Een vraag aan alle strijkers, van jong tot oud en van beginnend tot heel ervaren: hoe studeert u? Wat werkt voor u goed? Hoe kan je effectief studeren? Ik merk dat ik vaak bij doorspelen beland, ook al studeer ik links en rechts vaak apart. Ik denk dat ik effectiever met mijn studietijd kan omgaan. Ik ga deze vragen ook bij mijn docent neerleggen, maar samen hierover brainstormen kan ook vast geen kwaad. hartelijke groet, Annemieke
Het helpt mij om een korte, middellange en langetermijn doel voor ogen te hebben. Bijvoorbeeld: wat wil je vandaag, tijdens deze oefensessie bereiken? Kies dan een klein stukje uit ( enkele maten) van een stuk dat je studeert, en stel jezelf tot doel om dat goed te leren spelen. Je kunt enkele van zulke stukjes per dag doen, als je meerdere oefensessies hebt, neem je elke sessie een zo'n stukje. De rest van de tijd die die oefensessie duurt, kun je verder opvullen met toonladders en drieklanken, strijkoefeningen, een oud stuk uit je repertoire voor onderhoud nog eens spelen, een nieuwe stuk doorspelen zodat je hoort waar de problemen zitten. Die probleem stukjes vormen dan weer de kapstok voor een volgende oefensessie. Laat dan het fragment goed rusten, bezinken, slaap er een nacht over, de volgende dag kun je luisteren en voelen wat het oefenen gedaan heeft en eventueel werken aan hetinbouwen in het hele stuk door de aanloop en uitloop van het fragment aan het oorspronkelijke fragment te koppelen. Nu ben ik erg beginnend, dus dit is voor viool nog niet allemaal aan de orde voor mij, ofschoon ik al wel die enkele maat repeteer om het stuk dat ik instudeer makkelijker eigen te maken. Bovenstaande opdeling van een oefensessie gebruik ik ook bij mijn piano studie. Angie
Ik kan alleen maar spreken over ‘vroeger tijden’ toen ik nog een orkestlid was (speelde 1e viool). Tegenwoordig speel ik in de meeste gevallen altviool en gewoon wat voor de lol en om weer te ‘horen hoe die ook al weer klonk’. Waar ik de meeste moeite mee had was de streek, want in orkestverband moet dat allemaal kloppen. En die streken werden je opgelegd en dat maakte het voor mij lastiger, omdat bepaalde streken –althans voor mij- niet logisch waren. Het minst had ik problemen met de techniek, de noten en zo, dat ging allemaal wel . Soms zaten er in de partijen toch nog wel lastige passages en die studeerde ik dan, alleen die. Dus mijn studie is tweeledig: de streek, die ik oefende door eerst langzaam en daarna steeds sneller te herhalen. Op den duur zit die streek er dan wel in. Bij de noten gaat het idem dito: ik oefende alleen die stukken waar ik moeite mee had. Want op orkestrepetities oefen je de rest er vanzelf bij. Ik vind dat je dat wat goed gaat, niet al te vaak dient te herhalen. Die tijd en energie kun je beter stoppen in dat wat juist (nog) niet goed gaat. Frits
Ik ga jullie tips/ideeen uitproberen en ga kijken wat ik er op die manier uit kan halen. (dank jullie wel) Ik ben nu al wel op een andere manier mijn studietijd gaan gebruiken. In plaats van 1 uur achter elkaar te studeren, hak ik het uur nu in blokken van een kwartier. Het helpt al enorm als je op en top geconcentreerd kunt spelen. Pianist, speel jij veel werk wat je kent om te onderhouden? Ik merk aan mijzelf dat dat vaak iets is waar ik niet zozeer aan toekom. Als ik dat probeer kom aan de nieuwe dingen niet toe. Frits, oefende jij de passage's die jij studeerde dan eerst de streek en dan de noten, of speelde je heel langzaam allebei tegelijk zodat je meteen een volledige patroon had? Over studeren vertelde mijn docent iets wat heel paradoxaal en toch ook weer heel logisch klinkt. Wie goed viool speelt, kan je vaak ook goed studeren. Als je beter speelt weet je veel beter waar je op moet letten. Als je nog maar kort speelt, heb je daar weinig idee van en leer je van toevalstreffers en achteraf corrigeren wat fout gaat. hartelijke groet, Annemieke
Daar waar ik moeite had met de streek en niet met de noten, begon ik de streek langzaam door te nemen en te herhalen totdat ik op tempo zat en dan een serie maten ervoor en erachter eraan vast knopen, om te voorkomen dat de overgang niet vlekkeloos in elkaar overliep. Dan kun je ook nog hebben, dat de streek én de noten een obstakel vormen: in die gevallen concentreerde ik me het meest op de noten en als het kon ook de streek gelijk in orde zien te krijgen. Liepen de noten eenmaal perfect, dan de streek corrigeren indien nodig. Bij vioolsonates en solo-partijen ligt dat allemaal heel anders, omdat je daar moet zien uit te vinden wat het beste resultaat weergeeft in de interpretatie. Het zal de begeleidende pianist niet uitmaken welke streek je hanteert en wanneer je dat vergelijkt met orkestspel heb je een veel grotere vrijheid. Opgelegde streken in orkestverband vond ik meestal een extra 'handicap', hoewel je er soms heel vernuftige technieken bijleerde, maar dat kwam omdat ik een dirigent had die altviolist was geweest in het Metropool-orkest (bijvoorbeeld in de Piet Hein-rapsodie deel I). mvg, Frits
Aangezien ik nog maar een paar jaartjes speel, worden de streken door mijn docent aangegeven. Fijn dat je zo uitvoerig uitleg geeft, het geeft mee beetje een beter idee van hoe ik de dingen beter kan aanpakken. Ik ga de komende weken stuntelen met de ideeén die ik hier gevonden heb en laat de ervaringen tot dan toe, nog lezen. (en ik schrijf nu meteen in mijn agenda dat ik dat hier beloof, anders zou ik welhaast nog gaan vergeten dat ik zou reageren) hartelijke groet, Annemieke
Je moet jezelf pisnijdig maken en bewijzen dat je het kan. Lekker hard en snel helpt om je af te reageren tussen een serieuze oefening door elke keer. Er zijn geen regels in muziek vindt ik. vraag is alleen of iemand het mooi vindt. :/
Hmmm, driftig worden werkt bij mij alleen maar knijp en kramp in de hand. Lijkt me niet wenselijk als je viool speelt. Ik geloof niet dat het voor mij een manier is om techniek eigen te maken. hartelijke groet, Annemieke
Het lijkt me van veel groter belang drift te kunnen beheersen! Een regel uit een normaal gedrag. Frits
Beheersen, vioolspelen gaat voor mij over proberen te beheersen! (en heel tevreden zijn als dat in hele kleine dingetjes lukt) hartelijke groet, Annemieke
Ik wil een ander beheersen Of overheersen met mijn goddelijke muzikaliteit Zeker waar dat je trouwens dat je het beheersen moet. denk ik..
Ik zou beide uitspraken toch niet graag als mijn credo willen overnemen! Een ander willen beheersen of overheersen heeft in het verleden (en nu nog) tot verschrikkelijke dingen geleid. Ik zal er verder niet over uitweiden, maar we weten allemaal wel wat ik bedoel. Dus Virtando, op naar een andere levensbeschouwing! Mocht je hierover met mij van gedachten willen wisselen, stuur me maar een mailtje, want het valt nogal buiten het bestek van dit onderwerp. Frits
