Ik speel momenteel een stuk dat volledig in de 5e positie en hoger gespeeld word. Moet zeggen het is een mooie uitdaging en ik heb er veel plezier in. Ik speel de hoge noten dichter bij de kam zoals dat gebruikelijk is. Persoonlijk vind ik het nogal luid, maar mijn docent noemt het "veel klank". Wat is volgens jullie het verschil tussen luid/hard en veel klank?
Je kunt fortissimo spelen door dicht bij de kam te strijken. Je kunt veel klank maken door verder van de kam te blijven maar meer stokdruk toe te passen. Daarmee krijg je een wat rijker palet aan klankdiversiteit. Misschien dat je docent dat laatste bedoelt?
Zou het kunnen dat het hier gaat over tonale projectie (of sound projection) in tegenstelling tot volume?
Bedoel je met "tonale projectie" richtstraling? Daar heeft het geluidsvolume (geluidsdruk) geen invloed op, de richting blijft onveranderd. Het is de eigenschap die behoort bij een bepaald instrument.
Inderdaad, ik dacht dat richtstraling deels de draagkracht van het geluid in een richting bepaald en hoe het geluid wordt ervaren vanuit een bepaalde positie, dus mss bedoeld de lerares dat zij zelf veel geluid ervaart maar het effectieve volume niet wijzigt?
Hoe het mij over komt: 'veel klank' is een positievere benadering dan 'hard'. Voor de luisteraar op enige afstand zal het ook zo overkomen. Voor de speler zelf kan het evengoed als hard ervaren worden. Sommige cellisten oefenen die passages met oordopjes. Wil de luisteraar die vele klank (waar de muziek er om vraagt) werkelijk waarnemen, dan is het voor de cellist bijna onaangenaam. Zij/hij kan geneigd zijn zich in te houden.
Het is bij de hogere posities inderdaad een uitdaging om de juiste plek te vinden. Dicht genoeg bij de kam om veel klank te maken maar niet zo dicht dat het schel gaat klinken. Ik vind het nog niet zo makkelijk om die plek te vinden, maar als ik die plek eenmaal gevonden heb is het net of er een soort wondertje gebeurt. De klank klinkt dan ineens niet meer schel maar open en vol. De klank veranderd van klank kleur. Dat is heel bijzonder om te horen. Maar het is nog wel een uitdaging om die plek elke keer weer te vinden met mijn strijkstok. En morgen heb ik weer les, dan zal ik erop eens naar vragen.
