Wij bezitten de oude viool van mijn grootvader uit Bandung. De enige signatuur is bij de reparatie van een scheur in het onderblad door W. Belle uit 1940. Mijn grootvader had voor de oorlog een zaak in dezelfde straat in Bandung als Belle. Hij is in de oorlog gesneuveld sindsdien is het instrument voor het eerst weer bespeeld door mijn dochter (13j). De klank is heel mooi in het laag maar heeft zwakkere resonanties in de hoge tonen, mogelijk door de reparatie. Daarom heeft onze docent nu een leenviool geregeld. Verder heeft het instrument tropensteuntjes in de klankkast. Ik ben benieuwd naar suggesties over de mogelijke herkomst van het instrument en vooral of er iets aan de klank verbeterd zou kunnen worden.
Er zijn aan de achterzijde twee extra stapeltjes gezet tussen boven en onderblad, naar ik begreep om de viool te stabiliseren voor het tropische klimaat.
Ik ken de verzegeling van lijmnaden, het pennen van toets en bladen op alle hoeken en zelfs het geheel uiteennemen van het instrument en weer in elkaar lijmen met niet-hygroscopische lijm als maatregelen tegen het warmvochtige tropenklimaat van "Indië" maar de "extra stapeltjes" kende ik nog niet (vraag me ook af wat de ratio daarachter zou kunnen zijn). Heb je daar ook een foto van? Ik zie wel de stapelscheurreparatie in het achterblad. Drie van de fijnstemmers mogen trouwens per direct van de snarenhouder af. Vervangen door een moderne Wittner is dan ook nog een optie. De "zwakkere resonanties in het hoog" kunnen verder ook nog worden veroorzaakt door een niet optimaal geplaatste stapel, hoewel ook de stevig oplopende welving daaraan debet kan zijn.
Ik heb de viool nog eens geïnspecteerd maar kan de steuntjes niet vinden, ik denk dat ik me vergist heb. Ik tel vijf reparatieblokjes op het onderblad en zie een klein spleetje daglicht aan de linkervoorzijde langs een naad tussen onderblad en rand. Wat bedoel je met een sterk oplopende welving? Zouden fijnstemmers en snarenhouder van significante invloed kunnen zijn op de klank?
De blokjes op de middennaad van het achterblad kunnen bij reparatie zijn aangebracht, maar ook al bij de bouw. Ik zou het instrument in handen moeten hebben om een uitspraak te kunnen doen over wat wel en geen invloed heeft op de klank. Vast staat dat het gewicht van vier losse fijn stemmers aan een houten snarenhouder in plaats van één als een demper werkt en dat de losse fijnstemmers zeker op de A,D en G snaar veel minder goed werken dan fijnstemmers van een geïntegreerde snarenhouder (Wittner). Het losse lijmnaadje tussen krans en blad is veel voorkomend en eenvoudig door een vioolbouwer te repareren.
Deze viool is waarschijnlijk gerepareerd door Willem Alfons Belle. Hij woonde toen in Buitenzorg. Hij was een bekende instrumentenmaker. Hij is een verre oom van mij
