Vorig jaar bij het Oogstfeest in Zevenhuizen had ik m'n telefoonnummer achtergelaten, toen ik verschillende ensembles een uur had horen spelen in de kerk. Dit jaar werden we gebeld en mochten we een uur muziek verzorgen. Dat deden we met ons gordijnrail Concertino trio en de rest van de tijd met het gordijnrail Concertino duo met eenvoudige Concertino's. We kregen na afloop bloemen voor het eerst van ons leven. Een kleine attentie als invaller bij amateurorkesten had ik al wel eens gehad, maar nu dus bloemen als veelgevraagd solist/ amateurkrasser. Eerder hadden we al eens op een school opgetreden, maar klinkt het 1e akkoord al vals. Nu ging er ook wel het een en ander mis, dus ben ik benieuwd naar jullie vernietigende recensies. Bij de meeleesfilmpjes is het commentaar vaak negatiever en het duimengemiddelde lager, maar dan heb je ook meer kansen om het beter te krijgen en kan je verschillende minder slechte audiostukjes in het eindfilmpje monteren. Wel wordt je dan meer op je vingers gekeken met de noten erbij dan de live-beleving die anders is en ik bijvoorbeeld meer kritiek op m'n streek krijg en foutjes minder opvallen omdat je niet alle nootjes ziet.
Ik vind het moedig om dit in de openbaarheid te brengen. Ik zal me daarom beperken tot milde opmerkingen. De piano in het eerste filmpje: bleef het pedaal daar hangen? (Ik neem even aan dat de pianiste weet hoe ze daar mee om moet gaan), Dat heeft een behoorlijk negatieve invloed op het totaalbeeld. Ja, die vreemde stokvoering valt wel heel erg op. Daar kom je ook niet zomaar even weer vanaf. Het concert van Huber op 20-11-2017 werd begeleid door een vleugel en daar hoor je toch duidelijk een enorm verschil ten opzichte van de uitvoering met de piano! Dit klinkt toch stukken beter. Verder vraag ik me af waarom beide violisten de rollen niet een keer omdraaien: laat de ander eens de eerste vioolpartij spelen.
Je weet nooit wat voor soort piano er staat. In de kerk klonk de piano voor de pianiste vrij zacht, maar klonk het hard in de zaal. Ze weet idd het verschil tussen koppeling, rem en gaspedaal op de piano. Er blijft altijd een enorm verschil met je eigen piano thuis, die met de hoge kant tegen een muur staat, maar gelukkig was deze piano op 440 Herz gestemd en bijvoorbeeld niet een halve toon lager zoals de piano van m'n moeder, waarbij je alle snaren van de viool een halve toon lager moet stemmen. Eerder speelden we ook op een kamermuziekavond van een orkest en daar hadden ze een elektronische piano, waar je of je nou hard of zacht indrukte geen enkel verschil kon maken tussen pianissimo of forte. Zo'n vleugel is natuurlijk een veel beter instrument. Verder hebben wij goedkope violen van 800 euro en heb je te maken met een kleine zaaltje op de school, waar de akoestiek niet geweldig is, terwijl de akoestiek in de kerk voor de violen al veel beter is en er weinig galm was. Misschien is het een idee om de 2e viool eens 1e te laten spelen en vice versa, want de 2e viool is een tandje beter dan ik, denk ik. Zelf vind ik de stukken wel leuk klinken als ik het achteraf terug hoor. Geen 2e rangs composities, hoewel onbekend. De organisatie was gelukkig in ieder geval enthousiast en vertelde dat een jongetje van 5 had gezegd dat er tenminste binnen wel mooie muziek was in tegenstelling tot de boemkie boemkie muziek (zoals een oom dat noemt) buiten. We hebben ook een keer gespeeld op het station in Den Haag met de zacht klinkende piano daar. Een conducteur, die stond te luisteren zei : jullie mogen terugkomen. De opnames zijn gemaakt met een HD-camera, waarin een microfoontje zit. Geen professionele opname apparatuur dus, maar leuk als herinnering
