Ik werd hier via LinkedIn op geattendeerd en wil het de bezoeker niet onthouden: heel bijzonder. Een keer wat anders dan Nigel Kennedy of Janine Jansen: Er zit af en toe wat interessante informatie bij, waarom Hope tot deze uitvoering is gekomen.
Bijzondere interpretatie. Opmerkelijk vind ik ook het gebruik van de Kawai ES7 piano/syth, en niet alleen als piano. Dat moet voor hardcore klassiek puriteinen toch vloeken in de kerk zijn.
Wat Kennedy deed was ook tegen alle regels. Het was echter wel een nieuwe benadering welke voor- of tegenstanders opwekte. Zo lang het om een persoonlijk waardering gaat kun je er niet over twisten. Je vindt het mooi of juist niet.
Het is een stuk subtieler geworden, geen 'bombardement' van technisch kunnen. Maar ook in deze versie dus hoge technische vereisten! Hier een mooie opbouw van een lente die steeds zichtbaarder wordt in de natuur. Mooi! Dank voor deze bewerking! (Hoe zou nou Vivaldi dit zelf gevonden hebben?). De uitleg is erg leuk, bijvoorbeeld de verbanden die de componist ziet tussen Vivaldi en de de moderne electronische muziek: modulaire opbouw. Hier hoor je ook dat met de ondersteuning van de Kawai e-piano de klank van de strijkers een bepaald soort electrische lichte tinteling geeft. Een geslaagde mix, naar mijn smaak, echt een mooi voorbeeld hoe zoiets mooi kan zijn! En ach, wie Vivaldi wil uitvoeren naar de ideeën over hoe het in die tijd geklonken kan hebben, die kan daar toch gerust mee doorgaan! Wow, de herfst...wat gebeurt hier allemaal! De winter, het bekendste deel daarvan, is ritmisch herschreven, andere accenten, zo ook weer pareltjes voor het oor!
