viool aflakken en polijsten met staalwol

Voor bij het aflakken van een viool, wat is er te zeggen voor en tegen het gebruik van staalwol van de fijnste soort (niet dat huis, tuin en keukenspul, maar duitse industrienorm 000, dit is in Duitsland in bouwmarkten verkrijgbaar, in Nederland heb ik het niet in een winkel aangetroffen) in plaats van het laklaagverdoffende schuurpapier?

 

Voor het aflakken van een viool gebruik ik altijd water en tripel. Heb nog nooit met staalwol bewerkt, het lijkt mij dat je toch meer hele fijne krasjes krijgt. Gebruik van schuurpapier in de aflakfase is voor mij uit ten boze.

Rob.

 

Voordat ik me de woede van menig vioolbouwer op de hals haal en dreigmail en zo ga ontvangen van zowel de professional als amateur bouwers.

Ik sta open voor nieuwe ideeën, uitzoeken en proberen, als er nooit iemand is die iets anders probeert dan de hele meute dan kom je nooit ergens, dan vinden er nooit veranderingen plaats.
Kortom als de gloeilamp niet was uitgevonden zaten we nu deels in het donker (SB a.k.a. Frits) deze opmerking niet te letterlijk nemen.

Dwarsknarser,
Het staalwol waar jij het over hebt is een superfijne soort en werkt als een soort scraper, anders als schuurpapier want het schaaft door de heel scherpe randjes van de wol een minuscuul laagje lak weg.

Nou heb ik nog niet superveel ervaring met het lakken van strijk/snaar-instrumenten maar heb natuurlijk wel enige ervaring met lakken en vernissen en het glad afwerken van de laklaag. Daar gaat het natuurlijk om. Bedenk wel dat als je gaat zitten experimenteren met de laklaag van een viool dat je een risico loopt deze onherstelbaar te beschadigen. Aan de andere kant weet ik dat ze moderne instrumenten er ouder laten uitzien door met het hele fijne staalwol de laklaag dusdanig weg te schuren (slijten) dat het lijkt alsof het door jaren gebruik is ontstaan. De bekende kale plekken.

Even terug komen op het gebruik van je staalwol. Bij het egaliseren van de laklaag van een auto, na het spuiten wordt ook de staalwol gebruikt (ook schuurpapier) om het sinasappel effect weg te krijgen en de lak mooi glad te krijgen. Daarna volgt nog eens een polijst ronde met…trippel of te wel tripoliet.
Tripoliet is een superfijn poeder, dat in de betere schilderswinkel verkocht word. Je kunt het gebruiken met water, alcohol, vet of olie, afhankelijk van de laag die je gaat polijsten.
Tripple wordt ook gebruikt om b.v. beitels te polijsten (polijsten is nog fijner dan wetten), dan is het vaak een pasta of een vetblok.

Het werken met het superfijne staalwol is me bekend, ’t is niet overal verkrijgbaar maar ik weet nog van vroeger van school dat je bepaalde houtsoorten super glad kon krijgen door ze op te wrijven met dat 000 staalwol.

Probeer het anders een goedkoop stukkie hout/lak of gewoon op de keukendeur, de motorkap van de auto.
De matte plekken die achterblijven op je motorkap kun je met tripple en wat water gewoon weg polijsten.
Ik heb er geen foto’s van maar mijn vrouw had ooit wat vogelpoep van de auto “ gepoetst” met een schuursponsje en wat water en zeep. Ik kan je zeggen dat de poep er af was maar de opgedroogde plekken waren dof.
Tranen met tuiten huilde ze, ik ging met mijn zakje met tripple en een plantenspuit met water en een zachte doek naar de auto. Tien minuten later was er geen doffe plek meer te vinden. Ook de voorruit heb ik even mee genomen, alle hars en troep was er af. Nog even naspoelen met wat water te voiila.

Remi

 

Bedankt voor de reacties.

Soundboard, even een zijspoortje, mag het ook paraffineolie zijn in plaats van raapolie?

Verder, Het is waar dat de staalwol pluizige metaaldeeltjes loslaat, maar het lijkt er op dat dat alleen voor de eerste twee of drie laklagen een rol speelt. Daarna is het oppervlak zo glad dat je dat pluizige spul er van af blaast als het er al niet van zelf af valt. Bovendien denk ik dat de hoeveelheid staaldeeltjes mee zal vallen omdat het niet de bedoeling is om het met zachte hand te doen en niet om eens even flink te gaan schrobben. Misschien dat ik het eens probeer op een proefstukje en daarna met een loupe vergelijken met de tradionele manier met puimsteen.

Remi, even over iets anders dan violen lakken, toch nog even een reactie die je vrouw misschien kan gerusstellen. Sterk spul dus, die vogelpoep. Als ik het goed heb dan kan er wel eens ammoniak in zitten. Het lijkt me niet onmogelijk dat de vogelpoep zelf de laklaag meer heeft beschadigd dan dat schuursponsje met water en zeep, blijkbaar is het zaak om zo'n kwak direct te verwijderen. Zonder schuursponsje maar wel met water en zeep heb ik namelijk wel eens dezelfde ervaring opgedaan van een doffe plek in de lak waar ooit vogelpoep op terecht was gekomen, en die doffe plek is uiteindelijk met de auto meegegaan naar de sloop.

 

Een schuurspons spreekt mij niet aan, maar ik had het over staalwol. Ik begrijp de essentie van de opmerking, dat je met staalwol niet op alle plaatsen komt, maar dat valt mee als je de fijnste soort pakt ("000"). Het lijkt me niet gek om dingen die door sommige mensen taboe worden geacht eens uit te proberen. Ik wil niet traditioneler zijn dan de paus. Als Stradivarius nu geleefd zou hebben dan zou hij waarschijnlijk titebond hebben gebruikt in plaats van organische lijm, of op zoek zijn gegaan naar een nog betere lijm met goede resonantieeigenschappen, wie zal het zeggen....

Nu ik dat met die staalwol eens heb uitgeprobeerd, valt het toch wel tegen. De staalwol deeltjes maken het oppervlak op zich wel mooi glad, maar in hoekjes en randjes blijven pluisjes zitten die lastig te verwijderen zijn. Dus mijn conclusie: geen staalwol om te polijsten.

 

Dwarsknarsser,

Ik sta open voor heel veel nieuwe dingen, maar in de loop der jaren (eeuwen) zijn er een aantal dingen met betrekking tot vioolbouw die zich hebben bewezen en dat zijn geduld, huidenlijm en dergelijke. Er valt niet veel aan te veranderen, tenzij de een instrument wilt bouwen dat niet te repareren valt

Remi

 

Niet met staalwol werken met lakken.
Wanneer er onbewust en na het afstoffen en poetsen er per ongeluk toch nog staalwoldeeltjes op de lak blijven zitten en "ondergelakt" worden kunnen die gaan roesten en dus bruine vlekjes kan veroorzaken die je er waarschijnlijk niet wilt.
Dus mijn advies is het niet te gebruiken.

 

Bestaat er dan roestvrije staalwol? Bevat roestvrij staal dan geen ijzer?

 

Ik moest ook in eerste instantie aan die ouderwetse pannensponzen denken, maar concludeerde dat je dat niet bedoeld KON hebben in het kader van de muziekinstrumentenbouw!
Ik denk trouwens dat ijzerdeeltjes, eenmaal opgesloten in een pakket lakmoleculen niet erg hard zullen roesten.
Ik meen overigens ooit een recept voor Fulton-lak (die door sommige vioolbouwers wordt gebruikt) te hebben gelezen waarin de kleur mede wordt bepaald door ijzeroxide (door het toevoegen van enkele roestige spijkers tijdens het stookproces).

 

Fulton heette bij mijn weten geen Michelman maar gewoon Fulton. Fultonlak droogt alleen bij UV licht; je hebt er een UV kast voor nodig (wanneer je niet in een mediterraan land woont.)

 

de pannenspons?



Remi

b.t.w. er is ook RVS staalwol in de bekende "staalwol" variant op www.borstelwerken.nl te vinden

 

Frits

Ik heb “gehoord” dat de pannensponsjes (rvs of niet) gebruikt worden om instrumenten te… verouderen. Dat ook Zygmuntowicz de replica’s afstript met staalwol om ze meer en meer de slijtage plekken te laten krijgen die de oude Italianen nu eenmaal hebben.

Zelf ben ik inmiddels de trotse eigenaar van een instrument wat bijna kaal is gespeeld, een pracht klank en een groot geluid / volume / draagkracht maar deze dame stelt haar eisen.
Ondanks dat er op sommige delen van het instrument geen lak meer zit (hoe zou het komen) klinkt zij geweldig, laat wel iedere dissonant heel duidelijk horen, maar kan ook zingen als een….
Zingen als een…viool het alleen maar kan

Toch denk ik er niet over om haar te laten bij-lakken, te laten bijwerken, nee ze klinkt prachtig, heeft bouwtechnisch een aantal puntje puntje puntje dingen . Maar haar geluid (sound) / klank is gewoon heel, heel mooi

Ach wat zit ik weer wat te … dromen.

Hoewel de 4 jaargetijden van Antonio V. (zo hoort het) heeeel veel beter klinken.

Remi