Hallo Vioolfanaten, Ik ben een liefhebber van de muziek maar kan nog geen zuivere noot uit een viool halen. Zoals zovelen heb ik ook een viool uit een erfenis. Nu weet ik niet wat ik er mee aan moet. Ik vind het leuk om hem als object in huis te hebben maar hij zal nooit bespeeld worden en dat is misschien zonde. Mijn opa heeft hem in de oorlog gekocht van een zigeuner. Het zal geen toppertje zijn. Het is een HOPE, zo staat te lezen aan de binnenzijde van de kast en de achterzijde van de hals. Geel label, eerder een stempel of brandmerk. Nergens iets terug te vinden over dit merk. Als ik hem behoud wil ik hem wel in enigszins speelbare situatie hebben, maar ik heb er geen honderden euro's voor over. Een setje kunststof snaren, beetje oppoetsen, klaar. (Hoop ik, de viool is al 40 jaar niet uit zijn kistje geweest.) De viool zelf ziet er wel redelijk uit, evenals de stok. De koffer is versleten maar nog wel compleet. Zelfs een blokje hars zit er nog in. Wat te doen. Ik wil hem eigenlijk niet verkopen maar ik moet toch weten of het iets is. Een taxatie lijkt me zwaar overtrokken. Groet, Frank, Almere
Hallo Hope, Ten eerste welkom op het forum. Je zei dat er Hope in je viool stond. Zou de e geen f kunnen zijn ? Een Hopf dus. Daar is inderdaad een hele familie van die violen bouwde en dat waren zeer bekende bouwers. Of die van jou daar ook onder valt dat weet ik natuurlijk niet. Als ik jou was zou ik toch een bezoekje brengen aan een vioolbouwer / restaurateur want de naam Hopf komt veel voor terwijl ze het niet zijn. ( de echte dan ) . Ik denk dat menigeen vioolbouwer je er wel wat over kan vertellen ( gratis ) mocht het heel toevallig wel een echte zijn kan je hem altijd nog laten taxeren . Rob.
Hopf is meestal wel Hopf; er zijn niet veel vervalsingen, te meer om dat het meestal eenvoudige instrumenten betreft. Er zijn echter ook waardevollere handgebouwde en gesigneerde Hopf. Of elke vioolbouwer gratis uitspraken over waarde en herkomst doet, weet ik overigens niet; ik zou daarnaar vooraf informeren.
Heren, dank jullie wel. Hopf kan ik wel vinden inderdaad. Ik ga vanavond maar even met het vergrootglas beter kijken. Is er nog een tip om vast te stellen wie van de hopf familie mijn exemplaar heeft vervaardigd? Ik meldt me later. Groet, Frank
Het is inderdaad een Hopf. Ik zie nu ook pas dat de kam ontbreekt. Wat een enorme leek ben ik toch. Ik heb ook een foto gemaakt maar zie geen manier om die aan dit bericht te hangen. Ik ga op zoek naar een persoon die voor me die er even een kam en snaren op zet. Wat olie kan ook geen kwaad denk ik. Mischien kan die iets over de herkomst zeggen. Tips voor bedrijven in omgeving Almere / Utrecht? Bedankt voor de info zover. Groet, Frank
Beste Frank, er is wèl een mogelijkheid om er een fotootje aan te hangen. Gebruik daartoe: http://www.imageshack.us/ download je foto('s) door de optie "bladeren" in je eigen bestand en plaats de verkregen url tussen (zonder spaties). Succes, want dan kunnen we mogelijk een Hopf zien? Frits
Oke, daar gaat ie dan: Overigens heeft Lambert Houniet de foto al gezien en die zegt dat het wel een Hopf zal zijn, maar dat het geen bijzonder instrument is. Hij heeft me doorverwezen naar Lies Muller die beter past bij dit instrument. Ze levert natuurlijk kwaliteit maar op mijn verzoek wil ze me ook wel een tweedehands kam, simpele snaren en een potje poets leveren. Helemaal goed om er een display instrument van te maken! Bedankt voor jullie hulp in ieder geval. Groet, Frank Even aangepast om foto zichtbaar te krijgen. Formaat is echter een beetje klein. Frits - Administrator Even bewerkt om een grotere foto zichtbaar te maken. Frank 5-12, tekstuele bewerking
Dit plaatje (post #10) geeft een goed overzicht van de situatie zoals de viool in de kist ligt tesamen met de strijkstok. Wanneer de stok al jaren in deze situatie heeft verkeerd, vrees ik dat daar een nieuwe voor dient aangeschaft te worden, want de spanning is er waarschijnlijk wel uit. Ook las ik ergens dat Frank met olie aan de gang wilde gaan om de lak weer een beetje glanzend te krijgen neem ik aan. Maar vooral niet doen, want de olie gaat ook tussen de scheuren zitten en dan wordt het wel heel erg moeilijk lijmen, omdat de lijm niet meer 'pakt'. Om een wat beter beeld te krijgen heb ik wat bewerkingen uitgevoerd waardoor de lezer ook zicht krijgt op wat er mogelijk aan het instrument gebeuren moet om haar weer in een redelijke -en mogelijk ook bespeelbare- staat te krijgen. Het bovenblad laat een viertal -mogelijk nog meer- scheuren zien, die natuurlijk allemaal wel te repareren zijn, maar waarvan je je moet afvragen of het dat allemaal wel loont. De achterkant hebben we (nog) geen plaatje van en mogelijk ziet dat er goed uit. Om er nu zomaar wat snaren op te gaan spannen lijkt me niet de aangewezen weg, omdat dan de scheuren nog groter zullen worden. De corpus: Een uitsnede van de krul: In ieder geval is er nu een duidelijk beeld waarom het gaat. Frits
Zo zie je maar wat een meerwaarde een plaatje geeft. Het is wel duidelijk dat het bovenblad er af moet voor de nodige reparaties. Liuwe heeft in die zin gelijk ( het is met zeggen niet te doen ) . Rob.
Nou nou heren, u maakt er nogal werk van. Mooi hoor. De viool ligt op dit moment in de handen van Lies Muller van Muziek en Ambacht in Utrecht. Ik heb haar verwezen naar deze site met uw commentaar. Misschien heeft ze een hands-on mening. Overigens is de achterzijde in een veel betere staat dan de voorzijde. Dat kon ik zelfs vaststellen. Bij gelegenheid (zodra ik hem weer terug heb van Lies) zal ik ook de achterzijde fotograferen. Groet, frank
Heren, Ik heb de viool weer terug van Lies. Uitstekende service daar. Wel lastig parkeren . Het blijkt een 7/8 ste viool te zijn. Een Hopf schijnt wel geroemd te worden om de mooie klank die er in zit, maar niet in de staat waarin mijn viool is. Lies heeft geconstateerd dat het instrument toch wel gerestaureerd zou moeten worden om het speelklaar te krijgen. Er zitten inderdaad wat scheurtjes is waarbij de scheur iets rechts uit het midden gelijmd zou moeten worden. Dat kan allemaal wel maar het is de vraag of het instrument dat waard is. Verder blijkt dat hij niet altijd in de kist heeft gelegen maar ook jaren lang bij oma aan de muur heeft gehangen. Het is een gerookte viool geworden. De haren van de strijkstok zijn donkergeel geworden. Ik zal wel eens kijken of ik met alcohol nog iets kan bereiken (past wel mooi bij het roken). Ik heb een flesje lak onderhoudsmiddel van Lies meegekregen om er nog iets van te maken. Olie mocht ik inderdaad niet gebruiken om toekomstig lijmen niet onmogelijk te maken. Er staat weer een kam op en een setje snaren. Spelen kan hij niet maar het wordt toch weer een toonbaar kunstvoorwerp. Ik ben er gelukkig mee. Ik zal m een poetsbeurt geven en het resultaat nog wel posten. Groet, Frank
Mag ik uit je bericht opmaken, dat restaureren niet gaat plaats vinden? Dus dit instrument komt niet meer tot “leven”? Dat is toch wel jammer hoor! Het feit dat het instrument jaren rook heeft geademd, is niet bepalend voor het niet meer tot klank laten brengen. Maar repareren wel. Mag ik dan ook concluderen dat het kostenplaatje bekend is en dat dat heeft gemaakt dat dit besluit is genomen of is het nog niet definitief en krijgt het instrument nog een kans? Wat ik van Lies niet begrijp, is dat ze je een flesje lak onderhoudsmiddel heeft meegegeven. Om de lak een beetje op te knappen, zoals dat heet. Maar, wanneer dat onderhoudsmiddel ook in de scheur(en) terecht komt is het probleem hetzelfde als wanneer het met olie behandeld gaat worden. Lijmen wordt dan nagenoeg onmogelijk gemaakt, hetgeen een latere reparatie nog kostbaarder maakt. Als er dan al met een onderhoudsmiddel aan de slag moet worden gegaan, dan zou ik op flinke afstand van de scheur(en) blijven. Het enige wat dan overblijft is dat spul op het achterblad en krul uit proberen, aangenomen dat die geen scheuren bevatten. Houd ons maar op de op de hoogte van de eventuele verdere ontwikkelingen. Frits
Sommige forumbezoekers zeggen wat ze doen, terwijl anderen doen wat ze zeggen! Geef mij die laatste categorie maar....
