Ik kwam dit tegen en toen ik het hoorde, moest ik denken aan de afkomst en cultuur die blijkbaar toch wordt doorgegeven in de vertolking van Westerse muziek zoals deze van de Beatles 'Yesterday":
Frits, In tegenstelling tot soms jazzmuziek is in de popmuziek veelal sprake van voor-de-hand-liggende harmonisaties. Kortom: reisbureau 'De kortste weg is vaak de leukste'. Want het gaat primair om de melodielijn. Een uitzondering in dit verband was Frank Zappa (and the mothers of invention). Tot overmaat van ramp maakten ze sneller grammofoonplaten dan ik kon kopen. Maar ik tast een beetje in het duister omtrent de bedoeling van de zinssnede 'afkomst en cultuur die blijkbaar toch wordt doorgegeven in de vertolking van Westerse muziek'. Maar mogelijk hangt dat samen met het arrangement van Shir-Ran Yinon, de eerste violiste van dit kwartet en afkomstig uit Israël waar zij ook haar muzikale opleiding heeft genoten. En dat arrangement biedt uitzicht op een harmonisch wat gecompliceerder en geacheveerder benadering die evenwel over de gehele wereld had kunnen worden bedacht. Maar ik hoor graag van je. Het enige exotische instrument dat ik in verband breng met de Beatles was de sitar van George Harrison. Maar de meeste indruk maakte toch de hoornist Alan Civil in 'For no one'. En nee, ik was geen uitgesproken Beatles fan. Mijn hart ging veel meer uit naar de Rolling Stones. En 'The Who'. En 'The Kinks'. Golden Earring. En, zoals gezegd, Zappa.
Klopt. Dat was niet "Yesterday". Ik merkte het nét te laat. Maar nu kun je er misschien dan wél een erhu in horen?
Het was wel degelijk Yesterday van L. en McC. maar van een of ander kwartetje. Gelukkig hoef ik niet langer aan mijn waarnemingsvermogen te twijfelen, maar van het jouwe ben ik nog niet zeker.
