Hoi Marcelita, Onze dochters spelen heel af en toe hun favoriete liedjes. Nele zit op het moment liever achter het keyboard en zou best pianoles willen. Maar ook de gitaar had ze gisteren even vast. Zij is waarschijnlijk viool gaan spelen omdat Debbie en ik viool speelden. Zou goed kunnen dat ze ooit zelf een instrument kiest. Gitaar en keyboard hebben we iig ook in huis. ze zit net als haar zus bij een musicalgroep. Debbie haar hart ligt echt bij viool. Zou goed kunnen dat zij dat ooit weer oppakt. Ze is nu te druk met studie en vriendje, musical en werken. Maar ik zie dat ooit wel goedkomen wat de viool betreft. Ikzelf... ik vind viool een prachtig instrument. Maar zodra ik hem op mijn schouder gehad heb, al is het maar 10 minuten met onderbrekingen, heb ik weer een week last in nek, schouder, arm/hand. Ik heb al vanalles ondernomen. Ben nu met acupunctuur bezig. De zenuwbeknelling zit in mijn nek. Net onder de schedelrand links van de wervelkolom. Normaal vioolspelen zit er blijkbaar niet meer in. Als ik weer eens moed heb om viool te spelen, dan zal ik eens proberen anders viool te spelen. Misschien op schoot zetten als een cello? Onder mijn kin iid niet meer.
Hoi Anouschka, Ai, dat wat je beschrijft over het zelf vioolspelen is niet bepaald fijn! Dan zou je vanwege de klank en het bereik van de viool het als een cello moeten bespelen, maar of dat echt lekker speelt...? Als het je om het hogere bereik gaat dat de viool nou eenmaal heeft in vergelijking met de cello, dan zou je misschien moeten kijken naar een alternatief dat als een cello speelt, maar meer richting viool qua bereik. Op deze bladzijde https://en.wikipedia.org/wiki/Viol moet je even naar beneden scrollen en dan zie je een schema met diverse soorten viola da gamba en de stemming van de snaren. Je ziet dan dat de 'treble' (ik vermoed dat dit elders de discant wordt genoemd) een stuk hoger gestemd is dan de andere varianten. Misschien is dat wel iets voor je? Geen nekklachtengedoe meer, wel weer een nieuw instrument leren, maar het kan ook betekenen dat er weer een wereld voor je opengaat. Dat was bij mij ook zo met de overstap van piano op cello. En dan heb jij meer strijkervaring! De andere manier van strijken pak je waarschijnlijk ook makkelijk op. Woon jij niet ergens in het zuiden (Noord-Brabant)? In Tilburg heb je een lespraktijk voor viola da gamba. https://www.factorium.nl/cursussen/viola-da-gamba Ah ja, ik was maar wat aan 't uitzoeken. Voel je alstjeblieft niet verplicht, maar ik ben niet iemand van de vage plannetjes en wil dan gelijk de mogelijkheden in kaart hebben. Er zijn waarschijnlijk wel meer mogelijkheden in je omgeving, inclusief het huren van die VdGamba. Je kunt dan uitproberen of het echt wat voor je is. Kortom, zomaar een ideetje. Wel fijn dat Debbie en Nele graag muziek maken! Uiteindelijk moeten ze hier hun eigen weg in vinden en het is fijn dat ze een moeder hebben die het plezier in musiceren zo voorleeft. Nu moet moeder wel weer lekker verder kunnen, denk ik zo. groetjes, Marcelita
Ai Anouschka, knuffel van mij! Maar viola da gamba, wow.... Dat lijkt me wel iets om te gaan bekijken joh.... Nu ja, moet je natuurlijk zelf weten... Laat wel weten hier hoor! Liefs!
De violen doe ik iig niet weg. Ik ben er nog teveel aan gehecht. Zeker ook omdat de meiden hier nog wel eens spelen. Nele is ondertussen ook zo groot dat ze op een 4/4 kan. Dat is dus wel handig! Ik hoorde eens dat een cello zwaar strijkt. Zou dat met een viola da gamba ook niet zo zijn? Bestond er ook niet een kleiner instrument, behalve viool, wat je op schoot kan zetten?
Ja, kijk eens naar die rechter Je hoort ook dat die hoger klinkt. Je violen moet je inderdaad niet weg doen, dat snap ik ook wel. Misschien is er nog wel een andere manier om een VdGamba te financieren. In Leuven bij de Lutherie kun je een diskant huren. Hier zie je wat ze vragen aan huurprijs voor een jaar en eenmalige set-up en borg. http://www.ians-corner.com/index_files/verhuur.htm
Anouschka, ik kon het niet laten, moet je eens kijken wat er via E-bay bij een duitser in Aken-Haaren voor 900 euro te koop staat Een diskant viola da gamba. Die hoog gestemde dus, waarvoor de noten in de g-sleutel worden genoteerd. Wel 6 snaren om te stemmen En nog even de zijkant: En als je je kapsel doet als "het hoofd" waar anders de krul zou zijn, dan lijkt het net alsof deze voor jou is gebouwd. Of anders, zou het iets voor jou zijn, @Irene ? Misschien wordt je dan ook toegelaten tot het kerstfeest van de cellisten ( zie recent topic).
Hallo Deanone, vervelend als je zo je hobby of passie kwijt dreigt te raken! Een manier om erachter te komen of strijken op schoot je ligt, is een tijdje vedel te spelen; een soort gefrette altviool, gestemd in kwinten als je een kwintvedel neemt. hands gespeeld worden. (de stemming is als een viool, met de c-snaar van de altviool eronder) Een gamba strijkt veel lighter dan een cello, maar ook heel anders, onderhands. Er zijn dus 3 belangrijke verschillen tussen de vioolfamilie en de gambafamilie: 1) de stemming; 6 snaren in kwarten en een grote terts, vergelijkbaar met een gitaar, ipv 4 in kwinten. 2) fretten in plaats van een toets, geen glissandi mogelijk (wel portamento) als je goed stemt is vals spelen voorbij, maar ook echt goed intoneren kan ook niet meer (zo zuiver of vals als een gitaar of piano...) 3) onderhands ipv bovenhands strijken. Een kwintvedel lijkt dus meer op een viool dan een gamba, en is een kleinere overstap. Kan onderhands of bovenhands gestreken worden. Daarnaast is de gemeenschap die gamba speelt ook best anders dan de strijkerswereld. Qua sfeer en qua bezetting. Een alternatief kan zijn om viool te spelen op de arabische manier, on de knie, of op de arm. Niet onder de kin dus. Heeft wel wat maar positiespel is dan niet mogelijk. Ik vraag me ook af of wel op de schouder maan niet onder de kin een optie is, dus zonder de viool vast te houden door kin erop te leggen? Mocht je je willen informeren over de kwintvedel of de gamba, kom eens langs, ik heb beide instrumenten in huis, en ook cello's, en woon in Eindhoven.
Goh, jullie denken wel mee in positieve zin! Ik ga er zeker over na denken! De tijd gaat hard. In januari as speel ik al 2 jaar geen viool meer. Wel pogingen gedaan maar elke keer moest ik het daarna te erg bezuren dat ik het wel liet om weer eens te spelen. Veel ondernomen en ik hoop dat acupunctuur me nu weer wat verder helpt. Verder gaat het gelukkig heel goed met me!
Ik kan niet tegen hoofden op instrumenten. Serieus niet. Is een trauma of zo, krijg ik nachtmerries van. En Havelte is een beetje ver. En ik weet hier een vioolbouwer die volgens mij ook zulke instrumenten heeft gebouwd en die vast wil verhuren, met krul (Anouschka, onthoud maar, mocht het nodig zijn). Ik hou het lekker bij mijn viool!
Gelijk heb je! Er zijn trouwens al zoveel dingen in het leven waar mensen veel keuzes voor hun kiezen krijgen en voor je het weet heb je er nog een paar bij!
Marcelita, inderdaad. Het heeft zo’n pijn gedaan dat ik in die bijna 2 jaar geleerd heb geen overhaaste beslissingen te nemen. Toen ik pas begon met vioolspelen liep ik zowat in 7 sloten tegelijk. Vloog door de beginnersboeken en wilde steeds meer en meer en meer. Geen rust! mijn eerste docente moest wel eens lachen maar ging goed op mijn vraag in. Ik veranderde van docente omdat de muziekschool niet echt aanbood wat ik wilde. Samenspelen! Bij mijn tweede docente wilde mijn techniek naar haar hand zetten en ik werd een stuk terug gezet. Iets wat ik niet goed kon (vingers laten staan terwijl die de afstand niet aankonden) moest ik toch doen! Dat gaf veel spanning in mijn spieren aan mijn linker kant wat op den duur constant een pijn veroorzaakte. Maar daar geraak je aan gewend. Ik heb bij haar alleen eerste positie gespeeld terwijl ik voorheen al af en toe in de vijfde speelde en heel soms verder. (Een toonladder op 1 of 2 snaren vond ik keileuk om uit te vogelen) Mijn honger naar uitdaging bleef ondanks de pijntjes. (Gewoon negeren) Dat kreeg ik op een andere manier. Heb zelfs examen gedaan. (Waarom eigenlijk? ) Samenspelen deden we ook. Zelfs in de Efteling! Zo leuk! Maar de oefentijd per dag bleef niet bij één uurtje. Achteraf gezien heb ik waarschijnlijk teveel van mijn lichaam gevraagd. Dan speel je het kapot. Nu zit ik met de gebakken peren. De vruchten die ik pluk, zijn wel erg zuur! Maar... het betert steeds nog wel iets. Heb niet constant meer die uitstraling tot in mijn hand. Dat is al een grote winst. Maar... door dit alles heb ik wel geleerd voorzichtig te zijn met een (instrument) bespelen. Ik ben ook niet meer zo impulsief. En pijn is stoppen en niet gewoon doorgaan.
Je wordt zo enorm op je plek gezet als je zoiets meemaakt. Een instrument goed leren bespelen lukt niet alleen door keihard te oefenen. Maar je lichaam moet het ook nog goed aankunnen. Ik ben blijkbaar best fijntjes gebouwd en sommige grepen waren gewoon net wat “over the top” voor mij. Dan creëer je een constante spanning in je spieren. Dan ben je dus erg verkeerd bezig. Zeker voor je lichaam. Bij mijn eerste docent mocht ik erg snel in positie spelen omdat de grepen dan wat kleiner werden en dat ging wel. Bij mijn tweede docent mocht ik dat niet. Mijn tip: Luister goed naar de signalen van je lichaam! Als je een pijntje voelt, zoek uit waarom het pijn doet en doe er wat aan.
Een heel goede tip! Wel heel ellendig hoe jij je enthousiasme letterlijk en figuurlijk moet bezurgen! In je enthousiasme was je waarschijnlijk niet goed te remmen, terwijl je eigenlijk wel het meest zou hebben gehad aan een docent die heel goed verder kijkt. Mocht je een nieuwe weg inslaan op muziekgebied, dan zou ik zeker wel de docent vertellen hoe het met viool is gegaan en vragen je te helpen erop toe te zien dat het dan wel goed gaat.
Misschien zou je ook zelf zo'n kerstfeestje kunnen organiseren en kun je ook een kookploeg werven. Je zit op een prachtige locatie en om uit de kosten te komen en er zelf nog wat aan over te houden, kun je deelnemers een bijdrage vragen.
Anouska, Ik wil me nergens mee bemoeien maar… als ik jouw was zou ik eens naar een chiropractor gaan. Het heeft bij mij heel veel geholpen qua zenuw beklemminkjes. En alles gaat bij mij erg goed. Remi
Remi gaf de tip naar een chiropracter te gaan. Toen ik in januari 2018 naar de huisarts ging ben ik naar een fysiotherapeut geweest die gespecialiseerd is in het nekgebied. Zij is ook chiropracter. Daarna naar een osteopaat (eens in de drie maanden kom ik daar nog). Nu acupunctuur/osteopaat. Ook heb ik yinyoga en pilates gedaan. De laatste 2 beviel niet altijd goed. Dan had ik lang last daarna. maar ik ben altijd bezig om ervanaf te komen.
Anouschka Ik heb zelf wisselende ervaringen met chiropractoren. Ik heb er gehad die maar wat deden en niet de bron aanpakten. Ik heb/had een instabiel SI gewricht, daar lag de bron van de problemen, vervolgens pijnen en problemen in heel de rug, een stijve nek en ga zo maar door. Op een gegeven moment naar een anderen gyropacticor en het was raak. Van bekken via rug naar nek en na drie behandelingen was ik “kramp” vrij. Kon gewoon leven. Ik moet wel het een en ander in de sportschool doen. En als ze staan te kijken vertel ik maar dat ik graag een plekkie wil bij het nationaal ballet wil. Alle gekheid op een stokje, (ik ben geen Tobias) probeer eens een anderen chiropractcor, je weet nooit. Andere inzichten. Remi
