Onmogelijke mogelijkheden

Wij spelen vaak de oude hoempapa muziek, omdat de gemiddelde leeftijd erg hoog is in onze muziekvereniging en deze mensen graag bij hun bestaande muziek willen blijven wat ze al kennen.

We krijgen gelukkig nu wat vaker nieuwe bladmuziek van de dirigent, maar dat is voor de meesten onder ons een uitdaging omdat ze al gemiddeld 25 jaar lang dezelfde muziek spelen en dan moeten gaan oefenen. Dus ze kennen bijna alles uit hun hoofd wat ze tot nu toe aan bladmuziek hebben en spelen.

Er zit geen logische volgorde in de repetities van de deze blazersgroep, tot frustratie eraan toe. Je weet namelijk nooit wat je moet instuderen. Want je hebt 3 dikke mappen met bladmuziek.
Van marsen tot carnavalsmuziek.

Als ik mij bijvoorbeeld richt op de proms muziek, waar wij volgende jaar een uitvoering van 3 dagen willen gaan doen. Dan spelen we vaak weer andere bladmuziek vd proms dan waar ik mij weer op heb gericht tijdens het instuderen.


Marsen spelen vind ik verschrikkelijk omdat ik als violist deze manier van spelen totaal niet in mijn systeem heb zitten.

Volgens de klarinetdocente blaas ik niet als een klarinettist maar als een violist, En dit hoor ik ook terug bij de manier van blazen bij de andere klarinettisten. Die blazen op een andere manier die ook echt bij een klarinet hoort.

Dus daarom geef ik liever de voorkeur aan het strijkersorkest omdat daar veel meer stramien in zit en op de viool. Kun je lekker vibrato gebruiken waar ik dat mis bij de klarinet. Het kan ook op een klarinet, maar dat blijkt nogal moeilijk te zijn.

Ondanks dat het bij het Blazers orkest een gebrek in stramien zit, zijn het gezellige gezellige muzikanten, maar dat komt meer omdat we allemaal in hetzelfde dorp wonen.