Meestal kan ik mijn stok spannen zoals ik wil maar soms gaat er niet meer dan een babyvinger tussen stok en haren. Wat kan het probleem zijn? Op dit moment kan er net een babyvinger tussen dus en ik kan zo echt niet spelen.
Strijkstokharen zijn nogal hygroscopisch. Hogere luchtvochtigheid zorgt voor iets langere haren, drogere lucht juist voor kortere. Momenteel is de luchtvochtigheid nogal hoog in onze streken.
Ook al is de luchtvochtigheid wat hoger, dan moet je toch de stok (het haar) voldoende kunnen spannen? Als dat niet kan is er vast iets anders mis.
Ja, in dat geval is het er te lang opgezet, te veel uitgerekt of het zit wellicht los in de slof (vaak te zien bij de slofring) of in de kop
Ik kan nog wel meer bedenken waaraan het zou kunnen liggen, maar het lijkt mij dat er naar gekeken moet worden.
Merci , ik dacht het wel, best eens laten nakijken. Ik ben hier al eens voor willen langsgaan, maar toen deed de stok even later weer normaal en kon ik niet echt iets tonen.
Een heel simpel geval wanneer je maar draait en draait aan de spanschroef en de stok wil niet spannen. Schroefdraad van de oogbout versleten of daaraan verwant: het schroefdraad van de spanschroef versleten.
Maar als ik dit lees: kun je de spanschroef draaien wat je wil, maar wordt het haar niet verder gespannen. Het kan dan zijn dat het schroefdraad op de spanschroef voor een deel versleten is. Dan spant het iets en daarna niet meer. Zo zie ik het.
In theorie wellicht: in de praktijk draait een slofschroef eigenlijk altijd door omdat het oogboutje is versleten en niet de slofschroef. Dat komt door het zachtere materiaal van het oogboutje (messing) terwijl dat van de slofschroef van staal of rvs is (harder) Een eenmaal kapot oogboutje doet niets meer, met als resultaat een slappe haarbundel.
Helemaal juist! Maar afgaande op de gegeven informatie (zie #1) wordt de stok een ietsje opgespannen. Dat kan alleen maar als het draad in de oogbout nog in tact is. Bij verder opspannen gebeurt er niets en dat kan enkel verklaard worden doordat het draad van de schroef het laat afweten vanaf dat punt.
Het wachten is dan op de invloed van een hogedrukgebied dan wel op het oordeel van de verhuurder. Ik moet hierbij nog opmerken dat een enkele vioolbouwer bij een versleten oogboutje alleen dit onderdeel vervangt: naar mijn mening onvoldoende, aangezien de slofas in dat geval ook al enigszins is beschadigd: die moet ook worden vervangen, zodat het euvel niet binnen de kortste keren weer optreedt. Veel voorkomende oorzaken van een versleten slofmechaniek o.a. oogboutje te strak, oogboutje te los, excentrische boring van het slofasgat in de stok, te weinig ruimte in de sleuf in de stok (het oogboutje moet menigmaal worden bijgevijld) haarbundel te lang, waardoor het slofmechaniek door de gebruiker gemakkelijk te veel wordt aangedraaid. slechte kwaliteit van slofas en/of oogbout Maar er zijn altijd forumleden die er nog wel een paar weten te verzinnen.
Als ik nu langsga kan ik weer niets tonen, stok doet weer normaal en kan hem weer opspannen zoals ik wil.
Kan ook het hout van de stok reageren op vocht/droogte? Zo ja, zijn er in dat opzicht stabiele en minder stabiele stokken?
Nee Jan, alleen in theorie, maar in de praktijk reageert het hout (of carbon) feitelijk niet op vocht en droogte. De stabiliteit wordt bepaald door de combinatie hout en vakmanschap.
Goed buienradar in de gaten houden dus. Dat is natuurlijk gekheid, want een strijkstok die blijkbaar zo reageert op de relatieve luchtvochtigheid is naar mijn mening dan niet goed behaard. Als het haar in een dergelijk geval niet voldoende kan worden opgespannen is het haarlint te lang.