekkernij. Ze had net zo goed Michael Haydn-kugel kunnen heten, of aartsbisschop Colloredo-kugel..., maar Mozartkugel brengt natuurlijk meer centen in de la. Stel je het volgende voor: in het jaar 2100 komt een linke brouwer uit het Vlaamse dorp Machelen-aan-de-Leie op het idee om een Gerard Reve-pils te lanceren. Dus zowat 100 jaar NA de dood van de beroemde schrijver. De lippen van Reve kunnen het biertje dus nooit beroerd hebben. En een eeuw later, dus rond 2200, verdringen Reve-fans zich om een ECHTE AUTHENTIEKE Reve-pils te drinken. U begrijpt al lang waar ik heen wil: de Mozartkugel is nep, fake, bedrog, oplichterij van het zuiverste water. Nu zou me dat niet echt gestoord hebben als de prijs in overeenstemming was met het aangebodene. In elke toeristische stad wordt - op zijn Vlaams - BROL of - op zijn Hollands - ROMMEL verkocht. Je speelt als toerist het spel mee want het is een leuk souvenir. Maar zegge en schrijve EEN HELE EURO voor een praline die in wezen niks te maken heeft met Joannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart? Dat riekt naar zakkenwasserij, nee, het IS zakkenwasserij! Ik geef jullie een goede raad: koop maar eens in die scone stede Brugge een paar ons echte Belgische pralines. Dat is kwaliteit voor een redelijke prijs. Ik heb dus geen eene verrekte Mozartbal gekocht. En bij deze zou ik elke Salzburgganger willen vragen om met ingang van vandaag de ZOGENAAMDE Mozartkugel te BOYCOTTEN! (Dit bericht is door JCB bijgewerkt op 20/07/2006 om 16:56 uur)
Nou ik heb ze op een van mijn zakenreizen juist wel gekocht op de vlieghaven van Wenen, voor het 'thuisfront'. En ze waren er zeer te vreden mee. Ik vond ze trouwens van hoogwaardige kwaliteit, maar dan moet je natuurlijke wel vergelijkingsmateriaal hebben als je dit zegt. Is die vergelijking er in de vorm van de Belgische pralines? Ik vraag het me af.
De Belgische pralines gaan natuurlijk door voor de allerbeste en elke Vlaamse pasteibakker heeft zelfgemaakte pralines in de uitstalkast. Het is zowat een kunst bij ons. Ik neem aan dat de Conditorei Fürst die de mozartbal heeft uitgevonden vakwerk levert. Lekker zullen ze dus wel zijn. Uiteraard heb ik een bal geproefd, maar dan van dat goedkope soort dat je overal in de supermarkten vindt. Was maar gewoontjes. Nog eens: over de kwaliteit van de Fürstkugel (betere naam dan dat Mozartkugel want zoals gezegd heeft het in wezen niks met Mozart te maken) laat ik me niet uit. Wel over de prijs die niet in verhouding staat met het produkt. 't Is eigenlijk pure zakkenwasserij en dat stoort mij. Hadden ze het ding Salzburgkugel of Fürstkugel of zoiets genoemd dan ware dat mij om het even. Maar ze geven het de naam van een wereldberoemdheid, louter omdat dat centen in de la brengt. Niets meer dan bedrog! De klant staat natuurlijk vrij om het d
Beste JBC, Ik wil niet lullig doen, maar beste Zuiderbuur. Alle zunne, de eerste Hollander die betere pralines weet te maken als het volk der Belgen moet helaas nog geboren worden, helaas maar het zij zo. Santé
Remi, ik BEN Belg. In marginae: het is niet JBC, maar JCB. Staat voor de alomgekende Johann Christian Bach. Avé
Mijn wel gemeende excuus. Flaming, neem ik aan? (sorry, slip of het keyboard) Vlaming. Remi (Dit bericht is door remi bijgewerkt op 21/07/2006 om 16:11 uur)
Je hebt Flemming en Vlaming. Een wereld van verschil!! JCB is weliswaar een Duitser maar hier is 't ie een Vlaming en ook geen broer van JSB!!
Thanks Frits, Is reeds gecorrigeerd Vlaming: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vlaming Vlamingen zijn de inwoners van Vlaanderen, een deelstaat van de federale staat België. Het overgrote deel spreekt Nederlands. Ze hebben de Belgische nationaliteit. Sommigen rekenen de 'nieuwe Vlamingen' ook mee. Dit zijn Vlamingen die afkomstig zijn van niet-EU-landen en hun nakomelingen en die nog in zekere (tot sterke) mate vasthouden aan die nationaliteit van afkomst. Vele nieuwe Vlamingen naturaliseerden zich reeds. De Vlamingen die voorstander zijn van de Franse cultuur en taal noemt men spottend franskiljons Remi
En de Vlamingen die op een "verhevigde" manier voorstander zijn van de Vlaamse (lees Nederlandstalige) cultuur zijn flaminganten. Vreemde jongens overigens. Mijn streekgenoot Flor Grammens werd berucht om het overschilderen van wegwijzers en borden. Alles dat maar enigzins naar het Frans zweemde maakte kennis met de kwast. Tegenwoordig vinden de flaminganten het niet erg dat aan onze hogescholen en universiteiten in de Engelse taal wordt gedoceerd. Zolang het maar niet in het Frans gebeurt. Flamingant staat eigenlijk vooral voor anti-Frans of op z'n Belgisch: anti-Waals. Euh... ik geloof dat we afwijken.
Tja, zakkenwasserij dus. Daar ging het over en dan met betrekking tot de bonbons. Maar, dit gebeurd toch met zoveel dingen? Vrijwel alle souvenirs zijn nep en onzinnig. Denk maar eens even aan de klompjes e.d. op schiphol die een touristische japanner ook voor 20 euro (als het niet meer is) mee naar huis neemt. Terwijl aan die klompjes niets authentieks te bekennen is. Het gaat volgens mij meer om het idee, dan of het daadwerkelijk zo echt is als dat er op het kaartje staat. Meer om het hebben van, dan wat anders. Doet me gelijk denken aan de Mona Lisa. Geweldige schilderijen om haar heen, echt veel beter schilderwerk ook, maar neen! Iedereen staat daar zich te verdringen om dit kleine schilderij. Camera's in de hand en flitsen maar! Er zit zelfs een verduisterende plaat voor, tegen al dat licht! En waar gaat het men dan in wezen om? Om het hebben van... een foto van de mona lisa! Dat is wat hè! En zo is het met veel dingen... Gelukkig voor veel frustraties e.d. is er een heel goede remedie! En hier volgt ze: "Speel viool! En speel alles van je af !" Alvast een goed weekend gewenst iedereen en speel ze! Anne
Wat me in het verhaal van JCB ontbreekt is een goede argumentatie waaròm de Mozartkugeln geboycot dienen te worden. Is het louter en alleen omdat het als ‘zakkenwasserij’ wordt bestempeld? Dit is pure handel, waarbij een beetje slimmerik de merknaam ook nog beschermd zou moeten hebben. Aan de andere kant houdt JCB wèl een pleidooi voor de koop van de Belgische pralines en dan ook nog die uit Brugge. In feite precies hetzelfde promotiepatroon als die van de Mozartkugeln. Dus: ik zie geen verschil! Dan de verkoop van de klompjes, molentjes, aardewerken tulpjes en Goudse kaasjes. Allemaal handelswaar ook wel souvenirs genoemd. Voornamelijk prullaria waar men een hoop geld voor betaald. Maar nu gaan we even naar Cremona omdat dit forum ook nog een beetje te maken heeft met strijkers en strijkinstrumenten. Ik ben er eens geweest en heb een paar musea bezocht. Maar ook daar is levendige handel: òòk in souvenirs al ware het alleen al die grote aantallen ansichtkaarten met allerlei Stradivarius violen, gereedschappen, muziek DVD's van bespeelde Strads of het hele levensverhaal van Antonio in beeld gezet. Of allerlei foto’s van ‘Casa Stradivari’. In welke plaatsjes en in welk land waar toeristen komen heeft men dat niet? Allemaal big business. Zakkenwasserij, ja vast wel, maar ik denk dan maar dat de potentiële koper daar zelf schuldig aan is, want die koopt het. Of Anne er mee komt door alleen de violisten aan te manen tot spelen weet ik niet want als altviolist of cellist of zelfs bassist hoef je er dan geen gevolg aan te geven. En dat zal Anne vast niet bedoeld hebben Frits
Na het lezen van dit oude onderwerp kwamen er even heel veel herinneringen boven. Als kind kwam ik met mijn ouders jaarlijks in de buurt van Salzburg. Helemaal dol van Mozart mocht ik natuurlijk ook de bekende Mozartkogels kopen zodat ik een "heel jaar" vooruit kon. Dat werd een doosje van 12 stuks die ik zorgvuldig over de 12 maanden verdeelde. De doosjes werden allemaal bewaard en kregen een bestemming varierend van bewaarplaats van borduurgaren tot het portret uitgeknipt in een fotolijstje naast mijn bed. Zelfs de goudpapieren wikkels werden geplakt op muziekboeken en niet te vergeten de schoolagenda's. Het verschil met de miniatuur molentjes en nepklompjes is voor mij wel dat het om een bijzonder soort bonbon gaat. Wat mij betreft "waar voor je geld". Als ze niet naar Mozart waren vernoemd, zouden ze me nooit opgevallen zijn. Je had behalve de Kugeln ook Tortelino's. Dat waren platte schijven ongeveer 7 CM Ø en vervaardigd van melkchocolade met dezelfde vulling als van de pure kogels. Het voordeel was dat je een afgebeten tortelino makkelijker bewaren kon dan een gehalveerde kogel. Dus werd een stiekem hapje tussendoor mogelijk ..... Geuren, smaken, beelden uit jonge jaren verbonden met muziek maken, dat roept het bij mij op.
