Hallo allemaal, Heb er al eens wat van laten horen, maar recentelijk is er weer wat geupload: Beeld en geluid heeft het voormalige NOB Lp archief op internet gezet in het kader van het European Archive project: http://www.europarchive.org Er staan nu 800+ Lp's op met copryright vrije klassieke lp's. Daar staan een paar juweeltjes op als Max Rostal die Beethoven speelt: http://www.europarchive.org/item.php?id=lp-00938_BeG Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden en wat jullie favoriete lp is... Ps. Spread the word! Groetjes, Rolf
Prima initiatief. Zo blijven al die prachtige opnames behouden voor het publiek. Dit is mijn favoriet. Herman Krebbers en Theo Olof in hun Haagse tijd. Natuurlijk met van Otterloo.
Vind ik ook, Alexander. Jammer alleen dat de opnames zomaar ergens halverwege beginnen. Ik heb Krebbers eens (jaren geleden dus) live horen spelen in Mozart's vioolconcert in D. Ik kan me niet herinneren dat hij zo'n geprononceerd vibrato had zoals ik nu meen te horen in de Romance op.50 no.2 in F gr.t. van Beethoven. Zou je kunnen zeggen dat de techniek van opnemen van toen dit voor een deel veroorzaakt of is het vibrato de laatste jaren werkelijk “kleiner” geworden dan in Krebbers tijd (bij de interpretaties van de muziek van Mozart, Haydn en Beethoven)?
Dat was me ook opgevallen dat de muziek zomaar ergens begint. Een gedeelte van de opnames ontbreekt. Een foutje bij het verpakken van de muziek voor de site, denk ik. Bij andere opnames is dit niet het geval. Wat betreft Krebbers is dit ook het geval met andere opnames van hem. Zo ken ik een opname van de Sérénade mélancolique voor viool en orkest, op. 26 van Tjaikovski. Daar is eenzelfde toonvorming. Krebbers vibrato was altijd snel. Het authentiek spelen van Haydn, Mozart en Beethoven heeft grote invloed onder meer op vibrato. Dat is dan klein of geheel ontbrekend. Ik denk dat dat onze smaak ook beïnvloedt. Dan luister je met andere oren naar een oude opname als die met Krebbers.
Zonder waarde oordeel over Herman Krebbers te geven: ik denk dat in de muziek van Tjaikovki zo'n snel vibrato helemaal niet misplaatst is, maar bij Beethoven vind ik het op sommige momenten een beetje gemaakt en onnatuurlijk klinken. Natuurlijk wordt onze smaak voor een groot deel gevormd door wat we meestal horen, zonder dat we ons afvragen hoe Beethoven het graag zou willen horen (als dat tenminste altijd doorslaggevend moet zijn). Het gebruik van vibrato zal overigens wel sterk met iedere tijdgeest meegolven. Ik hoorde vandaag Beethoven op een authentiek hammerklavier. Leuk voor de liefhebbers maar ik loop er nog steeds niet echt warm voor. Ik ben blij dat we tegenwoordig ook prachtige (moderne) instrumenten hebben. Zou Beethoven ook voor een prachtige Bösendorfer hebben gekozen als hij een keus had gehad? Zo golft onze smaak en de uitvoeringspraktijk ook een beetje mee. Dat is maar goed ook.
Krebbers zei zelf in een interview dat hij in zijn jongere jaren een soort van "machinegun vibrato" had, wat hij later heeft aangepast.
Bij mij wilde die website na copieeren en plakken in de adresbalk niet laden. Ik was benieuwd, maar helaas
