Gisteravond speelde mijn vrouw op de piano een stuk van Schubert. Aangezien ik dat op cd heb zocht ik deze even op. Dit was de cd ‘Aangenaam Romantiek 1994”. Deze cd even op laten staan. Op een gegeven moment een mooi vioolstuk gespeeld door Anne Akiko Meyers. Had toen iets van ‘o ja, die hadden we ook nog’. Toendertijd zag je veel cd’s, interviews e.d. van haar. Laatste paar jaar nooit meer wat van d’r gehoord. Even d’r site bekeken, ze speelt nog steeds, volgend jaar zelfs in Nederland als ik het goed zag. Zegt haar naam jullie wat en zo ja wat vind je van haar als violiste? In ieder geval is ze nog steeds zo mooi als in 1994 (w) (h) (w) (h) (q)
Het lijkt tegenwoordig wel of je er met alleen fantastisch vioolspel niet meer mee komt. Ik bedoel, aan de bak komt. Je moet ook nog een mooi koppie hebben en weten dat te gebruiken. En dat ze wel een leuk gezichtje heeft, ben ik geheel met je eens. Maar ze is wel veranderd -in haar voordeel dan- vergeleken met een tiental jaren. Ik had haar website al eens eerder bezocht, toen me dat al opviel aan de hand van een aantal foto's.
Tja, of je mag gewoon niet mooi zijn als je klassieke muziek speelt? Anne Akiko is namelijk niet de enige mooie vrouw in de klassieke muziek. Hier heb je er een paar honderd: http://www.beautyinmusic.com/ Van de sopraan Anna Netrebko was ik 10 jaar terug al helemaal onder de indruk (zowel stem als uiterlijk) toen ik een video van haar zag (ruslan & Ludmilla van Glinka). Snapte toen niet dat zij niet beroemd was. Zei toen tegen een vriend dat als ik operadirigent was ik het wel wist. En zie hier, een kleine 10 jaar later behoort ze tot de wereldtop. Wel is het zo dat het enorm uitgebuit wordt. Janine Jansen is als je het mij vraagt een normale meid om te zien in het dagelijkse leven maar ze zetten haar echt als een glamourgirl op de cd-hoezen. Dat is de reden dat ik nog geen cd's van haar heb. Geef mij dan maar Itzhak Perlman.
Nu je het toch over Janine Jansen hebt, Zou het kunnen zijn, dat haar vioolspel niet echt uitspringt boven al die andere hele goede spelers en speelsters? Ik bedoel, waarom heeft ze dan zoveel extra support nodig in de vorm van glamour en opsmuck? Mijn mening over Janine is, dat ik haar een gemiddelde soliste vind, niet meer dan dat. Maar het vreemde is, dat men in Engeland nogal weg van haar is en ik heb er geen verklaring voor. Misschien dat haar manier van zich presenteren minder goede kwaliteiten en eigenschappen maskeert? Is de weg naar de top al erg zwaar, om aan de top te blijven is wellicht nog zwaarder en dan worden andere middelen aangegrepen, zoals bijvoorbeeld diverse radio- en tv-programma’s. Dit alles on maar vooral 'in de picture' te blijven. Want als het publiek je naam maar onthoudt heb je de helft al gewonnen, zo is de gangbare gedachte. De druk, steeds maar foutloos te moeten presteren werd Jaap van Zweden destijds te zwaar. Hij ondekte andere capaciteiten bij zichzelf en bloeide helemaal op toen hij zich op dat pad begaf. Zo lang Janine nog een volle agenda heeft, hoeft ze zich nog geen zorgen te maken lijkt me. Maar wanneer ze eenmaal de leeftijd en vergane glorie ervaart op hogere leeftijd, zal het haar vermoedelijk vergaan als een Ida Haendel of Emmy Verhey. Maar dat duurt nog even.
Er lopen in der daad een groot aantal mucici rond welke er “mogen wezen”. De site beautyinmusic levert slechts een klein inzicht in de goed ogende dames welke o.a. viool spelen. Het moderne management (het aan de man brengen) van een instrumentalist is een vak dat heden ten dage natuurlijk heel veel met de visuele verwennerij bezig is. Vroeger toen er nog met LP en zo gewerkt werd en de TV, DVD en zo nog niet zo prominent aanwezig waren was men aangewezen op het geluid. Kijk ik eventjes op http://www.thirteen.org/publicarts/violin/neveu.html. Dan heb ik zo iets van sorry hoor maar mevrouw Ginette Neveu, mocht er ook wezen, geboren 11 augustus 1919 en overleden op 28 oktober 1949. Kom je nog eens een zeldzame opname van deze schoonheid tegen, luister dan eens goed. Helaas is deze schoonheid omgekomen bij een vliegtuig ongeluk, het had mijn oma kunnen zijn en ik had eerder haar horen spelen dan dat ik een fotootje of zo van haar had gezien. Ja die mooie dames, het leid wel af hoor, ook Anne Akiko. Natuurlijk zal ze best mooi kunnen spelen maar voor mij geldt de regel dat het (viool) spel voor het uiterlijk gaat. En als ik dan een DVDtje op zet met b.v. prachtige solo’s van beroemde stukken welke uitgevoerd worden door Heifetz, dan zit ik wel eens heel stil, echt heel stil te kijken, nee… te bewonderen hoe hij b.v. Hora Staccato kon vertolken (Hora – Tsjechjes voor berg) staccato is bekend, kortom een berg staccato. Zeldzaam kom je het filmpje tegen waarin Perlman de titelmuziek voor Shindlers List speelt (de studio versie voor de film) waarin hij duidelijk geëmotioneerd is dat hij het mag spelen en zich voor 500% geeft om het stuk zo gevoelig mogelijk, zo mooi mogelijk te brengen. Terug naar thuis, naar de straat is het ook mogelijk te genieten van klein en jong talent. Ik had al eerder in een ander topick geschreven dat de dames van de groep Bond er mogen wezen en dat je op de DVD ook bij deze media groep soms de spanning van het (mooie) buikje kunt aflezen. Nog mooier is het als je op b.v. koninginnedag een klein manneke of vrouwtje kan helpen omdat een snaar is losgeschoten. Midden op de koninginnedag op de Fred (Frederik Hendriklaan) sta je daar met je kleine viooltje en je A snaar is losgeschoten. Hulpeloos rondom je kijken en de afgang afwachten. Niets van dat alles, gewoon helpen, snaar er weer op, stemmen en er bij blijven, vervolgens natuurlijk even op dat kleine instrumentje proberen te spelen (valt niet mee) en… gerust stellen, luisteren en twee euro in de koffer gooien. “t manneke speelt toch een herkenbaar stukje van Beethoven. Aan de ander kant is het net wat Frits aan geeft, zolang je naam maar bekend is, is het wat makkelijker om faam te hebben. Mag ik een keuze maken tussen alle mooie dames die viool spelen dan gaat mijn voorkeur toch een klein beetje uit naar mevrouw Neveu. Remi
Ik heb even op de door jou aangegeven link gekeken, maar kan uit die link niet de conclusie trekken dat het hier gaat om een super knappe vrouw. Mogelijk dat ze wel super knap kan spelen, dat heb ik (nog) niet kunnen horen. Op die link komt slechts één foto voor en ja, daar moeten we het mee doen. Voor mij te weinig om de uitspraak te doen dat ze een beauty is, maar smaken verschillen. Ik ben het met je (Remi) eens, dat hoe mooi iemand er ook uit ziet, het om het vioolspel dient te gaan. Dat betekent dat met de ogen dicht of open, door de luisteraar hetzelfde ervaren dient te worden. Dat vergeten sommige solisten nog wel eens. Ik heb het al eens vaker aangehaald: ik wil niet zien dat ze mooi kunnen spelen, maar horen en dan doel ik op dat overbodige bewegen. Janine is er ook mee behept: voor het recital of het concert vergeten het toilet te bezoeken, zeg ik dan maar en:”kind sta eens een keer stil”. Zouden ze 'kapsones' krijgen wanneer je een beetje bekend bent als violiste? In dat geval geldt: doe eens gewoon. Ja, die jaarmarkten op Koninginnedag, wat een grappige happenings zijn dat. Die hele jonge mensjes op een heel klein viooltje, waar ze nog klank uit krijgen ook. En strijken dat ze doen, met zo’n heel kort stokje. Maar aan de andere kant, heb ik voor de ingang bij AH wel eens een kwintet horen spelen, waarbij je echt pijn aan de oren kreeg. En ze bleven maar doorgaan, verschrikkelijk. Ik was blij dat we de boodschappen weer in de tas hadden en konden afnokken. Deed me aan Idols (en tegenwoordig: X-factor geloof ik) denken, waar iemand niet alleen z’n eigen kunnen ver had overschat, maar ook z’n zelfkennis. Want sommigen denken dat ze echt heel goed zijn, terwijl het trommelvliesverscheurend is. Ik denk dat zo'n programma juist levensvatbaar is door die klunzen, waardoor het lachwekkend wordt. Eigenlijk een zielige vertoning, maat goed het kijkerspubliek lust er wel pap van. Ik lust die pap niet en wordt er ook niet ingegoten, met een lepel.
Beste Frits, We zitten of liever Wij zitten niet altijd op een lijn als het om een bepaalde gedachte gaat. En dan ineens schrijf je: Deed me aan Idols (en tegenwoordig: X-factor geloof ik) denken, waar iemand niet alleen z’n eigen kunnen ver had overschat, maar ook z’n zelfkennis. Want sommigen denken dat ze echt heel goed zijn, terwijl het trommelvliesverscheurend is. Ik denk dat zo'n programma juist levensvatbaar is door die klunzen, waardoor het lachwekkend wordt. Eigenlijk een zielige vertoning, Zelf ben ik een van de grote geluksvogels die dergelijke programma’s niet eens bekijkt. Oh niet dat ik nog nooit een aflevering van Idols heb gezien hoor. Maar na een, hooguit twee afleveringen heb ik mijn buik vol, vol van programma’s als Idols, X-Factor, Big-Brother, puntje puntje puntje next top model, de gouden kooi en ga zo maar door. Ach het wordt geproduceerd en uitgezonden, daar blijft het voor mij dan ook bij. Ik kan me deze keer volledig vinden in de woorden: “waardoor het lachwekkend wordt. Eigenlijk een zielige vertoning” Remi
Ach, allemaal Talpa rommel. Die hele zender mag er van mij af. En oom John (de Mol) denkt ook nog dat alles te koop is, net zoals onze beste Berlusconi dat dacht toen hij nagenoeg alle Italiaanse zenders in eigendom had. Nu is 't ie verdachte in een belastingfraude zaak. Macht op zo'n manier kopen, daar moeten we hier in Nederland toch vooral niet naar toe, lijkt me. Vrijheid zeggen sommigen dan. Ja, ja.
hallo, ik kijk wel naar x-factor en krijg laatst een hele goede tip: iemand raakte haar tekst kwijt en kreeg de reactie dat ze niet genoeg het verhaal vertelde en teveel gewoon een leidje zong. aangezien ik erg slecht ben in stukken uit mijn hoofd te spelen het eens gerpobeerd: een verhaal vertellen met mijn stuk (niets nieuws, maar wel nieuw leven ingeblazen en nu vol overtuiging gedaan) en wat blijkt: het werkt! Een heel stuk uit mijn hoofd, met interpretaties erbij! Dus er valt toch iets te leren op de commerciele zenders (Talpa weet ik niet, want daar kijk ik inderdaad ook nooit naar, maar x-factor is niet van Talpa) Maareh, zijn er ook nog leuke DVD's met mannen die er mogen zijn? Bovendien houd ik persoonlijk juist wel van de show die aan de muziek wordt toegevoegd. Sinds niet alles meer in begrafenissfeer hoeft te worden aangehoord bij concerten ga ik ook weer veel en veel vaker naar schouwburgen en concertzalen, heeeerlijk dat het wat losser mag tegenwoordig!
Joshua Bell, Voor de rest weet ik er niet zoveel. Sorry, ik ben van het mannelijk gedinges en via hormonale toestanden heb ik eigenlijk meer oog voor het vrouwelijk schoon. Hoewel er heel veel mannen zijn die heel mooi viool spelen vindt ik de meeste mannelijke violisten meestal een beetje niet wat men noemt een lekker ding. Hoewel... Maxime Vengerov. Remi
Misschien dat Pleunie eens met een aantal mannelijke schoonheden op de proppen kan komen? (En dan moeten ze natuurlijk ook nog violist zijn hè?). Kunnen we in ieder geval een idee krijgen waarnaar we moeten uitkijken.
Tja, da's lekker! Wordt het weer lekker bij me terug gelegd! Eerlijk gezegd zou ik het zo snel niet weten. Ik vind het vooral mooi om te zien als mensen heel erg gepassioneerd in het spel opgaan. Ik vind het bijvoorbeeld nog steeds mooi om naar opnames van Theo Olof te kijken, en dan eigenlijk ook prob eren te ontdekken hoe hij aan zo'n mooie warme klank komt. Ik heb pas op internet de documentaire gekeken van Vengerov die een masterclass geeft in het programma van Sonja Barend: de meester en de leerling. Voor degenen die dat nog niet hebben gezien wellicht een tip. Maar ik zal uitkijken naar de echte vioolhunks....
Is Joshua Bell niet iets ? Hij kan spelen en volgens mij ziet ie er niet echt slecht uit ? Maar ja ik ben daar niet zo'n kenner in. Kijk liever naar ... nou ja je weet wel. Rob.. PS Ik zie dat die naam al een keer eerder is gevallen. Graag je oordeel dan over deze goede violist. Rob. [edit](Dit bericht is door robbedoesje bijgewerkt op 29/11/2006 om 12:18 uur)[/edit]
Als dàt het criterium is, kan ik Gidon Kremer warm aan bevelen. Voor mij hoeft het echter niet zo. Ik doe liever de ogen dicht, want hoe slemiel het er ook uitziet: spelen kan die knaap echt wel!
Ergens toon je een zekere minachting voor het publiek hiermee. Je impliceert dat het publiek en ook de dirigenten met wie ze gewerkt heeft zich laten leiden door haar uiterlijk en niet door haar muzikale kwaliteiten. Je hebt natuurlijk recht op je eigen mening maar het lijkt me dat als je vier maal op de Proms mag soleren, en met grootheden als Maisky en Maxim Vengerov als gelijke kamermuziek maakt, je toch iets meer in huis hebt dan alleen maar een leuk koppie. Hoe je het ook draait of keert, ik geloof niet dat met wat voor manier van presenteren dan ook alleen je aan de internationale top komt. Dat is een miskenning van het onderscheidend vermogen van het internationale publiek en pers. Anders hadden we Vanessa Mae al een paar keer op de Proms gehad, of het Concertgebouw.
Beste Harry, Ik dacht even dat het over Anne Akiko Meyers zou gaan, maar na een paar zinnen verder lezen, blijkt het over Janine Jansen te gaan. Minachting voor het publiek? Ik geef slechts mijn eigen mening weer, ik kan ook niet voor het publiek in het algemeen spreken. Ik probeerde in mijn eerdere betoog aan te geven dat ook bij Janine kennelijk andere factoren dan soliste zijn een rol spelen. Daar is niets vreemds aan, want wil je tegenwoordig meekomen en mee blijven doen in de wereld van het solospel, dan kom je er niet met goed spel alleen. Er zijn er zeer vele die voor elkaar niet of nauwelijks onderdoen en als die allemaal uit de ruif moeten eten is het een mager bestaan. Bij een vioolconcours is er altijd een doorslaggevende factor die bepaalt of je nummer een wordt: spelen kunnen ze allemaal wel, alleen dat ene, dat ongrijpbare, dat maakt het nu net even uit. En na ettelijke deelnames aan zo’n concours zie je ook dat er iets verandert, er ontstaat een soort lef, opgebouwd door ervaring in het deelnemersschap, een gevoel van “ik ben de enige die goed is” en dat moet ook, uit eigen lijfsbehoud en om winnaar te worden, afgezien van het feit of het de waarheid is. Er spelen zo veel andere factoren mee die bepalen of je het als solist maakt en gemaakt hebt. Over die factoren heb ik het wanneer ik noem dat sommige solistes, die ook nog een knap gezichtje hebben, een extraatje hebben meegekregen, dat bepaalt of ze een glanzende carrière gaan doorlopen of juist niet. Andere middelen als het geven van interviews en in de belangstelling van de media staan helpen allemaal mee, maar kunnen uiteindelijk matig spel niet vervangen, dat kan inderdaad worden afgemeten aan Vanessa Mae, wier voorkomen een manco aan speltechniek moest compenseren. Maar het heeft in dit geval toch zeker wel een vijftal jaren geduurd voordat het publiek diezelfde mening was toegedaan. Hetzelfde speelde zich af bij Berdien Stenberg: een hele boel poespas (show) opgebouwd rond matig fluitspel. Dat kan even aanhouden, maar toch niet lang. Het publiek laat zich niet voor de gek houden. Dan hebben we André Rieu: een goed solist? Naar mijn mening niet meer dan matig. Maar waarom is hij nog steeds bezig met zijn shows? Laat het publiek zich hier wèl voor de gek houden? Ik denk dat André een leemte heeft gevonden en opgevuld, waarvan hij met z'n orkest en muziekkeuze het publiek laat smullen en daarbij is het verzadigingspunt nog niet bereikt. Het soort muziek is erg toegankelijk, ligt makkelijk in het gehoor en is vaak gespeend van de meest bekende melodieën. André pakt het ook heel subtiel en slim aan, want hij verlegt steeds zijn geografische grenzen, waardoor er steeds een ander publiek mag genieten. Op die manier wordt het verzadigingspunt nèt niet bereikt en kan lang worden doorgegaan op de ingeslagen weg. Maar eens zal het ook voor André gebeurd zijn. Bij de een is het een uitmuntend solospel zonder verdere toestanden er omheen, bij de ander is er wel degelijk sprake van een extra dimensie in de vorm van een goede show, een leuk gezichtje of jezelf goed kunnen presenteren. Welke van de drie eigenschappen het het langst volhoudt maakt het publiek uit. Het is altijd een kwestie van tijd. [edit](Dit bericht is door soundboard bijgewerkt op 06/12/2006 om 01:14 uur)[/edit]
Het lijkt me dat gezien de quote die boven mijn post stond toch over Janine Jansen ging, je daaruit zou kunnen concluderen dat het over haar zou gaan. Dat is duidelijk, maar terug lezend wat je schrijft: Mijn mening over Janine is, dat ik haar een gemiddelde soliste vind, niet meer dan dat. Maar het vreemde is, dat men in Engeland nogal weg van haar is en ik heb er geen verklaring voor. Kortom, eerst geef je je mening en vervolgens zeg je het vreemd en onverklaarbaar te vinden dat men in Engeland “nogal weg van haar is”. Al dan niet bedoeld impliceer je dat je mening maatgevend is en ze het in Engeland eigenlijk niet weten. Immers waarom zou het vreemd zijn dat men Janine in Engeland mag? Alleen omdat jij haar matig vindt? Ter verduidelijking: ik ben niet bepaald weg van b.v. Joshua Bell of Mutter, maar ik begrijp wel waarom ze als solisten gewaardeerd worden. Het zijn goede musici en veel mensen houden wel van hun spel. Je zal mij daarom niet horen zeggen dat ik het vreemd vind ook al spreekt hun spel mij niet aan dat ze een groot publiek kunnen trekken. Goed spel is een nogal vaag begrip. Betekent dat zuiver spelen, technisch goed spelen? Ik geloof dat daar een heleboel van zijn. Maar weten ze ook te boeien? En dus niet met allerlei kunstgrepen, maar ook als je met gesloten ogen naar hun spel luistert. Ik werd gegrepen door het spel van Vengerov, niet visueel, maar omdat ik ooit toevallig het tweede deel van het Dvorak vioolconcert van hem hoorde. (Hij was overigens zelf niet tevreden over die opname, begreep ik). Ik had het gevoel alsof ik bij mijn lurven werd gegrepen en gedwongen werd te luisteren. Voor die tijd kende ik hem niet. Aan de andere kant is er een violiste als Baba Skrider (winnares van het Elizabeth concours 2001(?)). Speelt ongetwijfeld goed in de technische zin, maar gigantisch saai. Blijkbaar ben ik niet de enige want mijn mening werd bevestigd door iemand van het Residentie Orkest waarmee ze ooit eens een concert deed. Wat betreft Rieu en de zijnen die hebben hun eigen publiek net zoals Mae haar eigen publiek heeft. Niets mis mee, maar als Rieu Beethoven of Brahms op zijn repertoire zou zetten dan is hij zijn publiek kwijt en ik geloof niet dat hij het publiek dat naar een Janine Jansen gaat luisteren voor zich kan winnen. Laat staan als hij zich aan Shostakovich of Orthel zou wagen. Over zijn solistische kwaliteiten heb ik mijn twijfels. Ik zie hem Ysaye nog niet doen. Maar ik ben bevooroordeeld. Janine Jansen is nu bijna tien jaar als soliste aktief en lijkt alleen te groeien; zowel in kwaliteit als wat haar publiek betreft. Dus de tijdtoets van vijf jaar heeft ze in ieder geval doorstaan. Verder is ze –dacht ik - de eerste Nederlandse violist(e) die internationaal doorbreekt. Ongetwijfeld zal de publiciteit e.d. bijdragen aan de groei van haar publiek, maar dat verklaart niet haar langdurig succes of haar populariteit in de UK onder een ‘knowledgable’ publiek – en niet te vergeten - het Verre Oosten. Nogmaals dat lukt je niet met een showtje, maniertjes of een reclame campagne alleen. Dat haar stijl je niet bevalt is een kwestie van smaak, maar ze is in mijn bescheiden optiek meer dan een matig soliste. En haar carriere bewijst dat. You can’t argue with success. Wat haar onderscheidt van de rest is de passie voor de muziek en het vermogen dat over te dragen op het publiek. Dat is, denk ik, het verschil tussen een ‘technisch’ goede violist en een echte solist. Zij doet iets met de muziek, zonder het stuk geweld aan te doen, en weet daarmee de aandacht te vangen en vast te houden. Zo vind ik haar Bruch een van de beste, zo niet de beste die ik gehoord heb. En waarom? Het raakt me en ontroert me. Zo weet ze ook Vivaldi’s jaargetijden tot leven te wekken. Iets wat zelfs Perlman niet lukte, naar mijn mening. Ik ben ervan overtuigd dat die passie niet te faken en het publiek niet te bedonderen is. Er zijn er velen die viool kunnen spelen; d.w.z. ze kennen de noten, spelen het grootste deel van de tijd zuiver en wat ze spelen is herkenbaar. Maar wat iemand tot een solist maakt is meer dan alleen technische beheersing. Hij of zij moet muziek maken en worden. Er is een verschil tussen noten netjes strijken en muziek maken. En zelfs ik, die nauwelijks een noot kan lezen, laat staan spelen, weet, of liever voelt wanneer een solist de snaren tot leven laat komen. En naar mijn gevoel gemeten hoort Janine tot die groep en wel in de bovenste laag. [edit](Dit bericht is door Harry bijgewerkt op 06/12/2006 om 23:19 uur)[/edit]
Harry, Een heel artikel dat in feite een groot pleidooi is voor Janine. Niets mis mee, begrijp me goed, het is echter wel een persoonlijke uiting van een persoonlijke beleving van de vertolkingen van Janine. Analoog aan de uitspraak dat Janine iets weet over te brengen,dat zal best, maar is evenzeer een persoonlijke beleving. Ik heb wel een vijftal jaren genoemd in verband met Vanessa Mae, maar dit niet als criterium willen hanteren dat gepasseerd moet zijn om een geslaagd solist genoemd te kunnen worden. Wanneer ik iets “goed spel” noem, bedoel ik daarmee de verzameling van de technische en artistieke kwaliteiten. Kan het zijn dat iemand die deze kwaliteiten in zich heeft maar desondanks niet weet te boeien en de luisteraar niet bereikt of is er een andere mogelijkheid, namelijk dat het aan de luisteraar zèlf ligt? Wanneer een vertolking saai gevonden wordt, waaraan ligt dat dan? Wanneer jezelf amper een noot kunt lezen, noch een instrument bespeelt en dus ook geen viool, lijkt het me moeilijk een oordeel te vellen over het technisch kunnen. Het gaat me niet om de overdreven bewegingen die Janine naar mijn smaak maakt, hoewel ze me storen, maar wanneer de ogen gesloten worden moet er toch wel het een en ander overblijven wat de luisteraar iets doet. In die zin draagt een knap gezichtje ook niets bij en is gemakkelijk te elimineren, zodat het alleen nog maar gaat om de muziek. Je sluit de ogen voor het visuele aspect en dan blijft het pure werk over, tenminste als het goed is. De vraag waarom Janine in Engeland wel op handen gedragen wordt en hier in Nederland nauwelijks is moeilijk te beantwoorden: ik heb er geen ander antwoord op dan dat het misschien met een andere cultuur te maken zou kunnen hebben. André Rieu: Ja natuurlijk is André zijn publiek kwijt wanneer hij een vioolconcert van bijvoorbeeld Brahms speelt. Wat hij overigens best zou kunnen. Het publiek komt immers niet voor Brahms, maar voor een wals van Strauss om maar even iets te noemen. En aan het einde van je betoog spreek je zelf al uit waar het in feite de hele tijd omgaat: Bruch gespeeld door Janine is het beste wat er voor jou is: een persoonlijke beleving waar niemand iets af of toe kan doen. Dat moet ook niet, want genieten van een stuk muziek is van jezelf, is persoonlijk, dat laat zich niet ‘aansmeren’ omdat een ander het zo mooi vindt.
