Ik dacht even dat het om vleugels ging, iets als viool-piano. Maar dat is het niet. Misschien was dat ook wel de bedoeling van de koptekst in de folder?
Nee, ik snapte het meteen. Afgelopen zaterdag in de repetitie speelde ik echt zo superfijn. Het was of ik vloog.... Mij lijkt zo'n workshop wel een keer wat om te doen! Niet omdat ik pijn of zo heb, gelukkig niet! Maar ik ben vaak wel gespannen, vooral als er mensen naar me kijken. Maar die zaterdag gaat 'm niet worden......
Zou wel goed voor me zijn. Als het ook om houding gaat tenminste... Het is me alleen niet helemaal duidelijk of het alleen voor viool is...er staat wel strijkers...??
Ze heeft als eens eerder een workshop aangeboden vgls de Havás methode en er staat mij iets van bij dat ook cellisten welkom zijn. Zelf is ze dus violise. Ik ben er zelf niet geweest en kan mij niet herinneren dat iemand was geweest die op het forum vertelde hoe het was, laat staan ervaringen van een cellist(e).
Ha! Die associatie had ik zelf nog helemaal niet. Grappig en leerzaam om te zien hoe je het op kunt vatten. Overigens, ik begin door te krijgen dat het principe van een forum is, dat je op elkaar reageert...sorry dat het even duurde
Goed te horen dat je zo lekker hebt gespeeld. Misschien komt een volgende keer beter uit. Ik zal de workshops hier blijven aankondigen.
Ja, het is voor alle strijkers, ook cellisten. Het is waar dat ik violiste ben en Kato Havas ook, maar cellisten hebben er ook baat bij. Het gaat zeker ook over houding. In de workshop maak ik je (onder andere) bewust van hoe je lichaam reageert op je instrument en op de muziek. En je leert eenvoudige oefeningen die je (op termijn, als je ze blijft herhalen) helpen om alles mooi in balans te houden, zodat je natuurlijk kunt bewegen als je speelt.
Klinkt alsof je bekende met met Kato Havas en haar benadering. Dat maakt me nieuwsgierig. Wil je me vertellen hoe je ervan weet? Over gehoord, boek gelezen, misschien zelfs vroeger naar workshop van Kato zelf geweest? Ze is nu stokoud (96!!), dus naar Nederland komen zit er niet meer in. Maar dat deed ze wel, vroeger. Ze geeft nog steeds workshops, overigens, twee keer per jaar in Oxford. Ik hoop dat ik zó oud word...
Deze keer is zoals het is, maar misschien kan ik daar bij een volgende keer wat aan doen. Zou men het waarderen als het een zaterdagmiddag wordt, een volgende keer? Ietsje korter, ietsje goedkoper, ietsje minder tijd om te leren natuurlijk, dat wel... Feedback is gewenst. Ik ben nog op zoek naar waar vraag naar is.
Er is een website over. Die heb ik al eens eerder gezien toen je een workshop aankondigde. Ik ben heel nieuwsgierig en ga dan bij zo'n aankondiging over iets waar ik weinig of niets van weet, gelijk even kijken... Dus http://www.katohavas.com/newapproach.html Het doet mij wel denken aan Alexandertechniek. Ik heb daar zelf ook geen ervaring mee met ondergaan van die techniek (maar mogelijk verandert dat, omdat ik mij op een workshopdag van een jubilerende vereniging kan inschrijven voor workshop Alexandertechniek). Zijn er essentiële verschillen tussen Havasbenadering en Alexandertechniek? (en wat zijn die dan?).
Zou dat het leren echt ten goede komen? Ik denk dat er best wel wat tijd nodig is om zo'n nieuwe benadering ruim te laten 'landen'. Als je ca. 4,5-5 uur aan effectieve leertijd met je groep voor ogen hebt (dat is vast wel gebaseerd op eerdere ervaringen), vraag ik mij af of het niet een beetje haastwerk wordt als je het in 3 uur gaat persen.
Mij lijkt het ook niet fijn om het korter te doen. Ik heb al tijd nodig om aan alles te wennen en hou dan erg van de rust en de tijd/ruimte. Als ik voel dat iemand ook wat moet haasten of zo, vind ik ook niet prettig, dan word ik ook onrustig. (Bij mijn eigen les ben ik er ook altijd een kwartier van tevoren, acclimatiseren en zo...)
Ik heb ook Alexander-techniek gedaan in het verleden en er veel baat bij gehad, moet ik zeggen. Er zijn zeker raakvlakken, maar het zijn toch twee heel verschillende dingen. Het meest essentiële verschil, wat mij betreft, is dat de benadering van Kato Havas de muziek als uitgangspunt neemt. Alexander-techniek is ontwikkeld door meneer Alexander, een acteur met stemproblemen. Hij heeft ongelooflijk knappe ontdekkingen gedaan over hele subtiele veranderingen in je houding waarmee je je nek kunt bevrijden en daarmee ook de rest van je lijf. Heel kort door de bocht, hoor, ik hoop dat ik Alexander-docenten hier niet mee beledig. De benadering van Kato Havas smeedt een eenheid tussen je muzikale voorstellingsvermogen, de bewegingen die je met je lijf maakt en je mentale gesteldheid en is daarmee bij mijn weten uniek. Haar uitgangspunt hierbij is: muziek maken is leuk en ontzettend lekker om te doen en je doet het om het te delen met de buitenwereld. Waarom vindt de overgrote meerderheid van ons dat dan toch zo eng? Waarom voelen we ons niet meer op ons gemak als er mensen naar ons luisteren terwijl we spelen? Die vragen worden beantwoord en de workshop reikt je een manier van werken aan waarmee je dat ongemak structureel te lijf kunt.
Dan zou ik (voor mijn uitdagingen) eerst eens Alexandertechniek moeten doen en daarna Havas beiden interessant en nuttig
Doris Hochscheid is een celliste die Alexander-techniek doet. Speelt prachtig! Het werkt vast en zeker.
En for the record: het blijkt misschien niet direct uit mijn verhaal, maar houding en hoe je beweegt, zijn een heel belangrijk onderdeel van de workshop en de hele benadering.
