Dag lieve medestrijkers, Sinds een jaar speel ik op een prachtige Franse cello uit omstreeks 1850. Ze heeft ooit een enorme klap gehad en is na heel veel jaar volledig gereviseerd. Gelukkig, want er komt een bijzonder sterk en goed geluid uit. Sinds een week of twee is ze echter heel erg hees en met name op de G-snaar. Mijn vioolbouwer en ik kunnen er niet achter komen hoe dat komt en hebben al van alles geprobeerd om de ruis weg te krijgen of te verminderen. -nieuwe kam (was nodig) maar mocht voor de ruis op G en D niet baten -nieuwe set snaren, ruis bleef aanwezig - stof, hars, loszittende stukjes, allemaal bekeken en goed schoongemaakt - twee openingen geplakt (nog steeds ruis) - verschillende stokken geprobeerd, ook daar lag het niet aan - wolf-doder plaatsten en verplaatsen Ik ben ten einde raad en hoop dat het door het weer komt of zo.. ik hoop dat het wellicht vanzelf weer verdwijnt, maar ik wilde vragen of men nog andere ideeën heeft omtrent de oorzaak? Ik hoop dat iemand mij kan gerust stellen of helpen. De cello heeft mij een vermogen gekost (en is naar waarde getaxeerd) en zou deze graag voor de rest van mijn leven blijven bespelen (zonder ruis...). Help Nolli
Hoi Nolli, Een probleem met instrument kan er zomaar zijn, maar als de opkossing niet in zicht is ..... . Vaak komen er op dit forum direct tips van vioolbouwers en ervaren spelers. Nu er al zoveel onderzocht is lijkt de tip van Bert inderdaad het meest relevant. Ik wens je een snelle oplossing (en die moet er toch wel zijn!)
PS Een probleem dat ik jaren geleden had lijkt er wel ietsjes op. -> Het bleek: door de jaren heen was instrument ietsjes uitgezet (werking van het hout) en de stapel een fractie te kort geworden. Nieuwe goed passende stapel was de interventie. -> Ook heb ik ooit een meetrillende endpin gehad; met een nieuwe was het verholpen.
Ruis kan van alles zijn, tot en met oorzaken waarvoor het instrument open moet, zoals een loszittende basbalk, een loszittende lijmrand, hoekklos e.a. Ook een te ver ingesleten bovenzadel maakt soms nare bijgeluiden. Half losgeraakte ornamenten (pinnen, ringen) van stemsleutels ook. Succes en sterkte!
Ik lees in post#1 over 'ruis' en 'hees' zijn. Dat zijn begrippen die zich moeilijk laten interpreteren. Wanneer de vioolbouwer er al veel tijd aan heeft gewijd om er achter te komen wat de oorzaak precies is, lijkt het me dat de opsomming in #1 niet nog eens opnieuw moet worden gedaan. Wat Jan Hut schrijft (in #4) zou ook mij een goede optie toe lijken. De stapel dus!
Bedankt voor alle tips, Op moment ben ik gewoon veel aan het spelen gegaan en de ruis is inmiddels aanzienlijk minder (nog altijd wel aanwezig). Ik kijk het even een tijdje aan en dan zal ik met alle bovenstaande tips ( met name de stapel ) naar de vioolbouwer gaan. Wat fijn dat iedereen zo meedenkt hier! Bedankt allen!
Het lijkt er op dat er veel te veel hars aan de strijkstok zat. Met veel spelen is een deel van de hars verdwenen en (bijna) weg is de ruis!
Haha, was dat maar waar, heb alle hars ook steeds weggenomen, binnenkant en buitenkant vd cello steeds volledig gereinigd.. Ik laat sowieso naar de stapel kijken
Ik denk dat Frits doelt op de hoeveelheid hars op de strijkstok. Deze veroorzaakt ook enorm veel ruis. Verder zou er ook wat meer vocht in de lucht kunnen zitten waardoor de stapel wat is uitgezet en nu beter aansluit....dus deze laten nakijken kan nooit kwaad.
Al teveel hars / al te weinig hars. Soms kan zo'n inzicht ineens heel raak zijn ( #9, #12). In omgekeerde vorm kwam ik het eens tegen: we waren aan het spelen en een van de cellospelers zegt tegen de muzikaal leider: 'misschien moet ik toch ook eens een andere strijkstok'. Zij (de master) nam de stok even over, keek en vroeg 'wie heeft er even een blokje hars?'. Zij harstte de stok en gaf deze terug aan de speler met de woorden 'zo, weer E 1100,- uitgespaard'.
